Σελίδες

Δευτέρα 13 Αυγούστου 2012

Δύο μέτρα και δύο σταθμά: άλλος νόμος για τα κατοικίδια και άλλος νόμος για τα ζώα φάρμας

Ενδιαφέρον άρθρο της sue Cross, από την Huffington Post.

Τα περισσότερα ζώα στις πιο πολλές χώρες προστατεύονται από νόμους που υποχρεώνουν τους ιδιοκτήτες τους να τα προστατεύουν από τυχόν πόνο, βασανισμό και τραυματισμό. Κι αυτοί οι ιδιοκτήτες πρέπει να τους προσφέρουν ένα κατάλληλο περιβάλλον για να εκδηλώνουν την φυσική συμπεριφορά τους. Αλλά οι περισσότεροι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων ...
δεν χρειάζονται έναν νόμο να τους συμβουλεύσει πώς θα φροντίσουν το ζώο τους. Ξέρουν ότι τα κατοικίδια χρειάζονται ελευθερία για παιχνίδι και εξερεύνηση, μια διατροφή που ταιριάζει στον οργανισμό τους και ένα άνετο μέρος για να κοιμούνται και να νιώθουν ασφαλή. Ξέρουν ότι έχουν αισθήματα, όπως χαρά, ενθουσιασμός, ανησυχία, άγχος, στεναχώρια. Αυτά τα ζώα είναι μέλη της οικογένειας: τα αγαπούν και τα νοιάζονται. Οχι μόνο τα σκυλιά και τις γάτες, αλλά κάθε ζώο που ζει στο σπίτι. Οι άνθρωποι που έχουν κότες, γουρούνια, πρόβατα, κατσίκες, κουνέλια μπορούν να περιγράψουν ακόμα και τις προτιμήσεις των ζώων τους ή τι τους αρέσει και τι όχι. Ξέρουν τι τους αρέσει να απολαμβάνουν και δεν θέλουν να τα απογοητεύσουν. Τα ''πονάνε'' αν αρρωστήσουν ή φοβηθούν ενώ οι λογαριασμοί στον κτηνίατρο πληρώνονται αδιαμαρτύρητα. Είναι μια σχέση εμπιστοσύνης. Αλλά η κατάσταση είναι τελείως διαφορετική για τα ζώα που εκτρέφονται για το κρέας τους. Οι οπαδοί του κρέατος υπερασπίζονται την επιλογή τους να τρώνε κρέας και δεν φαίνεται να τους περνά από το μυαλό ότι κακοποιούν κάποιο ζώο αφού ο νόμος είναι με το μέρος τους-φυσικά και επιτρέπεται η κατανάλωση κρέατος. ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΧΩΡΑ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ ΔΕΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΑ ΖΩΑ ΦΑΡΜΑΣ ΟΠΩΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΑ ΖΩΑ. Υπάρχει μόνο μία μικρή αναφορά, να μην προκαλείται ''αχρείαστος πόνος'' (''unnecessary suffering''). Τα ζώα στοιβάζονται μαζί κατά χιλιάδες, με το φόβο και την σύχγυση τους να τα κάνει να στρέφονται το ένα εναντίον του άλλου. Μπορεί να είναι παράνομο να ακρωτηριάζονται τα δόντια ή οι ουρές τους (για να μην αλληλοδαγκώνονται), επιτρέπονται εξαιρέσεις σε επίπεδο όπου τηρείται η ευζωϊα τους ή με άλλα λόγια στην περίπτωση που αν δεν τα ακρωτηριάσουν...θα προκαλέσουν χειρότερο τραυματισμό το ένα στο άλλο! Οπότε για να μειωθεί η πιθανότητα του κανιβαλισμού, είναι σημαντικοί αυτοί οι ακρωτηριασμοί. ΚΑΜΙΑ ΧΩΡΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΠΟΥ ΝΑ ΟΡΙΖΕΙ ΩΣ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΝ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ ΕΦΟΣΟΝ ΤΑ ΖΩΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΝΕΑΡΑ! (Θα ήταν στην πράξη αδύνατο αφού τα ζώα είναι πάρα πολλά). Αλλά αν βρεθεί κουτάβι με κομμένηγ ουρά, κάθε φιλοζωϊκή οργάνωση θα τρέξει να βρει το δράστη και να του χορηγήσει αναλγητικά για τον πόνο. (*Στη χώρα μας υπάρχει βίντεο με ''καθηγήτρια'' σε ΤΕΙ που κόβει ουρά μωρού γουρουνιού χωρίς αναισθησία ενώ θεωρείται παράνομο οποιοσδήποτε κτηνίατρος πλέον να κόβει αυτιά ή ουρά καθαρόαιμου και μη κουταβιού). Τόσα παράδοξα και αντιθέσεις μεταξύ των νόμων για τα κατοικίδια και των νόμων για τα ζώα φάρμας που ζουν όπως φαίνεται σε ένα παράλληλο σύμπαν. Ενώ τα κατοικίδια ξαπλώνουν σε άνετα κρεβατάκια, έχουν καλή τροφή και παιχνίδια ενώ τα πάνε για κούρεμα, τα ζώα φάρμας κοιμούνται σε σύρματα ή βρώμικα πατώματα, μες τις ίδιες τους τις ακαθαρσίες. Ζουν με φόβο, πόνο και απίστευτη δυστυχία. Οι ζωές τους είναι ένα συνεχές μαρτύριο. Με τη σφραγίδα του νόμου. Οι ιδιοκτήτες κατοικιδίων μπορεί να οδηγηθούν στο δικαστήριο αν το ζώο τους είναι υπέρβαρο (υπάρχει ακόμα και φάρμακο για να αδυνατίσει ένα σκυλί). Την ίδια στιμή, τα ζώα που εκτρέφονται σε βιομηχανικό επίπεδο, ταϊζονται με το ζόρι, ακολουθώντας διατροφές για γρήγορη πάχυνση και υποφέρουν από ασθένειες σχετιζόμενες με την παχυσαρκία. Το συκώτι τους αρρωσταίνει από τα λίπη ενώ τα νεφρά τους παρουσιάζουν προβλήματα, οι μύες και ο σκέλετος τους επιβαρύνονται κατά την ανάπτυξη, τα πόδια τους είναι αδύναμα να τα στηρίξουν και οι χόνδροι τους υποφέρουν. Η μη φυσιολογική ανάπτυξη προκαλεί μεγέθυνση της καρδιάς και των πνευμόνων, υγρό συγκεντρώνεται στο θώρακα τους και πολλές φορές οδηγούνται σε καρδιακό επεισόδιο, που ονομάζεται ''ξαφνικό σύνδρομο θανάτου'' στη βιομηχανία εκτροφής. Πολλές φορές ζουν με μολύνσεις, διαταραχές και παραμορφώσεις και οι ζωές τους είναι ανθυγιεινές και άρρωστες. Αν μεταχειριζόσουν το κατοικίδιο ζώο σου έτσι, θα είχες οδηγηθεί στη δικαιοσύνη. Κι όμως, όταν αγοράζουμε τα προϊόντα από τις ''φάρμες''-εργοστάσια, βοηθάμε να συνεχίζεται αυτό το βασανιστήριο - και όχι μόνο αν είμαστε κρεατοφάγοι. 70% των μωρών,μοσχαριών που γεννιούνται από αγελάδες που εκτρέφονται μόνο για το γάλα τους, ουσιαστικά εκτρέφονται για το κρέας τους (γάλακτος, χοιρινό, φιλέτο). Δηλαδή αγοράζοντας το γάλα, το τυρί, το βούτυρο και το γιαούρτι της αγελάδας στηρίζουμε την αγορά κρέατος. Ακόμα κι αν αγοράζουμε αυγά από το σούπερ μάρκετ στηρίζουμε μία τεράστια βιομηχανία που κρατά τις κότες σε μικρά κλουβιά, με τις άχρηστες να θάβονται σε λάκους και τα αρσενικά να πετιούνται ζωντανά σε μηχανές κρέατος. Μόνο οι μικρές φάρμες έχουν σχέση με τα ζώα τους και λίγοι αγρότες έχουν δεσμό μαζί τους όπως οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων με τα δικά τους, ώστε να τους συμπεριφέρονται με αγάπη. Όμως η πλειοψηφία των ζώων φάρμας στο Η.Β. εκτρέφονται σε βιομηχανικό επίπεδο. Κρατούνται σε ένα περιβάλλον τελείως ακατάλληλο για τις ανάγκες τους, κλεισμένα σε αποθήκες και τα μεταχειρίζονται με βιαιότητα. Υπάρχει άραγε κανείς που υποθέτει ότι τα ζώα φάρμας αισθάνονται διαφορετικά από ότι τα κατοικίδια; Φανταζόμαστε ότι δεν νιώθουν πόνο, δυστυχία και δεν φοβούνται που δεν μπορούν να δραπετεύσουν όταν τα άλλα ζώα τους επιτίθενται ή όταν οι άνθρωποι τα δένουν για τη σφαγή; Αυτά τα δύο μέτρα-δύο σταθμά, ένας νόμος για τα κατοικίδια και άλλος νόμος για τα ζώα φάρμας, προκαλούν ένα ερωτηματικό; έχουμε καμία ηθική υποχρέωση απέναντι στα ζώα που χρησιμοποιούμε ως φαγητό;
Μετάφραση: www.adespoto.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: