Σίγουρα έχεις δει πολλούς ανθρώπους να κάνουν παρέλαση.
Έχεις δει, όμως ζώα ποτέ να κάνουν παρέλαση;
* Η παρέλαση του πιγκουίνου. Εν, δύο-εν, δυο! Οι πιγκουίνοι, σε όποιο μέρος του κόσμου κι αν ζουν, βαδίζουν πάντα σαν να βρίσκονται σε παρέλαση. Σε κάποια μέρη, ας πούμε στην Ανταρκτική, δεν υπάρχει συχνά κόσμος να τους θαυμάσει και να τους χειροκροτήσει. Δεν ισχύει, όμως, το ίδιο και για τους πιγκουίνους του νησιού Φίλιπ, το σπίτι...
μιας από τις μεγαλύτερες αποικίες πιγκουίνων στον κόσμο. Η παρέλασή τους στο νησί Φίλιπ είναι ένα από τα αξιοθέατα της Αυστραλίας. Κάθε απόγευμα, οι μικροί φρακοφόροι βγαίνουν καμαρωτοί από τη θάλασσα και βηματίζουν στην παραλία πηγαίνοντας στις φωλιές τους στους αμμόλοφους. Η παρέλαση γίνεται με όλους τους καιρούς, καλοκαίρι και χειμώνα, μια και οι πιγκουίνοι δεν έχουν πρόβλημα να βραχούν! Έχουν όμως, ευαίσθητα μάτια και το ξαφνικό φλας μιας φωτογραφικής μηχανής μπορεί να τους φοβίσει και να τους κάνει να εγκαταλείψουν την παρέλαση.
* Η παρέλαση των καβουριών. Το Νησί των Χριστουγέννων στον Ινδικό Ωκεανό είναι το σπίτι εκατομμυρίων κόκκινων καβουριών, τα οποία κάθε χρόνο στη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου μεταναστεύουν από τα δάση στις ακτές. Με το που ξεκινάει η εποχή των βροχών, τα ενήλικα κόκκινα καβούρια αρχίζουν να μετακινούνται από τις φωλιές τους στο δάσος, προσπαθώντας να φτάσουν στις ακτές του νησιού όταν τα νερά ανεβαίνουν. Εκεί, τα θηλυκά θα αφήσουν τα αυγά τους στο νερό, όπου θα γονιμοποιηθούν από το σπέρμα των αρσενικών. Μετά, όλοι μαζί, θα πάρουν το δρόμο του γυρισμού. Η κόκκινη αυτή παρέλαση, πηγαινέλα, διαρκεί 3-4 εβδομάδες. Παρέλαση της συμφοράς, βέβαια, αφού τα καβούρια βαδίζουν χωρίς γραμμές και στοίχιση, καταλαμβάνοντας δρόμους, σπίτια και αυλές.
* Η παρέλαση της πάπιας. Στο Μπαλί, δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο να βλέπεις κάποιους μαζί με μία ομάδα από πάπιες να παρελαύνουν στο δρόμο. Όλοι τους κατευθύνονται σε κάποιο "πάντι" ή ορυζώνα. Το "πάντι" καλύπτεται από νερό, επειδή το ρύζι χρειάζεται πολύ νερό για να μεγαλώσει σωστά. Αλλά τώρα δεν υπάρχει ρύζι στον ορυζώνα. Το ρύζι έχει ήδη κοπεί και πουληθεί στην αγορά. Και οι αγρότες δεν έχουν σπείρει ακόμη καινούργιο. Μόλις φτάσουν στους ορυζώνες, οι πάπιες μπαίνουν με αργό βηματισμό μέσα και αρχίζουν να τσαλαβουτούν και να καταβροχθίζουν τα έντομα που, αν τα άφηναν, θα έτρωγα την επόμενη σοδειά ρυζιού. Ύστερα από πολλές εβδομάδες καθημερινής παρέλασης, δε θα μείνουν στους ορυζώνες παρά ελάχιστα από τα έντομα που τρώνε το ρύζι. Οι αγρότες ευχαριστημένοι. Τώρα μπορούν να σπείρουν ξένοιαστα, γνωρίζοντα ότι κανείς δε θα πειράξει τα νεαρά φυτά τους. Ευχαριστημένοι είναι και οι ιδιοκτήτες των παπιών. Οι πάπιες τους έχουν παχύνει για τα καλά από την εντομοφαγία και είναι γεμάτες υγείας! Μια παρέλαση παπιών μπορεί να ξεκινάει με δέκα πάπιες και να φτάνει τις αρκετές εκατοντάδες. Για να ξεκινήσει μια παρέλαση, ο αρχηγός χρησιμοποιεί ένα μακρύ καλάμι μπαμπού με μια σημαία δεμένη στην άκρη του. Είναι ο "σημαιοφόρος". Ο σημαιοφόρος κρατάει τη "σημαία" πάνω από τις πάπιες και ...
Δείτε όλο το θέμα πατώντας εδώ
Έχεις δει, όμως ζώα ποτέ να κάνουν παρέλαση;
* Η παρέλαση του πιγκουίνου. Εν, δύο-εν, δυο! Οι πιγκουίνοι, σε όποιο μέρος του κόσμου κι αν ζουν, βαδίζουν πάντα σαν να βρίσκονται σε παρέλαση. Σε κάποια μέρη, ας πούμε στην Ανταρκτική, δεν υπάρχει συχνά κόσμος να τους θαυμάσει και να τους χειροκροτήσει. Δεν ισχύει, όμως, το ίδιο και για τους πιγκουίνους του νησιού Φίλιπ, το σπίτι...
μιας από τις μεγαλύτερες αποικίες πιγκουίνων στον κόσμο. Η παρέλασή τους στο νησί Φίλιπ είναι ένα από τα αξιοθέατα της Αυστραλίας. Κάθε απόγευμα, οι μικροί φρακοφόροι βγαίνουν καμαρωτοί από τη θάλασσα και βηματίζουν στην παραλία πηγαίνοντας στις φωλιές τους στους αμμόλοφους. Η παρέλαση γίνεται με όλους τους καιρούς, καλοκαίρι και χειμώνα, μια και οι πιγκουίνοι δεν έχουν πρόβλημα να βραχούν! Έχουν όμως, ευαίσθητα μάτια και το ξαφνικό φλας μιας φωτογραφικής μηχανής μπορεί να τους φοβίσει και να τους κάνει να εγκαταλείψουν την παρέλαση.
* Η παρέλαση των καβουριών. Το Νησί των Χριστουγέννων στον Ινδικό Ωκεανό είναι το σπίτι εκατομμυρίων κόκκινων καβουριών, τα οποία κάθε χρόνο στη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου μεταναστεύουν από τα δάση στις ακτές. Με το που ξεκινάει η εποχή των βροχών, τα ενήλικα κόκκινα καβούρια αρχίζουν να μετακινούνται από τις φωλιές τους στο δάσος, προσπαθώντας να φτάσουν στις ακτές του νησιού όταν τα νερά ανεβαίνουν. Εκεί, τα θηλυκά θα αφήσουν τα αυγά τους στο νερό, όπου θα γονιμοποιηθούν από το σπέρμα των αρσενικών. Μετά, όλοι μαζί, θα πάρουν το δρόμο του γυρισμού. Η κόκκινη αυτή παρέλαση, πηγαινέλα, διαρκεί 3-4 εβδομάδες. Παρέλαση της συμφοράς, βέβαια, αφού τα καβούρια βαδίζουν χωρίς γραμμές και στοίχιση, καταλαμβάνοντας δρόμους, σπίτια και αυλές.
* Η παρέλαση της πάπιας. Στο Μπαλί, δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο να βλέπεις κάποιους μαζί με μία ομάδα από πάπιες να παρελαύνουν στο δρόμο. Όλοι τους κατευθύνονται σε κάποιο "πάντι" ή ορυζώνα. Το "πάντι" καλύπτεται από νερό, επειδή το ρύζι χρειάζεται πολύ νερό για να μεγαλώσει σωστά. Αλλά τώρα δεν υπάρχει ρύζι στον ορυζώνα. Το ρύζι έχει ήδη κοπεί και πουληθεί στην αγορά. Και οι αγρότες δεν έχουν σπείρει ακόμη καινούργιο. Μόλις φτάσουν στους ορυζώνες, οι πάπιες μπαίνουν με αργό βηματισμό μέσα και αρχίζουν να τσαλαβουτούν και να καταβροχθίζουν τα έντομα που, αν τα άφηναν, θα έτρωγα την επόμενη σοδειά ρυζιού. Ύστερα από πολλές εβδομάδες καθημερινής παρέλασης, δε θα μείνουν στους ορυζώνες παρά ελάχιστα από τα έντομα που τρώνε το ρύζι. Οι αγρότες ευχαριστημένοι. Τώρα μπορούν να σπείρουν ξένοιαστα, γνωρίζοντα ότι κανείς δε θα πειράξει τα νεαρά φυτά τους. Ευχαριστημένοι είναι και οι ιδιοκτήτες των παπιών. Οι πάπιες τους έχουν παχύνει για τα καλά από την εντομοφαγία και είναι γεμάτες υγείας! Μια παρέλαση παπιών μπορεί να ξεκινάει με δέκα πάπιες και να φτάνει τις αρκετές εκατοντάδες. Για να ξεκινήσει μια παρέλαση, ο αρχηγός χρησιμοποιεί ένα μακρύ καλάμι μπαμπού με μια σημαία δεμένη στην άκρη του. Είναι ο "σημαιοφόρος". Ο σημαιοφόρος κρατάει τη "σημαία" πάνω από τις πάπιες και ...
Δείτε όλο το θέμα πατώντας εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου