Οι προτάσεις αφορούν κάθε άρθρο ξεχωριστά:
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ
Άρθρο 1
Να αντικατασταθεί ο όρος ιδιοκτήτης με τον πιο δόκιμο όρο ΚΗΔΕΜΩΝ.
Να προστεθεί στον ορισμό της ευζωίας το εξής: «χωρίς να είναι δεμένα με οποιοδήποτε τρόπο και μέσο ή να διαμένουν σε βαρέλια, πρόχειρες ακατάλληλες κατασκευές ή σε κλουβιά. Επίσης, να απαγορεύονται οι συνθήκες απομόνωσης και μοναξιάς που επιβάλλουν πολλοί, κυρίως βοσκοί, στα ζώα τους που τα δένουν στα βουνά και γενικά στο πουθενά. Η επαρχία και η ύπαιθρος είναι γεμάτες τέτοιων περιπτώσεων ζώων».
Μικρό ζώο να θεωρείται το ζώο μέχρι 10 κιλά (6 κιλά είναι συνήθως αυτά που πωλούνται στα καταστήματα πώλησης ζώων και είναι ράτσας και ως εκ τούτου το πρόβλημα θα εξακολουθήσει να παραμένει αφού τα περισσότερα και κυρίως αδέσποτα ζώα είναι πάνω από 6 κιλά).
Άρθρο 2
Σε περίπτωση που οι Δήμοι παραβιάζουν τους κανόνες προστασίας, ευζωίας και σήμανσης, να ελέγχονται από την Γενική Διεύθυνση Κτηνιατρικής του ΥΠΑΑΤ και όχι από την Κτηνιατρική Υπηρεσία του Δήμου.
Στη φράση «Αρμόδιες Αρχές Εφαρμογής και Ελέγχου των κανόνων προστασίας», να προστεθεί η φράση «και των κανόνων ευζωίας».
Άρθρο 3
Ορίζεται: «Η Διεύθυνση Κτηνιατρικής Αντίληψης Φαρμάκων και Εφαρμογών (ΚΑΦΕ) του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κάνει: α) την εισήγηση για την έκδοση των υπουργικών αποφάσεων που προβλέπονται στο νόμο αυτόν». Να προστεθεί η φράση: «σε σχέση με την καταγραφή στην Διαδικτυακή Ηλεκτρονική Βάση».
Άρθρο 4
Να εφαρμοστεί το μέτρο της κονκάρδας όπως γίνεται σε πολλές χώρες του εξωτερικού. Η ύπαρξη της κονκάρδας πάνω στο ζώο διευκολύνει τα όργανα βεβαίωσης και επιβολής των προστίμων να διακρίνουν εάν το ιδιόκτητο ζώο φέρει ηλεκτρονική σήμανση ή όχι.
Οι κάτοχοι σκύλων ή γατών ανεξαιρέτως να είναι υποχρεωμένοι, σύμφωνα με τα πρότυπα των ευρωπαϊκών χωρών, να προμηθεύονται από τον Δήμο κάθε έτος μια κονκάρδα, η οποία θα τους χορηγείται: α) με την προσκόμιση του βιβλιαρίου υγείας του ζώου, και β) με το αντίγραφο του τρίπτυχου της εμφύτευσης και καταγραφής της ηλεκτρονικής σήμανσης, άνευ των οποίων δεν θα παραδίδεται η κονκάρδα. Η έλλειψη αυτής της κονκάρδας να επισείει την επιβολή προστίμου ύψους 300 ευρώ για κάθε ζώο. Η κονκάρδα να ανανεώνεται κάθε έτος, να φέρει διαφορετικό χρώμα καθώς και το έτος έκδοσής της (όπως το σήμα τελών κυκλοφορίας).
Η σήμανση να διεξάγεται και από τους εθελοντές αλλοδαπούς κτηνίατρους. Είναι λογικό οι αλλοδαποί εθελοντές κτηνίατροι, που στειρώνουν αδέσποτα ζώα για λογαριασμό ενός Δήμου με τον οποίο έχουν κάνει σύμβαση και τους έχει δοθεί προς τούτο η άδεια, να μπορούν να εμφυτεύουν την σήμανση.
Στη συνέχεια, θα πρέπει να γίνεται η καταγραφή αυτών σύμφωνα με τα προτεινόμενα στο σχέδιο νόμου. Η εμφύτευση να γίνεται κατά την διάρκεια της στείρωσης, όταν το ζώο είναι αναισθητοποιημένο. Επιπλέον, στα θηλυκά σκυλιά και γατιά να γίνεται ένα τατουάζ στο αυτί έτσι ώστε να μην υπάρξει περίπτωση ξανά περισυλλογής του ζώου με σκοπό την στείρωση.
Να απαλειφθεί η φράση: «Σε ημιαστικές και αγροτικές περιοχές, η σήμανση και καταγραφή των ζώων συντροφιάς και η έκδοση βιβλιαρίου υγείας ή διαβατηρίου των ζώων συντροφιάς, μπορεί να γίνει και στις Δ/σεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής των Περιφερειακών Ενοτήτων των Περιφερειών της Χώρας».
Οι πιστοποιημένοι κτηνίατροι να είναι υποχρεωτικά όλοι οι δημόσιοι και αγροτικοί κτηνίατροι.
Η διάταξη για την πιστοποίηση αποτελεί μια από τις πλέον σοβαρές διαφωνίες μας επί του σχεδίου νόμου και επιβάλλεται η συμπλήρωσή της.
Εκτιμάμε στο σημείο αυτό, ότι οι έλληνες κτηνίατροι άσκησαν πίεση προς όφελος των συντεχνιακών τους συμφερόντων αδιαφορώντας τόσο για τα συμφέροντα των ζώων όσο και το συμφέρον της ίδιας της χώρας μας. Έτσι όπως διατυπώνεται το θέμα αυτό, οι ιδιωτικοί κτηνίατροι θα είναι οι μόνοι πιστοποιημένοι, άρα και οι μόνοι που θα τοποθετούν το τσιπ, με τις τιμές που θα ορίζουν αυτοί. Το γεγονός αυτό θα αποτρέπει πολλούς που δεν θα θέλουν να επωμιστούν το οικονομικό κόστος της σήμανσης να σημάνουν το ζώο τους.
Οι δημόσιοι και αγροτικοί κτηνίατροι να υποχρεούνται να υποβάλλουν ηλεκτρονική αίτηση πιστοποίησης και να μην αφήνεται αυτό στην διακριτική τους ευχέρεια. Η η δε χονδρική προμήθεια των τσιπ να γίνεται μόνο από το κράτος στο κόστος της χονδρικής. Σε διαφορετική περίπτωση, δεν πρόκειται να εφαρμοστεί ούτε ο νέος νόμος σε σχέση με την υποχρεωτική σήμανση και θα έχουμε μια επανάλειψη της ήδη υπάρχουσας κατάστασης όπου τα περισσότερα ζώα παραμένουν χωρίς σήμανση.
Άρθρο 5
Απουσιάζουν από το σχέδιο νόμου άμεσες διατάξεις για το θέμα της στείρωσης που είναι καθοριστικής σημασίας όσον αφορά τον περιορισμό των αδέσποτων ζώων ή του ελέγχου των γεννήσεων και πρόστιμα για όσους αυθαιρετούν.
Όσοι επιτρέπουν την αναπαραγωγή των θηλυκών σκύλων ή γατιών τους και δεν είναι νόμιμοι εκτροφείς ούτε δύνανται να αποδείξουν την αλλαγή ιδιοκτησίας τους ή την καταγραφή τους στην Διαδικτυακή Ηλεκτρονική Βάση, να υπόκεινται στην πληρωμή προστίμου ύψους 500 ευρώ ανά σκύλο ή γάτα.
Να παρέχεται έκπτωση από το φορολογητέο εισόδημα της κτηνιατρικής απόδειξης στείρωσης του ζώου, ίση με το αναγραφόμενο ποσό της απόδειξης.
Ιδιαίτερα για τις αγγελίες στα έντυπα να επιδεικνύεται το βιβλιάριο του ζώου όπου αναγράφεται ο αριθμός της σήμανσης χειρόγραφα, προκειμένου να αποφευχθεί να δίνονται προφορικά ψεύτικοι αριθμοί τσιπ. Από την διάταξη αυτή να εξαιρούνται τα νόμιμα αναγνωρισμένα φιλοζωικά σωματεία, ενώσεις, και με αποδεδειγμένο έργο μεγάλες φιλοζωικές ομάδες, εκτός βέβαια αν τη σήμανση αναλαμβάνουν οι Δήμοι, αφού πρόκειται για αδέσποτα.
Τα φιλοζωικά σωματεία επωμίζονται τεράστια ποσά για την περίθαλψη, σίτιση, στείρωση κλπ των αδέσποτων ζώων και θα πρέπει να εξαιρεθούν της διάταξης αυτής για πολλούς λόγους, αλλά και για την αναγνώριση του σημαντικότατου ρόλου που διαδραματίζουν στην φροντίδα και περίθαλψη των αδέσποτων ζώων.
Σε περίπτωση που η κυνηγετική άδεια (για τα ήδη υπάρχοντα σκυλιά) έχει εκδοθεί πριν την απόκτηση νέου/ων σκύλου/ων και δεν έχει καταγραφεί εντός 15 ημερών η ηλεκτρονική σήμανση στην άδεια, οι παραβάτες να πληρώνουν υψηλό πρόστιμο και τα ζώα να οδηγούνται άμεσα στο πλησιέστερο κτηνιατρείο ή δημόσιο κτηνιατρείο όπου θα τοποθετείται ηλεκτρονική σήμανση. Η δε κυνηγετική άδεια να αφαιρείται για την υπόλοιπη κυνηγετική περίοδο.
Στην παράγραφο 1, ε να αντικατασταθεί η φράση: «να μεριμνά για τον άμεσο καθαρισμό του περιβάλλοντος από τα περιττώματα του ζώου του» με τη φράση: «τον καθημερινό καθαρισμό του περιβάλλοντος από τα περιττώματα».
Στην παράγραφο 2, να συμπληρωθεί η φράση: «Ο ιδιοκτήτης ή/και ο κάτοχος/συνοδός/φύλακας του ζώου συντροφιάς, ευθύνονται αλληλέγγυα και σε ολόκληρο για κάθε βλάβη ή ζημιά που προκαλείται από το ζώο σε ανθρώπους ή άλλα ζώα», τη φράση: «όταν ή βλάβη ή η ζημιά οφείλονται σε δική τους αμέλεια».
Για τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς η αντίστοιχη ευθύνη βαρύνει τον οικείο Δήμο, εφόσον έχει επιδείξει αμέλεια σε σχέση με τις υποχρεώσεις του. Για να στοιχειοθετηθεί η αντικειμενική ευθύνη του ιδιοκτήτη και των Δήμων και να χαρακτηριστεί ένα ζώο ως επιθετικό ή επικίνδυνο να συντρέχουν οι εξής προϋποθέσεις:
α. η σωματική βλάβη ή υλική ζημία να μην οφείλεται σε υπαίτια πρόκληση του ζώου από τον παθόντα ή ζημιωθέντα,
β. να αποδεικνύεται ο οποιοδήποτε τραυματισμός του πολίτη με γραπτή γνωμάτευση δημόσιου νοσοκομειακού ιατρού,
γ. να είναι η συμπεριφορά αυτή κατ΄επανάλειψη και
δ. να κατατίθεται υπεύθυνη δήλωση του παθόντα ή ζημιωθέντα με την περιγαφή του συμβάντος.
Άρθρο 6
Στην συντριπτική τους πλειοψηφία τα φιλοζωικά σωματεία, ενώσεις κλπ και εκατομμύρια πολιτών προτείνουν να κλείσουν οι βιοτεχνίες γούνας και να δοθούν κίνητρα στους γουνέμπορους για άλλες εναλλακτικές και ήπιας μορφής βιοτεχνίες, που δεν θα βασίζονται στον βασανισμό και τον θάνατο ζώων. Επισημαίνουμε ότι εκατομμύρια γουνοφόρα ζώα γδέρνονται και πολλές φορές ζωντανά για να κατασκευαστεί ένα άχρηστο προϊόν, μόνο και μόνο για λόγους ματαιοδοξίας και κέρδους. Αυτό είναι ένα θέμα που εγείρει μεγάλα ηθικά και συνειδησιακά διλήμματα και είναι καιρός πια η Πολιτεία να σταματήσει αυτό το έγκλημα γι’ αυτό και ζητάμε επανακαθορισμό της θέσης του υπουργείου σας. Σας έχουμε ήδη επισυνάψει τον Αυστριακό Νόμο που απαγορεύει οριστικά την εκτροφή ζώων για τη γούνα τους.
Άρθρο 7
Λόγω μη ύπαρξης σχετικού άρθρου, εντάσσουμε στο άρθρο αυτό τις προτάσεις μας όσον αφορά τα κέντρα εκπαίδευσης και τους ξενώνες.
Προτείνουμε να καθοριστούν αυστηροί όροι και προϋποθέσεις για την νόμιμη λειτουργία κέντρων εκπαίδευσης σκύλων, καθώς και αυστηροί όροι και προϋποθέσεις για την απόκτηση σχετικής άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτή σκύλου.
Προτείνουμε, επίσης, να δίνονται εξετάσεις για την απόκτηση άδειας εξασκήσεως του επαγγέλματος σε κρατική επιτροπή η οποία να αποτελείται από ειδικούς εκπαιδευτές σκύλων. Η αστυνομία, η πυροσβεστική και οι ειδικές δυνάμεις αντιμετώπισης επίγειων καταστροφών έχουν εξαίρετους και άριστα εκπαιδευμένους στο εξωτερικό αξιωματικούς-εκπαιδευτές, που με κάποια ρύθμιση θα μπορούσαν να πιστοποιούν την αξία, τις γνώσεις και τις ικανότητες των συμμετεχόντων στις εξετάσεις. Η εκπαίδευση να περιλαμβάνει θεωρητικά και πρακτικά μαθήματα γενικής εκπαίδευσης, ψυχολογίας και συμπεριφοράς των ζώων και ό,τι άλλο κρίνεται απαραίτητο για την σωματική και ψυχική προστασία του ζώου κατά την εκπαίδευση.
Η άδεια λειτουργίας των ιδιωτικών ξενώνων ζώων να διέπεται από τις ίδιες διατάξεις περί δημιουργίας ενδιαιτημάτων ζώων (βλ. καταφύγια δημοτικά).
Άρθρο 8
Να διευκρινιστεί σε κάθε περίπτωση ότι στο συγκεκριμένο άρθρο ο όρος ζώα συντροφιάς αναφέρεται σε σκύλους και γάτες και όχι άλλα κατοικίδια, όπως για παράδειγμα κουνέλια, ωδικά πτηνά κλπ.
Θεωρούμε αντισυνταγματικό τον περιορισμό του δικαιώματος διατήρησης οποιουδήποτε αριθμού ζώων συντροφιάς σε μια κατοικία. Έτσι προτείνουμε:
Σε κάθε κατοικία πολυκατοικίας μπορεί να διατηρεί κάποιος ζώα συντροφιάς, με την προϋπόθεση να τηρούνται οι κανόνες καλής μεταχείρισης και ευζωίας τους, όπως αυτές καθορίζονται στον παρόντα νόμο, οι κανόνες υγιεινής και οι αστυνομικές διατάξεις περί κοινής ησυχίας, ακόμη και αν ο κανονισμός της πολυκατοικίας το απαγορεύει με την προϋπόθεση ότι τα ζώα αυτά διαμένουν στο ίδιο διαμέρισμα με τον ιδιοκτήτη τους ή τον κάτοχό τους.
Να μην επιτρέπεται η μόνιμη παραμονή των ζώων στις βεράντες του διαμερίσματος, η δε προσωρινή παραμονή τους σε αυτές, να τελεί υπό την επιφύλαξη της τήρησης των υγειονομικών διατάξεων και των αστυνομικών διατάξεων περί κοινής ησυχίας.
Να επιτρέπεται η διατήρηση ζώων συντροφιάς και στους ανοικτούς χώρους των μονοκατοικιών, με την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι κανόνες καλής μεταχείρισης και ευζωίας των ζώων, οι ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις καθώς και οι αστυνομικές διατάξεις περί κοινής ησυχίας.
Άρθρο 9
Εκτός από τα φιλοζωικά σωματεία και τις ενώσεις να προστεθούν και οι οργανωμένες και με αποδεδειγμένο έργο ομάδες που δραστηριοποιούνται φιλοζωικά, καθώς και οι ΜΚΟ που ο σκοπός τους είναι αποκλειστικά το φιλοζωικό έργο.
Προτείνουμε οι Δήμοι να έχουν την υποχρέωση να προσλάβουν με σύμβαση εργασίας κτηνίατρο και όχι με σύμβαση έργου, ο οποίος να βρίσκεται καθ΄όλη την διάρκεια του ωραρίου του στον χώρο του κυνοκομείου ή σε χώρο που θα διαθέσουν οι Δήμοι. Έχει αποδειχτεί ότι οι κτηνίατροι με σύμβαση έργου αναλαμβάνουν περιστατικά όταν και αν θέλουν. Εννοείται ότι οι συμβάσεις των Δήμων με ιδιώτες κτηνιάτρους, εκεί που δεν υπάρχουν κτηνίατροι με σύμβαση εργασίας θα πρέπει να συνεχιστούν.
Για τον καθορισμό ενός ζώου ως επικίνδυνου (παράγραφος 4) πρέπει να ληφθούν υπόψη τα παρακάτω:
- έντονη, απρόκλητη, αποδεδειγμένη (με γνωμάτευση δημόσιου νοσοκομειακού ιατρού) και κατ’επανάληψη (επίσης με γνωματεύσεις δημόσιων νοσοκομειακών ιατρών) επιθετική συμπεριφορά,
- υπεύθυνη δήλωση του παθόντα με σαφή και όχι αόριστη περιγραφή του συμβάντος,
- επιθυμητή είναι και η παρουσία ενός επιπλέον μάρτυρα τόσο από την πλευρά του καταγγέλλοντα επιθετική συμπεριφορά όσο και από την πλευρά των φιλοζωικών συλλόγων.
Για τον καθορισμό του ανίατου (π.χ. λεϊσμανίαση) παραπέμπουμε και πάλι στην επιστημονική άποψη του Καθηγητή της Κτηνιατρικής του Α.Π.Θ κ. Χαραλαμπίδη.
Σε αυτές τις περιπτώσεις και εφόσον αρνηθεί οποιοδήποτε φιλοζωικό σωματείο κλπ να αναλάβει την φροντίδα, εποπτεία και την διαδικασία της υιοθεσίας τους να υποβάλλονται σε ευθανασία. Η επιτροπή που θα κρίνει το επικίνδυνο του ζώου, το ανίατο της ασθένειας και την πρόταση για ευθανασία να αποτελείται από ένα κτηνίατρο, ένα εκπαιδευτή κατά προτίμηση θετικής εκπαίδευσης και ένα μέλος του φιλοζωικού συλλόγου κλπ, ή σε περίπτωση πολλών φιλοζωικών συλλόγων από δύο μέλη, τα οποία θα ορίζει ο φιλοζωικός σύλλογος ή οι φιλοζωικοί σύλλογοι. Να διενεργείται επανέλεγχος όλων των ήδη χαρακτηρισμένων ως επικινδύνων ή λεϊσμανιακών ζώων που βρίσκονται στα καταφύγια με σκοπό είτε την τοποθέτησή τους σε οικείο περιβάλλον, είτε την υιοθεσία τους.
Στην παράγραφο 8 το νομοσχέδιο ορίζει: «Σ΄ αυτήν την περίπτωση υιοθεσίας, απαγορεύεται η διατήρηση ή/και παραμονή των ζώων αυτών σε καταφύγια εκτός Ελλάδας». Προτείνουμε εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι εκτός Ελλάδας, αφού η Ελλάδα είναι μέλος – κράτος της Ε.Ε. και δεν μπορεί να ισχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά και ανάλογα τι μας συμφέρει.
Στην παράγραφο 9, προτείνουμε: ειδικότερα ζώα συντροφιάς που δεν έχουν ζήσει σε συνθήκες αδεσποτείας επιτρέπεται να παραμένουν στα καταφύγια, με προτεραιότητα στην υιοθεσία τους έναντι των άλλων, αφού η τοποθέτησή τους στο περιβάλλον μπορεί να τα οδηγήσει σε βέβαιο θάνατο.
Η έκφραση «φυσικό τους περιβάλλον» να αντικατασταθεί με την έκφραση «οικείο περιβάλλον τους», εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου που περισυλλέγησαν, αφού προηγουμένως ελεγχθεί ότι έχουν σημανθεί και καταγραφεί ηλεκτρονικά και ότι έχουν υποβληθεί σε αποπαρασιτισμό, εμβολιασμό και στείρωση.
Όσον αφορά την επαναφορά των ζώων θεωρούμε ότι τα ζώα μπορούν να βρίσκονται παντού και να μην υπάρχουν εξαιρέσεις πέραν εκείνων που μπορούν να αποβούν μοιραίες τόσο για τα ίδια, όσο και για τους ανθρώπους, όπως τα αεροδρόμια και οι δρόμοι ταχείας κυκλοφορίας. Η αρμονική συμβίωση με τα ζώα πρέπει να περάσει στην κουλτούρα των Ελλήνων και η σωστή φροντίδα τους με την οικονομική αρωγή του κράτους μπορεί να συμβάλει τα μέγιστα στην βελτίωση της εικόνας της χώρας μας στο εξωτερικό και να αποτελέσει και πόλο τουριστικής έλξης, όπως συμβαίνει σε μια σειρά άλλες χώρες της Ευρώπης.
Επομένως, να αρθεί η απαγόρευση επανένταξης των ζώων σε αρχαιολογικούς χώρους, σε χώρους μεγάλης επισκεψιμότητας, σε σχολεία και σε λιμάνια. Τα ζώα δεν είναι μιάσματα για να αποστρεφόμαστε την παρουσία τους, ούτε και φορείς μετάδοσης νοσημάτων. Οι δε ελάχιστες ζωοανθρωπονόσοι δεν μεταφέρονται με την επαφή μας με τα ζώα και αυτό το αποδεικνύουν τα εξαιρετικά λίγα περιστατικά ανθρώπων που νόσησαν από τα ζώα, τη στιγμή που τα νοσούντα ζώα είναι χιλιάδες (βλέπε επιστημονική άποψη του Καθηγητή της Κτηνιατρικής του ΑΠΘ κυρίου Χαραλαμπίδη). Αντίθετα, οι νόσοι που μεταφέρονται από άνθρωπο σε άνθρωπο είναι πάρα πολλές. Γι’ αυτό και δεν δικαιολογείται ούτε επιστημονικά αλλά ούτε και ηθικά η άποψή σας η οποία εκφράζεται μέσα από την πρόταση απαγόρευσης ύπαρξης των ζώων σε τόσους χώρους. Η Ελλάδα διαθέτει εκατοντάδες αρχαιολογικούς χώρους και λιμάνια.
Στην παράγραφο 11 να απαλειφθεί η φράση «σε συνεργασία με κτηνίατρο που έχει πιστοποιηθεί». Θεωρούμε απαραίτητη την απάλειψη της πρότασης αυτής, δηλαδή της συνεργασίας με έλληνα κτηνίατρο, εάν πρόκειται να προχωρήσουμε απρόσκοπτα σε χιλιάδες στειρώσεις αδέσποτων ζώων. Οι στειρώσεις δεν μπορούν να επιτευχθούν σε καμία άλλη περίπτωση, αφού το κράτος βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση, ενώ τα φιλοζωικά σωματεία δεν έχουν χρήματα και οι τιμές των ελλήνων κτηνιάτρων είναι απαγορευτικές για τα σωματεία.
Κατά την προηγούμενη περίοδο η προϋπόθεση αυτή αποτέλεσε τροχοπέδη στην εθελοντική δωρεάν παροχή υπηρεσιών από ευρωπαίους κτηνιάτρους λόγω της καθολικής άρνησης των ελλήνων κτηνιάτρων να συνεργαστούν με τους εθελοντές κτηνιάτρους. Εκτός αυτού, δεν κατανοούμε την προϋπόθεση αυτή, εφόσον θα έχουν ήδη ελεγχθεί οι προϋποθέσεις που θέτει ο σχετικός νόμος για την δυνατότητα παροχής υπηρεσιών ορισμένου χρόνου που ψηφίστηκε στις 31.12.2010 και οι εθελοντές κτηνίατροι είναι πολίτες της ΕΕ που δεν χρειάζονται επιτήρηση. Επίσης, προτείνουμε να μην ισχύσει η προθεσμία των τριών μηνών και να μείνει μόνο η ειδοποίηση για τις στειρώσεις.
Στην παράγραφο 12, όσον αφορά την πενταμελή συμβουλευτική επιτροπή, προτείνουμε οι οριζόμενοι από τον Δήμαρχο να είναι γνώστες των θεμάτων των ζώων και ευαισθητοποιημένοι απέναντι στα ζώα, τα δε δύο μέλη των φιλοζωικών σωματείων κλπ να ορίζονται από τα ίδια τα φιλοζωικά σωματεία ή τις ενώσεις που εδρεύουν στο Δήμο. Η επιτροπή να έχει ετήσια θητεία, ο δε σκοπός αυτής να είναι η διατύπωση προτάσεων και λύσεων για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκύπτουν κατά τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων. Οι Δήμοι, οι Περιφερειακές Ενότητες και οι Περιφέρειες, να δημιουργούν δίκτυο ενημέρωσης των πολιτών για τα ζώα που διατίθενται προς υιοθεσία.
Πέραν της πενταμελούς αυτής επιτροπής, να παραμείνει η τριμελής επιτροπή του προγράμματος στείρωσης κλπ των αδέσποτων ζώων των Δήμων.
Επιθυμητή είναι η συμμετοχή στις επιτροπές και ενός εκπαιδευτή σκύλων θετικής εκπαίδευσης με σπουδές στα θέματα συμπεριφοράς ζώων.
Τα μέλη των φιλοζωικών σωματείων να μην απαιτείται να καθοδηγούνται και να ελέγχονται από την ανωτέρω αρμόδια υπηρεσία λόγω της ιδιαίτερης εμπειρίας και ευαισθητοποίησής τους απέναντι στα ζώα.
Δεδομένου ότι τα φιλοζωικά σωματεία επωμίζονται με μεγάλα ποσά την φροντίδα και περίθαλψη των αδέσποτων ζώων, να μην υποχρεούνται να σημάνουν τα ζώα έως την υιοθεσία τους, όπου ακολουθείται η διαδικασία σήμανσης, εκτός εάν το κόστος της σήμανσης το επωμιστούν οι Δήμοι.
Στην παράγραφο 13, να καθοριστούν όχι μόνο οι μέθοδοι αλλά και η διαδικασία ευθανασίας και σε συνεννόηση με τα φιλοζωικά σωματεία.
Άρθρο 10
Στην παράγραφο 1, να αποσαφηνιστεί ότι η αναφορά στην μεταφορά των 5 ζώων αφορά τη διασυνοριακή μεταφορά και όχι τη μεταφορά εντός Ελλάδος, διότι θα δημιουργηθούν προβλήματα αφού πολλές φορές τα σωματεία μεταφέρουν περισσότερα των 5 ζώων (π.χ. κουτάβια στους κτηνιάτρους για εμβολιασμούς, σε περιπτώσεις μαζικών δηλητηριάσεων κλπ). Η μετακίνηση με σκοπό την υιοθεσία ζώων συντροφιάς σε χώρες-μέλη της Ε.Ε. από τα φιλοζωικά σωματεία, ενώσεις κλπ χαρακτηρίζεται μη εμπορική μετακίνηση.
Να επιτρέπονται σε δημοτικούς χώρους πρασίνου τα δεσποζόμενα ζώα συντροφιάς, εφόσον συνοδεύονται από τον ιδιοκτήτη τους ή άλλο πρόσωπο και με την προϋπόθεση της περισυλλογής των περιττωμάτων των ζώων από τους ανωτέρω.
Στην παράγραφο 3 να προστεθεί: «τα δε μεγαλύτερα με φίμωτρο και όχι τις ώρες μεγάλης αιχμής, στα αστικά, υπεραστικά, προαστιακούς, τρόλεϊ, μετρό, τραμ».
Να απαγορευθεί η τοποθέτηση ζώων στους χώρους αποσκευών των υπεραστικών λεωφορείων του ΚΤΕΛ. Ομοίως να απαγορευθεί η τοποθέτηση ζώων, κυρίως κυνηγετικών σκύλων, σε κατασκευές οι οποίες προσαρτώνται στο πίσω μέρος των αυτοκινήτων.
Στα δε επιβατηγά πλοία να επιτρέπονται σε όλους τους χώρους τα μικρά ζώα που είναι τοποθετημένα στα ειδικά κλουβιά, τα δε μεγάλα με φίμωτρο στους χώρους του καταστρώματος του πλοίου, τα οποία υποχρεωτικά πρέπει να διαθέτουν καθαρά κλουβιά, προστατευμένα από αντίξοες καιρικές συνθήκες για τη μεταφορά μεγάλων ζώων συντροφιάς.
Κατά τον ίδιο τρόπο, να επιτρέπεται η παρουσία των ζώων σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, καφετέριες κλπ εφόσον το επιτρέπει ο ιδιοκτήτης και κατ΄ ελάχιστο στους υπαίθριους χώρους των καταστημάτων.
Να επιτρέπεται η είσοδος ζώων συντροφιάς σε εμπορικά καταστήματα μη υγειονομικού ενδιαφέροντος εφόσον το αποδέχεται ο ιδιοκτήτης του καταστήματος.
Να επιτρέπεται η παραμονή σκύλων με συνοδό σε μη οργανωμένες παραλίες, ήτοι σε παραλίες χωρίς εισιτήριο.
Να επιτρέπεται η παραμονή ζώων συντροφιάς σε ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια κλπ εφόσον το αποδέχεται ο ιδιοκτήτης των χώρων αυτών.
Άρθρο 12
Εξαιρετικά θετική η διάταξη που απαγορεύει τα τσίρκο με κάθε είδους ζώα, άγρια ή ήμερα. Δεν υπάρχει ωστόσο πρόβλεψη για την τύχη όλων αυτών των ζώων οι ιδιοκτήτες των οποίων τα χρησιμοποιούν για αποκόμιση οικονομικού οφέλους. Τι θα απογίνουν από την στιγμή που τους είναι «άχρηστα». Προτείνουμε να υποχρεωθούν οι ιδιοκτήτες τέτοιων ζώων μέσα σε ένα μήνα από την δημοσίευση του νόμου να τα δηλώσουν στην οικεία κτηνιατρική υπηρεσία του Δήμου που ανήκουν, προκειμένου να επιληφθούν οι φιλοζωικές οργανώσεις και οι οργανώσεις περίθαλψης και φροντίδας άγριας ζωής.
Στην παράγραφο 3 ζητάμε να διευκρινιστεί/οριστεί ότι η διάταξη αυτή αφορά και τους ιδιωτικούς ζωολογικούς κήπους, με την έννοια ότι αρκετοί χώροι χαρακτηρισμένοι ως παιδότοποι, καφέ, αναψυκτήρια κλπ διατηρούν άγρια ζώα σε αιχμαλωσία και άσχημες συνθήκες διαβίωσης.
Ζητάμε να προστεθεί η απαγόρευση χρησιμοποίησης ζώων και σε ιδιωτική έκθεση με σκοπό την αποκόμιση οικονομικού οφέλους.
Άρθρο 13
Ζητάμε να μην εξαιρεθούν τα pet shops. Τα ζώα στις βιτρίνες αποτελούν έκθεση με σκοπό την αποκόμιση οικονομικού οφέλους και υφίστανται κακοποίηση στις περισσότερες περιπτώσεις, γεγονός που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις διατάξεις και το πνεύμα του νόμου.
Να απαγορευθεί η πώληση ζώων από τα καταστήματα pet shops αφού τα ζώα δεν είναι αντικείμενα για να πωλούνται, όπως ήδη συμβαίνει σε κάποιες χώρες της Ε.Ε. Παραθέτουμε σχετικούς διαδικτυακούς ισότοπους για ενημέρωσή σας.
1998 http://www.gaia.be/fra/downloads/legislation/AR1702972.pdf
2007 http://www.gaia.be/ned/downloads/wetgeving/KB270407.pdf
2009 http://www.gaia.be/ned/18032009.pdf
2010: http://www.ejustice.just.fgov.be/cgi_loi/change_lg.pl?language=fr&la=F&cn=2010111503&table_name=loi
Άρθρο 16
Να θεωρείται κακοποίηση και η εκπαίδευση ζώου με πνίχτες και άλλα συναφή, καθώς και με χρήση βίας.
Να προστεθούν στην έννοια της κακοποίησης «η εγκατάλειψη, η μη τήρηση των κανόνων ευζωίας, το κόψιμο ουρών και αυτιών, καθώς και η μη ακαριαία αναισθητοποίηση πριν την σφαγή».
Άρθρο 17
Η πιθανότητα μετάδοσης της ασθένειας από τον σκύλο στον άνθρωπο είναι ελαχιστότατη έως και ανύπαρκτη, όπως υποστηρίζει ο Καθηγητής Παρασιτολογίας της Κτηνιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Χαραλαμπίδης (βλ. διασύνδεση: http://happydogsworld.com/ forum/ leismaniosi.php). Υπέρ αυτής της άποψης συνηγορεί και η συντριπτική διαφορά μεταξύ των ελαχίστων κρουσμάτων της σπλαχνικής λεϊσμανίασης σε ανθρώπους στη χώρα μας και του μεγάλου αριθμού ζώων που πάσχουν από λεϊσμανίαση. Υπάρχουν περιοχές όπου παρά τον μεγάλο αριθμό πασχόντων ζώων, τα κρούσματα σε ανθρώπους είναι μηδαμινά και φυσικά σε όσες περιπτώσεις έχουν αναφερθεί, σε καμιά δεν μπορεί να αποδειχθεί ότι η μόλυνση έγινε μετά από τσίμπημα σκνίπας που είχε προηγουμένως τσιμπήσει άρρωστο ζώο και όχι νοσούντα άνθρωπο. Δεν έχουν ποτέ σημειωθεί περιστατικά ανθρώπινης λεισμανίασης σε οικογένειες που είχαν μολυσμένα ζώα. Επιπλέον, το παράσιτο αναπτύσσεται ευκαιριακά όχι μόνο σε σκυλιά αλλά και σε άλλα ζώα όπως η γάτα, η αλεπού, το τσακάλι, τα τρωκτικά κλπ. Οπότε η εξολόθρευση όλων των οροθετικών σκυλιών σε καμία περίπτωση δεν θα οδηγούσε σε έλεγχο του νοσήματος (ανάλογο πείραμα πραγματοποιήθηκε πριν χρόνια στη Βραζιλία χωρίς κανένα αποτέλεσμα).
Τέλος, πρέπει να τονίσουμε ότι αντίθετα με το μύθο περί μη ιάσιμου νοσήματος η λεϊσμανίαση του σκύλου είναι πλήρως ιάσιμο νόσημα στη πλειοψηφία των ζώων πιά. Η σωστή θεραπεία σε συνδυασμό με τις νέες διαγνωστικές τεχνικές που ανιχνεύουν το ίδιο το παράσιτο και όχι τα αντισώματα ενάντια σ΄αυτό, βοηθούν στην πλήρη ίαση του νοσήματος και τη σωστή παρακολούθησή του. Ο μύθος περί νοσήματος που «κοιμάται» στον οργανισμό του ζώου και ξαφνικά «ξυπνά», αντικαθίσταται πια με την πραγματικότητα ότι πολλές φορές πρόκειται για επαναμόλυνση του θεραπευμένου ζώου. Ο μοναδικός κίνδυνος ελλοχεύει από τέτοιου είδους νομοθετήματα που αποτελούν πρόσχημα για τη μείωση και τον «έλεγχο» του πληθυσμού των ζώων τα οποία σύμφωνα με επιστημονικές και τεκμηριωμένες απόψεις είναι απολύτως ασφαλή και ακίνδυνα για την ανθρώπινη υγεία.
Ειδικότερα για την λεϊσμανίαση επιβάλλεται η κατάργηση του Π.Δ. 400/83, άρθρο 9, παρ. 4, 5 και η υιοθέτηση των σύγχρονων επιστημονικών θέσεων, όπως διατυπώνονται από τον Καθηγητή της Κτηνιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Χαραλαμπίδη στο βιβλίο του «Παρασιτικά Νοσήματα Ζώων και Ανθρώπων» , όπου η λεϊσμανίαση είναι της περισσότερες φορές νόσημα ιάσιμο και θεραπεύεται, ενώ επίκειται άμεσα η κυκλοφορία στην Ελλάδα του εμβολίου κατά της λεισμανίασης.
Άρθρο 19
Να προστεθεί στην παραγράφο 1: «να επιλαμβάνεται ο αρμόδιος εισαγγελέας είτε αυτεπάγγελτα είτε κατόπιν καταγγελίας».
Στην παράγραφο 3, θα έπρεπε να προβλέπονται διοικητικές κυρώσεις για τους Δήμους που δεν μεριμνούν για τις υποχρεώσεις τους απέναντι στα αδέσποτα. Αυτή η έλλειψη θα έχει σαν αποτέλεσμα την διαιώνιση του θέματος των αδέσποτων. Η συγκεκριμένη διάταξη με την οποία ουσιαστικά «πετιέται» το μπαλάκι των αδέσποτων για άλλη μια φορά στις πλάτες των φιλοζωικών σωματείων, επιχειρεί να «χρυσώσει» το χάπι από αυτήν ακριβώς την έλλειψη, πλην όμως είναι αόριστη, γενικόλογη και δύσκολα εφαρμόσιμη στην πράξη. Σε κάθε περίπτωση, εφόσον ισχύσει τελικά αυτή η διάταξη, ζητάμε να δοθεί η δυνατότητα προσφυγής κατά των Δήμων στα δικαστήρια και σε πολίτες ή ομάδες πολιτών και όχι μόνο σε φιλοζωικές ενώσεις και σωματεία.
Να θεσπιστεί ποινική ευθύνη των οδηγών που σκοτώνουν ζώα ή που τα χτυπούν και τα αφήνουν αβοήθητα στο δρόμο.
Να αναγνωριστεί η ευθύνη των ασφαλιστικών εταιριών για την υποχρεωτική κάλυψη των εξόδων από τον τραυματισμό ενός ζώου από αυτοκίνητο, αδέσποτου ή μη.
Άρθρο 20
Να τιμωρείται με την ίδια ποινή που προβλέπεται και για την κλοπή κυνηγετικού σκύλου και η κλοπή σκύλου οδηγού τυφλών, σκύλου διάσωσης και έρευνας και αστυνομικού σκύλου.
Να προβλεφθούν ποινικές κυρώσεις για τους Δήμους που παραβιάζουν τις διατάξεις περί προστασίας και ευζωίας των ζώων στα Δημοτικά καταφύγια.
Άρθρο 22
Να εξαιρεθούν από την υποχρεωτική ηλεκτρονική σήμανση οι αδέσποτες γάτες.
Άρθρο 23
Να καταργηθεί οριστικά το άρθρο 17 της Υγειονομικής Διάταξης Υ1β/2000 που αφορά την διατήρηση κατοικίδιων ζώων στις κατοικίες, διότι αναφέρεται σε θέματα που ρυθμίζονται από το παρόν νομοσχέδιο και δημιουργείται σύγχυση στις αρμόδιες Υγειονομικές Αρχές. Το είδαμε πολλές φορές στην πράξη υπό το καθεστώς του Ν. 3170/2003 που ρύθμιζε παρόμοια θέματα και οι υγειονομικές υπηρεσίες αντί να εφαρμόζουν τον νόμο εφάρμοζαν το άρθρο 17.
Να διευκρινιστεί ποιές διατάξεις του Ν. 1197/81 «περί προστασίας των ζώων» παραμένουν εν ισχύ, διότι ρυθμίζονται θέματα που δεν προβλέπει ο παρόν νόμος, όπως ποινικές ευθύνες για τα πειραματόζωα, ευθύνη για βασανισμό ή κακομεταχείριση ζώου κατά την μεταφορά του με αυτοκίνητο, πλοίο, αεροπλάνο, σιδηρόδρομο κλπ.
Τέλος, λόγω μη πρόβλεψης σχετικής διάταξης ζητάμε να προβλεφθεί η δυνατότητα των φιλοζωικών συλλόγων, ενώσεων κλπ να διεξάγουν ελέγχους στα δημοτικά σφαγεία για την παρακολούθηση της τήρησης των κανόνων ευζωίας καθώς και αναισθητοποίησης των ζώων πριν τη σφαγή.
Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΖΩΟΦΙΛΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ
Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΦΙΛΟΖΩΙΚΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου