Σελίδες

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Καλό ταξίδι Ψιψίκο μου

Θα μου επιτρέψετε φίλοι μου να αφιερώσω αυτές τις γραμμές στον αγαπημένο μου Ψιψίκο που έφυγε χθες.
Στον γατούλη μου που με περίμενε κάθε πρωί και κάθε βράδυ στην εξώπορτα για να παίξουμε και να τον ταίσω στην πιλοτή μαζί με τους φίλους του, τον Τίγρη, τη Μαυρούλα τον Χίππυ. Καραδοκούσε μήπως...

βγω με τα δύο σκυλιά μου για βόλτα, οπότε πήγαινε και κρυβόταν στο πλάι.

Αναρωτιόσουν πάντα αγαπημένε μου Ψιψίκο γιατί δεν σε ανέβαζα κι εσένα επάνω μαζί με τα σκυλιά και με κοιτούσες από μακριά με παράπονο.
Όσο κι αν σου εξηγούσα ότι τα σκυλιά μου δεν συμβίωναν με γάτες , ότι τα είχα βρει πριν από εσένα , όσο κι αν σε χάιδευα, εσύ με κοιτούσες πάντα με παράπονο.

Ήσουν όμως ο αγαπημένος μου γατούλης και το ένοιωθες, προσπαθούσα να στο δείχνω με κάθε τρόπο.
Σε βρήκα στη γειτονιά πανέμορφο μα αδύνατο, με τραυματισμένη την ουρίτσα σου, έτοιμο για γάγγραινα. Η κτηνίατρος στα έφτιαξε όλα και, παρά την ταλαιπωρία σου γλυκέ μου, σώθηκες!
Πάχυνες, ζωήρεψες , πήρες τα πάνω σου. Όλοι είχαν να το λένε.
Δεν έφευγες πλέον από την αυλή της πολυκατοικίας και με συνόδευες πάντα Ψιψίκο μου για να πάμε ταίσουμε άλλα αδεσποτάκια και επιστρέφαμε μαζί στο σπίτι.

Ήταν η κακιά στιγμή, η μοίρα σου, η απροσεξία μου, δεν ξέρω ακόμη.
Έφυγες χθες από ατύχημα και δεν μπόρεσα να σε σώσω .

Ψιψίκο μου, δεν τα κατάφερα να σε προστατέψω στη δύσκολη στιγμή και πονάω πάρα πολύ.

Γράφω αυτές τις γραμμές ως εξομολόγηση ή για να επικοινωνήσω μαζί σου και σου ζητώ συγνώμη, ένα μεγάλο συγνώμη...

Ίσως τα δάκρυά μου , έτσι όπως τρέχουν ασταμάτητα, φτάσουν στην ψυχούλα σου που πετάει ελεύθερη και περήφανη και καταλάβεις από εκεί που είσαι πόσο μου λείπεις.

Σε ψάχνω και νομίζω ότι ακούω τη φωνούλα σου, αλλά δεν είσαι εσύ.
Έμειναν μόνο οι φίλοι σου και το πιατάκι σου δίπλα στα δικά τους. Έμεινε το κασονάκι με την κουβερτούλα σου άδειο . Το άφησες για τους φίλους σου...

Θα σε έχω πάντα στην καρδιά μου ειδικά εσένα Ψιψίκο μου, ειδικά εσένα.
Ούτε φωτογραφία σου δεν είχα να βάλω και δανείστηκα άλλου γατούλη , ίδιου μ εσένα.

Καλό σου ταξίδι γλυκέ μου!

Ε.Κ.

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

αχ κι εγω εχασα τον σκυλακο μου προχθες από αρωστια και ειμαι απαρηγορητη, ποναω παρα πολυ, ειναι αβασταχτο αυτο και σας καταλαβαινω, κλαιω που το διαβασα, αλλα δεν βγαινει τιποτα, δεν γυριζουν πισω

Μινα

Ανώνυμος είπε...

Γλυκεια μου. Μην εχεις τυψεις κι ενοχες. Εσυ εισαι που εδωσες στον Ψιψικο σου απλοχερα την αγαπη σου και την φροντιδα σου. Το ξερεις καλα οτι αν δεν τον ειχες γιατρεψει θα ειχε φυγει πολυ νωριτερα και χωρις να εχει νιωσει την φροντιδα σου. Ηταν ενα ατυχημα για το οποιο δεν μπορουσες να κανεις κατι. Ειμαι σιγουρη οτι εκει διπλα στην Καρδουλα, η οποια αγαπουσε τα γατακια, θα εχει καλη παρεα. Bικυ

animalspress είπε...

Το ξέρω Βίκυ μου και χαίρομαι που ξεκουράζεται δίπλα στην Καρδούλα, που έφυγε και αυτή πρόσφατα τόσο άδικα και τόσο νωρίς.
Χαίρομαι ακόμη και με ανακουφίζει τέτοιες στιγμές που έχω πραγματικούς φίλους , πραγματικούς ζωόφιλους.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ και σε σένα και στον Γρηγόρη για την πολύτιμη βοήθειά σας.
Εύη

Ανώνυμος είπε...

ΣΥΓΝΩΜΗ, ΑΛΛΑ ΕΔΩ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΚΑΙ ΠΕΙΝΑΕΙ ΚΟΣΜΟΣ. ΕΝΤΑΞΕΙ Τ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΑ ΖΩΑ , ΑΛΛΑ ΝΑ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ? ΝΑ ΚΛΑΙΜΕ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΑΤΟ ?ΓΙΑ ΣΥΝΕΛΘΕΤΕ ΛΙΓΟ ΚΥΡΙΕ Η ΚΥΡΙΑ Ε.Κ.

Ανώνυμος είπε...

ΑΝΩΝΥΜΕ, ΕΓΝΩΡΙΣΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣΑ ΤΑ ΖΩΑ.
ΑΣΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΟΥ.
ΟΣΟΙ ΑΓΑΠΑΝΕ ΤΑ ΖΩΑ ΑΓΑΠΑΝΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.
ΟΣΟΙ ΚΛΑΙΝΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥ Η ΖΩΟΥ ΚΛΑΙΝΕ ΜΕ ΠΟΝΟ. ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΘΕΟΥ
ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΕΥΗ ΜΟΥ. Ο ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑΤΡΕΥΕΙ. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΣΤΟ BLOG ΘΑ ΑΡΕΣΕΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΨΙΨΙΚΟΥ ΚΑΙ ΟΣΩ ΖΩΩΝ ΕΧΕΙΣ ΧΑΣΕΙ. ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙΣ ΚΙ ΑΛΛΑ ΖΩΑ, ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΩΣ ΚΑΝΕΙΣ , ΟΣΟ ΛΙΓΟΙ ΦΙΛΟΖΩΟΙ.
Η ΓΕΙΤΟΝΙΣΑ
ΝΑΝΤΙΑ

ΛΕΩΝ είπε...

Σε συμπονώ απόλυτα....ξέρω καλά τον πόνο που προκαλεί μια τέτοια απώλεια! Και πάντα πονάει το ίδιο, όσες φορές κι αν το έχεις βιώσει! Το μόνο που μπορεί να σε "γλυκάνει" λίγο είναι να θυμάσαι τις καλές μέρες που πέρασε κοντά σου και την αγάπη που μοιραστήκατε.....
Τις ευχές μου για κουράγιο και καλή συνέχεια.

animalspress είπε...

Ευχαριστώ θερμά για τα καλά και ενθαρρυντικά λόγια όλων των φίλων και στα σχόλια και στο email μας. Ο Ψιψίκος μου θα χαίρεται από εκεί που είναι , γιατί εγώ μόνο πόνο έχω ακόμη που έφυγε έτσι άδικα και σκληρά.