να παίζει; Το μεγαλύτερο διατροφικό πρόβλημα των ανθρώπων των ανεπτυγμένων χωρών και των κατοικίδιων τους είναι η παχυσαρκία, η πλεονάζουσα δηλαδή ποσότητα σωματικού λίπους σε βαθμό τέτοιο, ώστε να εμποδίζονται οι φυσιολογικές σωματικές λειτουργίες. Η παχυσαρκία, σε συνδυασμό με την ελλιπή και πολύ συχνά ανύπαρκτη άσκηση, μειώνει την ποιότητα και τη διάρκεια της ζωής των σκύλων μας. Πολύ συχνά οι ιδιοκτήτες, μη μπορώντας να αντισταθούν στην παρακλητική αφοπλιστική ματιά του σκύλου τους και πιστεύοντας ότι είναι σκληρό να τον αφήνουν να πεινάει (δεν πεινάει, απλά έχει συνηθίσει/εκπαιδευτεί να τρώει πολύ), υποκύπτουν και δίνουν στο ζώο παραπάνω τροφή από αυτή που πρέπει, φαγητό από το τραπέζι, αποφάγια, λιχουδιές και γλυκά, προκαλώντας στο ζώο προβλήματα βάρους που ως συνέπεια έχουν τεράστια προβλήματα στον οργανισμό του. Οι παθήσεις που σχετίζονται με την παχυσαρκία είναι μεταξύ άλλων οι δερματοπάθειες, η υψηλή αρτηριακή πίεση, ο σακχαρώδης διαβήτης, τα ορθοπαιδικά, αναπνευστικά, αναπαραγωγικά και καρδιακά προβλήματα, η ηπατική λιπίδωση, η μειωμένη αντίσταση στις ασθένειες, η δυσφορία στη ζέστη (λόγω του μονωτικού αποτελέσματος του στρώματος του λίπους), οι αυξημένοι κίνδυνοι κατά την αναισθησία και την εγχείρηση κ.ά.. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να οδηγείται το ζώο αργά και σταθερά σε έναν πρόωρο θάνατο. Ένας σκύλος θεωρείται υπέρβαρος όταν ζυγίζει 5%+ επιπλέον από το κανονικό του βάρος και παχύσαρκος όταν ζυγίζει 20%+ επιπλέον από το κανονικό του βάρος. Ένας εύκολος τρόπος για να διαπιστώσουμε εάν το σκυλί μας είναι ή όχι υπέρβαρο, είναι να ψηλαφίσουμε τα πλευρά του. Εάν μπορούμε να αισθανθούμε τα πλευρά του σκύλου, μάλλον δεν είναι υπέρβαρος. Εάν όχι, μάλλον θα χρειαστεί να επισκεφτούμε τον κτηνίατρό μας για εντοπίσουμε την αιτία της αύξησης του βάρους (υπερβολικό τάισμα, έλλειψη άσκησης, πιθανή ενδοκρινοπάθεια που επιβραδύνει το ρυθμό του μεταβολισμού κ.τ.λ.) και να μας συμβουλέψει σχετικά με τη δίαιτα που θα πρέπει να ακολουθήσει ο σκύλος μας. Η δίαιτα πρέπει να είναι σωστή και ισορροπημένη και ποτέ απότομη και αυστηρή, αφού σκοπός μας είναι μειωθεί το λίπος με όσο δυνατόν μικρότερη απώλεια στη μυϊκή μάζα του σώματος του σκύλου. Οι δίαιτες πείνας και η απότομη απώλεια βάρους οδηγεί σε μεγάλη απώλεια ιστών και σε αλλαγή του ρυθμού του μεταβολισμού, με αποτέλεσμα ο σκύλος να εξακολουθεί να παχαίνει παρ’ όλο που τρώει τη σωστή ποσότητα τροφής για τη διατήρηση του φυσιολογικού του βάρους. Στόχος μας είναι η σταδιακή απώλεια βάρους, η οποία σε συνδυασμό με τη σταδιακή αύξηση της άσκησης (η οποία θα βοηθήσει στην απώλεια σωματικού λίπους με παράλληλη διατήρηση του μυϊκού ιστού με τρόπο τέτοιο, ώστε να μην επιβαρυνθεί η καρδιά και οι πνεύμονες του παχύσαρκου σκύλου), έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να μας οδηγήσει σε ένα μόνιμο αποτέλεσμα. Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε, είναι πως η καλύτερη θεραπεία της παχυσαρκίας είναι η γνώση και η πρόληψη. Πολύ συχνά, για να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα στα σκυλιά μας, χρειάζεται να αλλάξουμε πρώτα τη δική μας οπτική, να πάψουμε να συνδέουμε την αγάπη για το σκύλο μας με το φαγητό, να αναμορφώσουμε τις δικές μας συνήθειες, να συνειδητοποιήσουμε τους κινδύνους που συνεπάγεται η αύξηση βάρους, να «μετεκπαιδευτούμε» διατροφικά και να εισαγάγουμε την άσκηση και στη δική μας ζωή, για να έχουμε και εμείς και τα σκυλιά μας μακροημέρευση και υγεία.
emprosnet
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου