
H ιστορία του Ρεξ
Αναδημοσιεύουμε την ιστορία του Ρεξ από το site του ΚΑΖ (Καταφύγιο Αδέσποτων Ζώων), γιατί αξίζει τον κόπο και αποτελεί παράδειγμα ως προς την υιοθεσία ενός ταλαιπωρημένου και ανάπηρου σκύλου, ο οποίος αξίζει αγάπη και περίθαλψη. Οι φωτογραφίες του δημοσιεύτηκαν παντού και τελικά ο Ρεξ κατέληξε στον Καναδά και βρήκε την αγάπη που του άξιζε. Παρά το γεγονός ότι ο Ρεξ ταλαιπωρήθηκε ως αδέσποτος στη χώρα μας, όπως εξάλλου τόσα άλλα κατοικίδια, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και στην Ελλάδα περιστατικά ανάπηρων ή καμμένων ή τραυματισμένων σκύλων και γατών που υιοθετήθηκαν από Έλληνες, επώνυμους καλλιτέχνες, πολιτικούς ή και ανώνυμους απλούς ανθρώπους. Κάθε παρόμοιο περιστατικό ωστόσο, είτε συμβαίνει στην Ελλάδα , είτε στο εξωτερικό, πρέπει να γίνεται παράδειγμα προς μίμηση και να δημοσιοποιείται!
Διαβάστε την ιστορία :
Η ιστορία του Ρεξ δεν είναι καινούργια. Σήμερα όμως πήραμε πάλι ένα καταιγισμό νέων βίντεο και φωτογραφιών από την μαμά του και σκεφτήκαμε να σας παρουσιάσουμε αυτό το λεβέντικο σκυλί.
Οι κοπέλες τον βρήκαν στους δρόμους της Θεσσαλονίκης να σέρνεται και να τρέφεται με ό,τι έβρισκε δίπλα στους σκουπιδοτενεκέδες. Τον μάζεψαν κι άρχισε η Οδύσσεια των ιατρικών εξετάσεων, με ακτινογραφίες, εξετάσεις αίματος και μυελογραφήματα. Παράλληλα μας ρώτησαν αν θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε στην εξεύρεση οικογένειας για τον Ρεξ, το πανέμορφο Χάσκυ με τα αχρηστευμένα πίσω πόδια.
Οι φωτογραφίες του, με την πετσέτα περασμένη κάτω από την κοιλιά του για να τον στηρίζει στις απαραίτητες βόλτες του, αναρτήθηκαν σε websites της Ελλάδας και του εξωτερικού και μέσα σε 3 μέρες βρέθηκε ο άνθρωπος που δεν τον πτοούσε η αναπηρία του ζώου. Η Κάντις, στον μακρινό Καναδά, ήρθε σε επαφή με το συνεργαζόμενο τοπικό φιλοζωικό σωματείο, πέρασε θριαμβευτικά την συνέντευξη και την επίσκεψη στο σπίτι της και το συμβόλαιο υιοθεσίας υπογράφτηκε! Ο Ρεξ έπρεπε να φτιάξει τις βαλίτσες του για το μακρινό ταξίδι που θα τον έφερνε στο καινούργιο του σπίτι και στην μαμά του που είχε αρχίσει να κάνει σχέδια για το πώς ο Ρεξ θα είχε μία καλή και αξιοπρεπή ζωή.
Ο Ρεξ ταξίδεψε στον Καναδά όπου τον περίμενε στο αεροδρόμιο, μαζί με την πρόεδρο του εκεί σωματείου, η μαμά του και στο σπίτι ο γάτος και τα δύο λυκόσκυλα της οικογένειας. Η συμβίωση αρμονική από την πρώτη στιγμή!
Του πήραν μέτρα και σε δύο μέρες το καροτσάκι του ήταν έτοιμο για άνετες βόλτες. Η Κάντις μας έστειλε το βίντεο από την πρώτη του βόλτα με το καροτσάκι γράφοντας χαρακτηριστικά: "Ο Ρεξ έμοιαζε εκείνη τη στιγμή σαν μικρό παιδί την ημέρα των Χριστουγέννων".
Μέσα στη καθημερινή του ρουτίνα κι όταν ο καιρός το επιτρέπει, ο Ρεξ πηγαίνει στη γειτονική λίμνη για κολύμπι, που βοηθά στο δυνάμωμα των μυών των πίσω του ποδιών. Δεν θα περπατήσει ποτέ καλά κι όσο περνά ο καιρός η μυελοπάθειά του θα χειροτερεύει, η Κάντις κάνει όμως ό,τι μπορεί για να απομακρύνει χρονικά όσο γίνεται την πλήρη παράλυση.
Αυτό που έκανε εντύπωση σε όλους μας ήταν τα αισθήματα της Κάντις απέναντι στον Ρεξ. Τον αγαπάει, τον προσέχει, φροντίζει την σωματική και ψυχική του υγεία, αλλά δεν τον λυπάται!!! Χαρακτηριστική η στάση της κατά τη διάρκεια του μπάνιου του Ρεξ σε ένα μικρό βίντεο που συνόδευε τις φωτογραφίες. Ο Ρεξ δεν ήταν και πολύ ενθουσιασμένος με το μπάνιο, είχε γουρλώσει τα γαλάζια μάτια του και φοβόταν λίγο. Η Κάντις όμως ήταν σταθερή σ' αυτό που έκανε. Χωρίς οίκτο αλλά με φωνή κανονική και χαμηλή τον ενθάρρυνε να κολυμπήσει.
Αυτές οι φωτογραφίες και η παρουσίαση του Ρεξ είναι αφιερωμένες σε όσους λασπολογούν και λένε ότι τα αδέσποτα πρέπει να πεθαίνουν στους ελληνικούς δρόμους κι όσα υιοθετούνται στο εξωτερικό καταλήγουν σε εργαστήρια ως πειραματόζωα ή σε εργοστάσια για να γίνουν γούνες. Γεια σου Ρεξ λεβέντη!
Διαβάστε την ιστορία :
Η ιστορία του Ρεξ δεν είναι καινούργια. Σήμερα όμως πήραμε πάλι ένα καταιγισμό νέων βίντεο και φωτογραφιών από την μαμά του και σκεφτήκαμε να σας παρουσιάσουμε αυτό το λεβέντικο σκυλί.
Οι κοπέλες τον βρήκαν στους δρόμους της Θεσσαλονίκης να σέρνεται και να τρέφεται με ό,τι έβρισκε δίπλα στους σκουπιδοτενεκέδες. Τον μάζεψαν κι άρχισε η Οδύσσεια των ιατρικών εξετάσεων, με ακτινογραφίες, εξετάσεις αίματος και μυελογραφήματα. Παράλληλα μας ρώτησαν αν θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε στην εξεύρεση οικογένειας για τον Ρεξ, το πανέμορφο Χάσκυ με τα αχρηστευμένα πίσω πόδια.
Οι φωτογραφίες του, με την πετσέτα περασμένη κάτω από την κοιλιά του για να τον στηρίζει στις απαραίτητες βόλτες του, αναρτήθηκαν σε websites της Ελλάδας και του εξωτερικού και μέσα σε 3 μέρες βρέθηκε ο άνθρωπος που δεν τον πτοούσε η αναπηρία του ζώου. Η Κάντις, στον μακρινό Καναδά, ήρθε σε επαφή με το συνεργαζόμενο τοπικό φιλοζωικό σωματείο, πέρασε θριαμβευτικά την συνέντευξη και την επίσκεψη στο σπίτι της και το συμβόλαιο υιοθεσίας υπογράφτηκε! Ο Ρεξ έπρεπε να φτιάξει τις βαλίτσες του για το μακρινό ταξίδι που θα τον έφερνε στο καινούργιο του σπίτι και στην μαμά του που είχε αρχίσει να κάνει σχέδια για το πώς ο Ρεξ θα είχε μία καλή και αξιοπρεπή ζωή.
Ο Ρεξ ταξίδεψε στον Καναδά όπου τον περίμενε στο αεροδρόμιο, μαζί με την πρόεδρο του εκεί σωματείου, η μαμά του και στο σπίτι ο γάτος και τα δύο λυκόσκυλα της οικογένειας. Η συμβίωση αρμονική από την πρώτη στιγμή!
Του πήραν μέτρα και σε δύο μέρες το καροτσάκι του ήταν έτοιμο για άνετες βόλτες. Η Κάντις μας έστειλε το βίντεο από την πρώτη του βόλτα με το καροτσάκι γράφοντας χαρακτηριστικά: "Ο Ρεξ έμοιαζε εκείνη τη στιγμή σαν μικρό παιδί την ημέρα των Χριστουγέννων".
Μέσα στη καθημερινή του ρουτίνα κι όταν ο καιρός το επιτρέπει, ο Ρεξ πηγαίνει στη γειτονική λίμνη για κολύμπι, που βοηθά στο δυνάμωμα των μυών των πίσω του ποδιών. Δεν θα περπατήσει ποτέ καλά κι όσο περνά ο καιρός η μυελοπάθειά του θα χειροτερεύει, η Κάντις κάνει όμως ό,τι μπορεί για να απομακρύνει χρονικά όσο γίνεται την πλήρη παράλυση.
Αυτό που έκανε εντύπωση σε όλους μας ήταν τα αισθήματα της Κάντις απέναντι στον Ρεξ. Τον αγαπάει, τον προσέχει, φροντίζει την σωματική και ψυχική του υγεία, αλλά δεν τον λυπάται!!! Χαρακτηριστική η στάση της κατά τη διάρκεια του μπάνιου του Ρεξ σε ένα μικρό βίντεο που συνόδευε τις φωτογραφίες. Ο Ρεξ δεν ήταν και πολύ ενθουσιασμένος με το μπάνιο, είχε γουρλώσει τα γαλάζια μάτια του και φοβόταν λίγο. Η Κάντις όμως ήταν σταθερή σ' αυτό που έκανε. Χωρίς οίκτο αλλά με φωνή κανονική και χαμηλή τον ενθάρρυνε να κολυμπήσει.
Αυτές οι φωτογραφίες και η παρουσίαση του Ρεξ είναι αφιερωμένες σε όσους λασπολογούν και λένε ότι τα αδέσποτα πρέπει να πεθαίνουν στους ελληνικούς δρόμους κι όσα υιοθετούνται στο εξωτερικό καταλήγουν σε εργαστήρια ως πειραματόζωα ή σε εργοστάσια για να γίνουν γούνες. Γεια σου Ρεξ λεβέντη!
2 σχόλια:
συγκλονιστική η ιστορία που δημοσιεύετε
μακάρι να το κάνουμε όλοι μας
πάντως και εδώ, έχετε δικιο, έχουν γίνει αρκετά τέτοια περιστατικά
δεν είμαστε τόσο κακοί οι Ελληνες, όπωσ θέλουν να μας παρουσιάζουν
Φοιτήτρια Νομικής
Γνωρίζω προσωπικά 4 έλληνες φίλους που πήραν ανάπηρα σκυλιά και τραυματισμένα γατιά τους τελευταίους 3 μήνες. Γιατί αναφέρουμε μόνο τα παραδείγματα του εξωτερικού ; Γιατί δεν αναφέρει κάποιος πόσο έχουν αλλάξει προς το καλύτερο τα πράγματα στην Ελλάδα, όσο κιαν δυστυχώς υπάρχουν πολλά αδέσποτα; Γιατί συνεχώς αναφερονται κακά και μεμονωμένα περιστατικά , που είναι ελάχιστα πλέον σε σχέση με το παρελθόν; Γιατί δεν κοιτάτε τις αγγελίες του εξωτερικού για τόοοοοσα αδέσποτα εγκαταλελειμμένα και τις καταγγελίες για τόοοοσες κακοποιήσεις ζώων σε χώρες της Ευρώπης ; Γιατί δεν αναφέρονται οι πάμπολλες υιοθεσίες αδέσποτων άπό Έλληνες συμπολίτες μας , που αορρίπτουν σιγά σιγα τα pet shops ; Γιατί δεν βλέπουμε γύρω μας πόσοι έχουν πλέον κατοικίδια ;
Γιατί τελικά τόση γκρίνια και όχι να λάμπουν και τα εδώ καλά παραδείγματα ; Γιατί βγάζουμε μόνοι μας τα ματακια μας , αντί να τρέξουμε να διορθώσουμε τα άσχημα αυτής της χώρας, με το να προβάλλουμε τα καλά της ;
Αυτό δεν είναι καλό. Κάτι κρύβει... Κάποια πίεση προς κάπου, αλλά δεν ξέρουμε που και γιατί...
Δασκάλα σχολείου Αργολίδας
Δημοσίευση σχολίου