πολλούς λόγους:
1. Για να δέχεται ερεθίσματα (καινούργιες μυρωδιές, σκηνές κτλ.) διαφορετικά από αυτά που τον τριγυρίζουν όλη μέρα
2. Για να έρχεται σε επαφή με άλλα σκυλιά
3. Για να κοινωνικοποιείται με τον έξω κόσμο
4. Να αποκτά αυτοπεποίθηση για να μην αποκτήσει φοβίες
5. Να δουλεύει το μυαλό του
6. Να κάνει συμπεριφορές, οι οποίες είναι σημαντικές για ένα σκυλί, π.χ να μαρκάρει
7. Να ξεδίνει και να αποβάλει μεγάλη ποσότητα ενέργειας, έτσι ώστε να είναι πιο ήρεμο και ικανοποιημένο στο σπίτι μέσα
Και πολλά άλλα…
Όσοι δε βγάζουν τα σκυλιά τους τακτικές βόλτες, λοιπόν, τρεις φορές την ημέρα ήδη στερούν πολλά από το σκύλο τους και φτιάχνουν τη βάση για προβληματική συμπεριφορά. Δεν έχει σημασία τι φυλή είναι, τι μέγεθος έχει, αν ζει σε κήπο ή όχι. Κανένα σκυλί δεν πρέπει να περπατάει λιγότερο από μία ώρα την ημέρα. Εδώ δε θα αναλύσουμε μόνο την ανάγκη αυτή, η οποία είναι γνωστή άλλωστε. Θα ασχοληθούμε με το πώς πρέπει να βγαίνει βόλτα ένας σκύλος, έτσι ώστε να επωφεληθεί αυτός αλλά και εσείς όσο γίνεται περισσότερο από αυτήν τη δραστηριότητα. Μια σωστή βόλτα μπορεί να εξασφαλίσει καλύτερη σχέση μεταξύ του σκύλου και του ιδιοκτήτη του.
Σε μία βόλτα πρέπει να ασκείται το σώμα του αλλά και το μυαλό του και πρέπει επίσης να εξασφαλίσουμε τους ρόλους μας.
Στη βόλτα, λοιπόν…
Άνθρωπος ίσων αρχηγός και σκύλος ίσων ακόλουθος.
Δηλαδή χρησιμοποιούμε τη βόλτα έτσι ώστε να δηλώσουμε αρχηγία σε όλα τα επίπεδα – κάτι το οποίο είναι μέσα στη φύση του σκύλου και κάτι που το χρειάζεται. Εάν γίνεται με το σωστό τρόπο η βόλτα, το σκυλί σας έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να είναι υπάκουο και αυτό σημαίνει μεγαλύτερη ισορροπία για εκείνο.
Η βόλτα χωρίζεται σε 3 στάδια:
1. Πριν βγείτε από την εξώπορτα
2. Η κυρίως βόλτα
3. Επιστρέφοντας στο σπίτι
1. Πρίν ξεκινήσει η βόλτα Είναι σημαντικό να είναι το σκυλί ήρεμο και υποταγμένο κατά την τοποθέτηση του λουριού και πριν βγει στον έξω κόσμο. Εάν βγει αλαφιασμένο τότε η βόλτα είναι πιθανό να είναι και αυτή αλαφιασμένη! Ο έλεγχος αποκτάται από την αρχή, πριν το σκυλί γίνει υπερκινητικό και υπερενθουσιώδες. Φροντίστε: - Να είστε ήρεμοι. - Μην τον κουρδίζετε για τη βόλτα του. Απλά σηκωθείτε, πιάστε χαλαρά το λουρί του και πηγαίνετε προς την εξώπορτα χωρίς να δείχνετε ενθουσιασμένοι – χωρίς καν να του μιλάτε. - Εάν πηδάει παντού, περιμένετε να ηρεμήσει, χωρίς να του μιλάτε. - Καθίστε το σκύλο κάτω και περιμένετε πάλι να ηρεμήσει. Δώστε του να καταλάβει: αν δεν ηρεμήσει, δε θα βγει βόλτα. - Βάλτε του το λουρί μόνο αν παραμένει ήρεμος. - Ανοίξτε την πόρτα (ο σκύλος πρέπει να παραμείνει ήρεμος και καθιστός, σε εντολή). - Βάλτε το κολάρο ψηλά στο λαιμό του και περάστε από την έξοδο πρώτοι εσείς. - Το λουρί είναι χαλαρό και εσείς είστε χαλαροί. Εάν προσπαθήσει να σας προσπεράσει τότε κάντε μία διόρθωση με τη φωνή (έναν κοφτό θόρυβο όπως «σσσσσστ» ή «εεε» ή «μή») και ένα ελαφρύ αλλά σίγουρο απότομο τράβηγμα του λουριού προς το μέρος σας.
2. Η βόλτα Η βόλτα είναι ένα ταξίδι. Εμείς ταξιδεύουμε και τα σκυλιά μας είναι συν-ταξιδιώτες, δηλαδή ταξιδεύουν μαζί μας αλλά μόνο διότι εμείς τους το επιτρέπουμε. Η βόλτα δεν είναι απλά για να βγαίνουν, να μυρίζουν παντού και να λερώνουν όπου θέλουν. Έτσι, δε δουλεύει το μυαλό τους κατά τη διάρκειά της. Απλά γίνεται μια υπερφόρτωση πληροφοριών, χωρίς δομή. Η βόλτα πρέπει να είναι ένα είδος άσκησης. Μιας και εμείς ελέγχουμε πλέον τη βόλτα, πρέπει να ελέγχουμε και την κάθε δραστηριότητα κατά τη διάρκειά της. Έτσι: Το πιο σημαντικό πράγμα στη βόλτα δεν είναι η συμπεριφορά του σκύλου αλλά η δικιά σας. Μόνο άμα η δική σας συμπεριφορά είναι σωστή, θα είναι και του σκύλου σωστή. Πρέπει, λοιπόν, να βγαίνετε στη βόλτα… με ύφος – το ύφος του αρχηγού. Ο αρχηγός έχει τον έλεγχο: είναι πάντα ήρεμος, χαλαρός, σίγουρος για τον εαυτό του και δε φοβάται τίποτα. Μόνο με τέτοιο ύφος θα σας εμπιστευτεί ο σκύλος σας και θα χαλαρώσει τόσο ώστε να σας δώσει τα ινία. Εάν δεν είστε εσείς ο αρχηγός τότε θα γίνει ενστικτωδώς αυτός, και έτσι αρχίζουν να εμφανίζονται προβλήματα όπως επιθετικότητες, φοβίες, αμυντικές συμπεριφορές και εμμονές. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ και, πιο σημαντικό ακόμα, ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ή έστω ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΔΕΙΧΝΕΤΕ (ακόμα και αν δεν το πιστεύετε). Πέστε το με τη γλώσσα του σώματος: Φροντίστε να είστε χαλαροί: χέρια αφημένα στο πλάι και χαλαρά, όχι σφιγμένα. Το κεφάλι ψηλά, το κορμί και οι ώμοι σας ίσιοι και το ύφος σας τέτοιο όπως ενός ηγέτη. Μέσα σας θα λέτε «Εγώ έχω τον έλεγχο» και θα το πιστεύετε όταν το λέτε. Δεν πρέπει να δείχνετε φόβο ή ανασφάλεια στη βόλτα σας διότι του το μεταδίδετε. Στη βόλτα δεν τον αφήνετε να περπατάει μπροστά σας σε καμία περίπτωση. Ο αρχηγός είναι πάντα πρώτος και η θέση στη βόλτα είναι πολύ σημαντική. Το λουρί θα είναι κοντό και ψηλά στο λαιμό και όταν θα προσπαθεί να σας περάσει θα του κάνετε μία διόρθωση, με τη φωνή και ένα ελαφρύ αλλά σίγουρο απότομο τράβηγμα του λουριού προς το μέρος σας. Δε θα λέτε το όνομα του σκύλου ούτε οτιδήποτε άλλο όταν θα τον διορθώνετε. Οι αρχηγοί μιλούν με το σώμα και την ενέργειά τους και όχι με τις λέξεις. Δε θα τον αφήνετε να κατουράει όπου θέλει. Θα περπατάτε 15 λεπτά και μετά, σε ένα κομμάτι πράσινο, θα μακραίνετε το λουρί δίνοντάς του έτσι την ευκαιρία να ελευθερωθεί. Όταν θα περπατάτε πρέπει να μπαίνει το μυαλό του σκύλου σε αυτόματο μηχανισμό «τώρα ακολουθώ τον αρχηγό μου και μόνο αυτό με ενδιαφέρει». Τίποτα δεν πρέπει να του αποσπά την προσοχή εκείνη την ώρα. Έτσι εξασκείται και το μυαλό του.
3. Επιστρέφοντας σπίτι Η επιστροφή είναι άλλη μία ευκαιρία για να αναδείξουμε την εξουσία μας. Λογικά, μιας και θα έχει κάψει κάμποση ενέργεια κατά τη βόλτα του, τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα. Έτσι: Στην εξώπορτα, πριν μπείτε μέσα, τον βάζετε να καθίσει. Ανοίγετε την πόρτα. Μπαίνετε μέσα, πάντα πρώτοι εσείς και έπειτα εκείνος. Του ζητάτε να καθίσει και του βγάζετε το λουρί του. Τον ελευθερώνετε πλέον . και… Η άσκηση της βόλτας έχει τελειώσει! Εάν βγαίνετε βόλτα με τον παραπάνω τρόπο θα δείτε ότι ο σκύλος σας:
1. Χαίρεται περισσότερο τη βόλτα του. 2. Είναι πιο συγκεντρωμένος. 3. Είναι πιο ήρεμος. 4. Είναι πιο ισορροπημένος, γενικότερα. Όπως βλέπετε, το να είναι ένας σκύλος συνεργάσιμος και εύκολος στη βόλτα δεν είναι θέμα εκπαίδευσης του σκύλου στη βασική υπακοή. Ο καθένας μπορεί να τον κάνει και να χαίρεται τις βόλτες του με το σκύλο του, φτάνει να δει το σκύλο του σαν σκύλο και όχι σαν μικρό ανθρωπάκι ή σαν το μωρό του. Είναι θέμα σκυλίσιας ψυχολογίας! Είναι θέμα ύφους και ενέργειας (Cesar Millan «The Dog Whisperer»). Φυσικά, θα πρέπει να το πάρει απόφαση, επίσης, ότι η ώρα της βόλτας είναι αφιερωμένη στο σκύλο και τη σχέση τους. «Για να χαρεί κανείς ένα σκύλο ολοκληρωτικά δεν πρέπει να μπει στη διαδικασία απλά να τον εκπαιδεύσει να φέρεται σαν άνθρωπος. Το θέμα είναι να δει θετικά το ενδεχόμενο να γίνει ο ίδιος εν μέρει σκύλος»
Edward Hoagland.
Marilyn Peters BSc, MSc mIAAWE
xanthitimes
1. Πρίν ξεκινήσει η βόλτα Είναι σημαντικό να είναι το σκυλί ήρεμο και υποταγμένο κατά την τοποθέτηση του λουριού και πριν βγει στον έξω κόσμο. Εάν βγει αλαφιασμένο τότε η βόλτα είναι πιθανό να είναι και αυτή αλαφιασμένη! Ο έλεγχος αποκτάται από την αρχή, πριν το σκυλί γίνει υπερκινητικό και υπερενθουσιώδες. Φροντίστε: - Να είστε ήρεμοι. - Μην τον κουρδίζετε για τη βόλτα του. Απλά σηκωθείτε, πιάστε χαλαρά το λουρί του και πηγαίνετε προς την εξώπορτα χωρίς να δείχνετε ενθουσιασμένοι – χωρίς καν να του μιλάτε. - Εάν πηδάει παντού, περιμένετε να ηρεμήσει, χωρίς να του μιλάτε. - Καθίστε το σκύλο κάτω και περιμένετε πάλι να ηρεμήσει. Δώστε του να καταλάβει: αν δεν ηρεμήσει, δε θα βγει βόλτα. - Βάλτε του το λουρί μόνο αν παραμένει ήρεμος. - Ανοίξτε την πόρτα (ο σκύλος πρέπει να παραμείνει ήρεμος και καθιστός, σε εντολή). - Βάλτε το κολάρο ψηλά στο λαιμό του και περάστε από την έξοδο πρώτοι εσείς. - Το λουρί είναι χαλαρό και εσείς είστε χαλαροί. Εάν προσπαθήσει να σας προσπεράσει τότε κάντε μία διόρθωση με τη φωνή (έναν κοφτό θόρυβο όπως «σσσσσστ» ή «εεε» ή «μή») και ένα ελαφρύ αλλά σίγουρο απότομο τράβηγμα του λουριού προς το μέρος σας.
2. Η βόλτα Η βόλτα είναι ένα ταξίδι. Εμείς ταξιδεύουμε και τα σκυλιά μας είναι συν-ταξιδιώτες, δηλαδή ταξιδεύουν μαζί μας αλλά μόνο διότι εμείς τους το επιτρέπουμε. Η βόλτα δεν είναι απλά για να βγαίνουν, να μυρίζουν παντού και να λερώνουν όπου θέλουν. Έτσι, δε δουλεύει το μυαλό τους κατά τη διάρκειά της. Απλά γίνεται μια υπερφόρτωση πληροφοριών, χωρίς δομή. Η βόλτα πρέπει να είναι ένα είδος άσκησης. Μιας και εμείς ελέγχουμε πλέον τη βόλτα, πρέπει να ελέγχουμε και την κάθε δραστηριότητα κατά τη διάρκειά της. Έτσι: Το πιο σημαντικό πράγμα στη βόλτα δεν είναι η συμπεριφορά του σκύλου αλλά η δικιά σας. Μόνο άμα η δική σας συμπεριφορά είναι σωστή, θα είναι και του σκύλου σωστή. Πρέπει, λοιπόν, να βγαίνετε στη βόλτα… με ύφος – το ύφος του αρχηγού. Ο αρχηγός έχει τον έλεγχο: είναι πάντα ήρεμος, χαλαρός, σίγουρος για τον εαυτό του και δε φοβάται τίποτα. Μόνο με τέτοιο ύφος θα σας εμπιστευτεί ο σκύλος σας και θα χαλαρώσει τόσο ώστε να σας δώσει τα ινία. Εάν δεν είστε εσείς ο αρχηγός τότε θα γίνει ενστικτωδώς αυτός, και έτσι αρχίζουν να εμφανίζονται προβλήματα όπως επιθετικότητες, φοβίες, αμυντικές συμπεριφορές και εμμονές. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ και, πιο σημαντικό ακόμα, ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ή έστω ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΔΕΙΧΝΕΤΕ (ακόμα και αν δεν το πιστεύετε). Πέστε το με τη γλώσσα του σώματος: Φροντίστε να είστε χαλαροί: χέρια αφημένα στο πλάι και χαλαρά, όχι σφιγμένα. Το κεφάλι ψηλά, το κορμί και οι ώμοι σας ίσιοι και το ύφος σας τέτοιο όπως ενός ηγέτη. Μέσα σας θα λέτε «Εγώ έχω τον έλεγχο» και θα το πιστεύετε όταν το λέτε. Δεν πρέπει να δείχνετε φόβο ή ανασφάλεια στη βόλτα σας διότι του το μεταδίδετε. Στη βόλτα δεν τον αφήνετε να περπατάει μπροστά σας σε καμία περίπτωση. Ο αρχηγός είναι πάντα πρώτος και η θέση στη βόλτα είναι πολύ σημαντική. Το λουρί θα είναι κοντό και ψηλά στο λαιμό και όταν θα προσπαθεί να σας περάσει θα του κάνετε μία διόρθωση, με τη φωνή και ένα ελαφρύ αλλά σίγουρο απότομο τράβηγμα του λουριού προς το μέρος σας. Δε θα λέτε το όνομα του σκύλου ούτε οτιδήποτε άλλο όταν θα τον διορθώνετε. Οι αρχηγοί μιλούν με το σώμα και την ενέργειά τους και όχι με τις λέξεις. Δε θα τον αφήνετε να κατουράει όπου θέλει. Θα περπατάτε 15 λεπτά και μετά, σε ένα κομμάτι πράσινο, θα μακραίνετε το λουρί δίνοντάς του έτσι την ευκαιρία να ελευθερωθεί. Όταν θα περπατάτε πρέπει να μπαίνει το μυαλό του σκύλου σε αυτόματο μηχανισμό «τώρα ακολουθώ τον αρχηγό μου και μόνο αυτό με ενδιαφέρει». Τίποτα δεν πρέπει να του αποσπά την προσοχή εκείνη την ώρα. Έτσι εξασκείται και το μυαλό του.
3. Επιστρέφοντας σπίτι Η επιστροφή είναι άλλη μία ευκαιρία για να αναδείξουμε την εξουσία μας. Λογικά, μιας και θα έχει κάψει κάμποση ενέργεια κατά τη βόλτα του, τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα. Έτσι: Στην εξώπορτα, πριν μπείτε μέσα, τον βάζετε να καθίσει. Ανοίγετε την πόρτα. Μπαίνετε μέσα, πάντα πρώτοι εσείς και έπειτα εκείνος. Του ζητάτε να καθίσει και του βγάζετε το λουρί του. Τον ελευθερώνετε πλέον . και… Η άσκηση της βόλτας έχει τελειώσει! Εάν βγαίνετε βόλτα με τον παραπάνω τρόπο θα δείτε ότι ο σκύλος σας:
1. Χαίρεται περισσότερο τη βόλτα του. 2. Είναι πιο συγκεντρωμένος. 3. Είναι πιο ήρεμος. 4. Είναι πιο ισορροπημένος, γενικότερα. Όπως βλέπετε, το να είναι ένας σκύλος συνεργάσιμος και εύκολος στη βόλτα δεν είναι θέμα εκπαίδευσης του σκύλου στη βασική υπακοή. Ο καθένας μπορεί να τον κάνει και να χαίρεται τις βόλτες του με το σκύλο του, φτάνει να δει το σκύλο του σαν σκύλο και όχι σαν μικρό ανθρωπάκι ή σαν το μωρό του. Είναι θέμα σκυλίσιας ψυχολογίας! Είναι θέμα ύφους και ενέργειας (Cesar Millan «The Dog Whisperer»). Φυσικά, θα πρέπει να το πάρει απόφαση, επίσης, ότι η ώρα της βόλτας είναι αφιερωμένη στο σκύλο και τη σχέση τους. «Για να χαρεί κανείς ένα σκύλο ολοκληρωτικά δεν πρέπει να μπει στη διαδικασία απλά να τον εκπαιδεύσει να φέρεται σαν άνθρωπος. Το θέμα είναι να δει θετικά το ενδεχόμενο να γίνει ο ίδιος εν μέρει σκύλος»
Edward Hoagland.
Marilyn Peters BSc, MSc mIAAWE
xanthitimes
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου