Σελίδες

Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

Φόλες και προστασία

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή,δεκάδες τετράποδα(σκυλιά,γάτες) του χωριού μας βρίσκουν φρικτό θάνατο από φόλα.
Κάποια δίποδα του χωριού μας το έχουν κάνει ''ΆΘΛΗΜΑ''.
Απορώ πως ένας ''φυσιολογικός'' και
νορμάλ άνθρωπος μπορεί να μετατρέπεται σε δολοφόνους αθώων ζώων.
- Το κάνουν γιατί έτσι τους λέει το μυαλό τους?Η διαστροφή τους?
- Είναι άρρωστοι και ψυχασθενείς?
-Μήπως ενεργούν κατόπιν εντολών αόρατων κέντρων και αμοίβονται γι αυτό?
Ευτυχώς ο μικρός μας Μίκι την γλίτωσε,ως την επόμενη φορά.
Παρακάτω παραθέτω ένα ενδιαφέρον άρθρο με χρήσιμες πληροφορίες σε περίπτωση που το τετράποδό σας πέσει θύμα ''φόλας'' :






Προσοχή η διαδικασία είναι δύσκολη και επίμονη , χρειάζεται δε εμπειρία εφαρμογής , και βεβαίως ό χρόνος - ένταση εφαρμογή της εξαρτάτε και από τον χαρακτήρα του κάθε σκύλου που είναι διαφορετικός από άτομο σε άτομο .
Συνιστούμε λοιπόν να επισκεφτείτε κάποιο επαγγελματία για την εφαρμογής της .
Επίσης οι παρακάτω πληροφορίες παρέχονται μόνο εγκυκλοπαιδικά και όχι για χρήση από μη επαγγελματίες εκπαιδευτές .

Οι σκύλοι λόγω τις συνήθειας τους να τρώνε κάθε τρόφιμο που βρίσκουν στη γη, συχνά δηλητηριάζονται.
Πολλές φορές γίνονται θύματα της φόλας του βάρβαρου και μάταιου αντιλυσσικού αυτού μέτρου, το οποίο παρότι καταργήθηκε εξακολουθεί να ισχύει σε μερικές επαρχίες.
Εξ΄ αμελείας δε των ίδιων των κυνηγών, βρίσκουν τον θάνατο κατά τη θήρα από δηλητηριασμένα δολώματα, προορισμένα για τα επιβλαβή παρ' όλο που έχουν απαγορευτεί και μη εγκαίρως ή παντελώς αποσυρθέντα.
Δηλητηριάζονται επίσης και εντός των αυλών και των κήπων από κυνοφόβων κλεφτών, φθονερών και εν γένει εχθρών.

Μερικοί τέτοιοι κακούργοι, που δεν μπορούν να προμηθευτούν δηλητήριο, χρησιμοποιούν τα κοινά ποντικοκτόνα φάρμακα, που περιέχουν αρσενικό, φώσφορο, στρυχνίνη, ή παρασκευάζουν όμοια θανατηφόρα ένζυμα με κεφαλές πυρείων που περιέχουν φώσφορο ή με κομματίδια σπόγγου συνδεδεμένα από λεπτό σύρμα.
Η φόλα είναι το όπλο πολλών φαύλων, που συνηθίζουν να τη χρησιμοποιούν ποικιλοτρόπως εναντίον του αναίτιου σκύλου, ως επί το πλείστον για να τιμωρήσουν ψυχικό και να ζημιώσουν υλικά τούς συνανθρώπους τους.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ:Η σωτηρία του σκύλου έγκειται στην άμεση πρόκληση εμετού.
0 ιδιοκτήτης μόλις αντιληφθεί ότι ο σκύλος του έπεσε θύμα της φόλας οφείλει να ενεργήσει παρ' όλα αυτά για την εκκένωση του στομάχου του.
Υπάρχουν πολλά εμετικά φάρμακα στο εμπόριο.
Αν δεν είναι δυνατή η άμεση προμήθεια αυτού του φαρμάκου ή υποδόρια ένεση, θα χρησιμοποιηθεί όμοια με πολύ καλό αποτέλεσμα, ο θειικός χαλκός, η κοινή γαλαζόπετρα σε διάλυση 2 % (δηλαδή μισό κουταλάκι γαλαζόπετρα σ' ένα ποτήρι χλιαρό νερό) και θα χορηγηθεί σε κουταλιές λίγο-λίγο, έως ότου εκδηλωθούν οι σπασμοί του εμετού.
Αν το ατύχημα συμβεί στο κυνήγι ή σε ώρα που είναι αδύνατη η εύρεση τέτοιων εμετικών, θα δοθεί τότε στο σκύλο χλιαρό αλατισμένο νερό, το οποίο ως επί το πλείστον προκαλεί εμετό εντός ολίγων λεπτών.
Όταν όμως η δηλητηρίαση του σκύλου γίνει αργά αντιληπτή, οι ελπίδες διάσωσης είναι ελάχιστες και είναι πάντα απαραίτητη η παρέμβαση του κτηνίατρου.
Η θεραπεία εξαρτάται κυρίως από την άμεση γνώση του ατυχήματος και από την φύση και την ποσότητα του εισαχθέντος δηλητηρίου.
Πολλές φορές η θεραπευτική βοήθεια είναι αδύνατη ή γιατί το δηλητήριο δρα αστραπιαία ή γιατί η δηλητηρίαση συνέβη εν αγνοία του ιδιοκτήτη, όπου απρόοπτα βρίσκεται προ του σπαραγμένου ή ήδη νεκρού πολύτιμου συντρόφου του.
Εκ τούτου προκύπτει ότι για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο ο σκύλος να γίνει θύμα φόλας, είναι απαραίτητη η προφύλαξη του από τέτοιο κίνδυνο. Γι' αυτό συνίσταται η εκγύμναση του να μην τρώει τίποτα απευθείας από κάτω, από τη γη.
Τέτοια εξάσκηση λέγεται «απάρνηση του δολώματος» και είναι ευδίδακτη.
Κάθε κυνηγός γνωρίζει πόση αξία έχει ένας καλός σκύλος, ο σύντροφος του, πόσες θυσίες έγιναν για την εκτροφή και την εκγύμναση του και πόσ ο δύσκολο είναι να βρεθεί ένας άλλος εξίσου καλός. Είναι επίσης προφανής η μεγάλη σημασία της βραχυχρόνιας και ειδικής εκγύμναση του από το κυνηγό και γι' αυτό παρακάτω υποδεικνύονται μερικές πρακτικές μέθοδοι:
Η ΚΛΑΣΙΚΗΑυτή αποτελείται από τρείς ασκήσεις και απαιτεί ένα βοηθό.
Α'Άσκηση: Ο κυνηγός εκγυμναστής θα κρατά πάντα από το λουρί το σκύλο, ο δε βοηθός θα του προσφέρει ένα ορεκτικό δόλωμα (κρέας, κεφτές , τυρί) και μόλις ο σκύλος θα τεντώσει χαρούμενος το λαιμό και θ' ανοίξει το στόμα για να το αρπάξει θα του δώσει αιφνιδίως ένα ισχυρό χαστούκι.
Συγχρόνως δε ο εκγυμναστής θα τον τραβήξει από το λουρί και θα τον διατάξει υψηλόφωνα «Όχι».
Ο σκύλος στην αρχή θα μείνει έκπληκτος και θα του παραμείνει μυστηριώδης η αιτία του χαστουκιού.
Γι' αυτό θα προσπαθήσει δεύτερη και τρίτη φορά να φάει το προσφερθέν λίχνευμα. Αλλά γρήγορα θα συνδυάσει το δόλωμα με τη τιμωρία (ο σκύλος έχει πολύ ανεπτυγμένη την έννοια του συνδυασμού) και στην έκτη , έβδομη προσφορά, θα γυρίσει το κεφάλι προς το άλλο μέρος.
Το χαστούκι μπορεί να αντικατασταθεί με καπνό αποτσίγαρου. Μόλις ο σκύλος θ' αγγίξει το προσφερθέν δόλωμα, ο βοηθός θα του τρίψει πάραυτα τη μούρη του με αυτή την ουσία, ενώ ταυτόχρονα ο εκγυμναστής θα τον τραβήξει από το λουρί και θα του φωνάξει «Όχι». Ο σκύλος θα ερεθιστεί και θα αρχίσει να φτερνίζεται μετά από μερικές δοκιμές δε, δεν θα ξαναπέσει στην απάτη.
Αν ο σκύλος είναι ενεργητικός χαρακτήρας και όταν πια θα αρνείται το δόλωμα, ο εκγυμναστής θα τον παρακινήσει να λάβει επιθετική στάση (με γαυγίσματα κ.λ.π) εναντίον του βοηθού, ο οποίος θα προσποιείται τον κατατρομαγμένο.
Β'Άσκηση: Μετά από 10 τέτοια μαθήματα περίπου, ο βοηθός θα αρχίσει να του ρίχνει δολώματα στα πόδια και η διαγωγή θα είναι πάντα η ίδια τραβήγματα του λουριού, ισχυρά «Οχι» και στην ανάγκη χαστούκια ή καπνός.
0 βοηθός και το δόλωμα θα ανταλλάσσονται συχνά για να αντιληφθεί καλά ο σκύλος ότι οφείλει να αρνείται από οποιονδήποτε και οτιδήποτε του προσφέρεται.
Αφού επιτευχθεί και αυτή η διαδικασία, ο κυνηγός κατόπιν θα τον περιφέρει, πάντα κρατούμενος από το λουρί στο μέρος που προηγουμένως ρίχτηκαν τα δολώματα και θα του συμπεριφερθεί επιπληκτικά όπως παραπάνω, αν τυχόν αποπειραθεί ν' αρπάξει κανένα.
Όταν εν τέλει θα επιδείξει πλήρη αδιαφορία και αηδία για αυτήν εκ της γης τροφή, θα του χορηγούνται έπαινοι και χαϊδεύματα, όπως επίσης και αμοιβή, π.χ ένα κομμάτι κρέας παρμένο από την τσάντα ή την τσέπη, αλλά ποτέ από χάμω.
Γ'Άσκηση: Έπειτα θα αφεθεί ελεύθερος εν μέσω δολωμάτων και υπό την κρυφή επιτήρηση του εκγυμναστή, ο οποίος θα είναι έτοιμος να τον επιπλήξει με την παραμικρή παρεκτροπή.
Όταν θα φτάσει στο σημείο που δεν θα καταδέχεται ούτε να κοιτάξει το δόλωμα, θα παροτρύνεται ακόμη περισσότερο να λαμβάνει επιθετική συμπεριφορά σε όσους του ρίχνουν χάμω τροφή. Μ' αυτή τη μέθοδο, εντός ενός μήνα ο σκύλος θα μάθει όχι μόνο ν' αρνείται να φάει φαγητό από χάμω, αλλά και θα εναντιώνεται με γρυλισμούς και γαβγίσματα σε όποιον θελήσει να του το ρίξει.
Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΟΥ ΕΜΕΤΟΥΑυτή συνίσταται στην πρόκληση εμετού κάθε φορά που ο σκύλος τρώει το δόλωμα για την εκτέλεση αυτού του συστήματος αρκεί να προστεθεί μια κουταλιά της προλεχθείσας διαδικασίας θειικού χαλκού ή λίγη σκόνη σε κάθε δόλωμα και να τοποθετηθούν όλα σε τόπο που κυρίως συχνάζει ο σκύλος (αυλή, κήπος). Μετά 1-2 δολώματα που θα καταβροχθίσει θα του έλθει εμετός και μετά από λίγες μέρες από αυτή την εμπειρία θα αισθανθεί τόση αηδία που δεν θα παίρνει πλέον τίποτα από το έδαφος.
Οι κυνηγοί της Δ. Ευρώπης χρησιμοποιούν ένα είδος παγίδας που είναι σαν το δικό μας ξύλο δόκανο για ποντικούς και πτηνά. Είναι αναγκαίο όπως ο σιδηρούς κλοιός αντικατασταθεί από μαλακό σύρμα για να μη προκαλέσει τραύμα στη μούρη του σκύλου. Τίθεται ως δόλωμα ένα κομμάτι κρέας ή τυρί και το δόκανο καλύπτεται από άμμο ή χώμα.
0 σκύλος θα είναι νηστικός και μόλις μυριστεί το δόλωμα θα τρέξει κατ1 ευθείαν να το αρπάξει, αλλά θα λάβει ένα τέτοιο φόβο αλλά και πόνο από το κτύπημα του δόκανου, που θα ξεχάσει γρήγορα αυτή τη συνήθεια. Με αυτή την μέθοδο επιτυγχάνονται εξαιρετικά αποτελέσματα και για τους κοπροφάγους σκύλους (το δόλωμα θα είναι εκ κοπράνων).
Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ
Στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Γερμανία εφαρμόζουν με μεγάλη επιτυχία το ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά για εμάς αυτό είναι λίγο επικίνδυνο. Ρίχνουν σ' ένα μέρος μερικά δολώματα συνδεδεμένα από ηλεκτρικό σύρμα χαμηλής τάσεως. 0 σκύλος τρέχει για να φάει και λαμβάνει μια ελαφρά ανατίναξη που δεν θα την λησμονήσει ποτέ στη ζωή του.
Όλες αυτές οι μέθοδοι είναι εξίσου καλές και επιτυγχάνεται αοφαλώς ο σκοπός, αρκεί να εκτελεσθούν με την δέουσα επιμέλεια. 0 καθένας μπορεί να διαλέξει το σύστημα της αρεσκείας του ή να μεταβεί από το ένα στο άλλο. Πάντως είναι αναγκαίο όπως κάθε 2-3 μήνες να υποβάλεται και ο τελείως εκγυμνασμένος σκύλος σε κάποια δοκιμή, για να συγκρατεί πάντα στη μνήμη του την απάρνηση του δολώματος.
Ομοίως πρέπει να δίδεται το φαγητό του στη γαβάθα και πάντα από τον συγκεκριμένο άνθρωπο κυνηγό εκπαιδευτή.
TO ΦΙΜΩΤΡΟ
Υπάρχει όμως και η πιο εύκολη μέθοδος όσο αφορά την καταπίεση του σκύλου το φίμωτρο !
Πολλοί συνάδελφοι , ιδικά λαγάδες έχουν καταφύγει σε αυτήν την μέθοδο προσπαθώντας με αυτό τον τρόπο να σώσουν τα σκυλιά τους !
Προσοχή , το φίμωτρο πρέπει να έχει τέτοια κατασκευή ώστε να μην ενοχλεί το σκυλί στην αναπνοή του και στην έντονη εργασία του , αλλά και να είναι έτσι κατασκευασμένο ώστε να μην επιτρέπει να φάει τίποτε από το έδαφος και ακόμη καλύτερα ούτε να γλείψει !
Η προσαρμογή του στον σκύλο χρειάζεται επιμονή και υπομονή ξεκινώντας από το σπίτι και τις καθημερινές εργασίες , φορώντας το σταδιακά στο ζώο μέχρι να το συνηθίσει , κατόπιν το ίδιο σε περιπάτους , εξόδους και τέλος στο κυνήγι , αυξάνοντας κατά διαστήματα την παραμονή του !
Βιβλιογραφία :Ξένα και ελληνικά έντυπα εκπαιδευσης
ΠΗΓΗ:www.gpeppas.grαναδημοσίευση από http://perdika-thesprotias.blogspot.com



1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Η λύση θα ήταν....
το Κράτος να επιβάλει την καταγραφή των ονομάτων των ανθρώπων που αγοράζουν οτιδήποτε φυτικό ή ζωικό δηλητήριο αγοράζουν.
Έτσι θα γνωρίζουμε οποιαδήποτε στιγμή ποιος το αγόρασε και που το χρησιμοποίησε.
Αυτός ο τρόπος χρησιμοποιήθηκε σε άλλες χώρες και σταμάτησαν οι φόλες.
Μήπως τα φιλοζωικά θα μπορούσαν να πιέσουν για αυτό;
ΑΔΕΣΠΟΤΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ