Με ένα πανέμορφο κουταβάκι στην αγκαλιά τους η Λίτσα και ο Αποστόλης αποχωρούν από το Δημοτικό Κυνοκομείο της Λάρισας. Μέσα σε λίγη ώρα το νεαρό ζευγάρι βρήκε αυτό που έψαχνε, έφτιαξε τα χαρτιά υιοθεσίας και απέκτησε το ...
δικό του σκύλο. Δεν είναι όμως οι μοναδικοί. Καθημερινά τις πόρτες του κυνοκομείου περνούν δεκάδες Λαρισαίοι που θέλουν να υιοθετήσουν ένα σκυλί. Το ευτύχημα είναι ότι το ενδιαφέρον είναι μεγάλο και οι αριθμοί το επιβεβαιώνουν.
Στα λίγα χρόνια λειτουργίας του υιοθετήθηκαν 1.023 κουτάβια και 534 ενήλικοι σκύλο όπως αναφέρει σε άρθρο της η εφημερίδα Ελευθερία .
Όμως μεγάλοι είναι και οι αριθμοί των αδέσποτων και εγκαταλελειμμένων ζώων που καταλήγουν στα κλουβιά του κυνοκομείου Λάρισας. Από το Μάρτιο του 2004 οπότε ξεκίνησε τη λειτουργία του, έχουν γίνει 1.337 στειρώσεις και 1.039 απελευθερώσεις. Την περασμένη εβδομάδα στο Δημοτικό Καταφύγιο Αδέσποτων Ζώων φιλοξενούνταν 69 σκύλοι εκ των οποίων τα 47 κουτάβια.
Μαύρα, λευκά, κανελί, με βούλες, ήρεμα, άγρια, ζωηρά όλα τους αναζητούν ένα νέο σπιτικό που θα τους παρέχει όλα όσα χρειάζονται ... ακόμη και εάν δεν το βρουν όταν θα ελευθερωθούν θα έχουν απαλλαγεί από οποιαδήποτε ασθένεια τα ταλαιπωρούσε και φυσικά θα έχουν στειρωθεί.Η φροντίδα αδέσποτων ζώων δεν είναι απλή υπόθεση όμως. Τα ζώα αλλά και οι εγκαταστάσεις απαιτούν καθημερινά φροντίδα που ξεκινά από την καθαριότητα-απολύμανση των κελιών και φτάνει μέχρι την κτηνιατρική περίθαλψη.
Το προσωπικό όμως του Δημοτικού Κυνοκομείου Λάρισας είναι λιγοστό και η λειτουργία του βασίζεται σε άτομα που μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού, ενώ σημαντική είναι και η προσφορά εθελοντών-φοιτητών από το τμήμα Ζωικής Παραγωγής του ΤΕΙ Λάρισας αν και πολλές φορές δεν επαρκεί. Η μοναδική κτηνίατρος του Κυνοκομείου κ. Βάια Σπηλιώτου προσπαθεί να τα βγάλει πέρα αλλά πολλές φορές μοιάζει σχεδόν αδύνατον. Ανάμεσα από εμβολιασμούς, στειρώσεις, αποπαρασιτώσεις υπάρχουν και σοβαρά χειρουργεία που απαιτούν επιπλέον προσωπικό.
Το έργο της είναι ακόμη πιο δύσκολο με τους εθελοντές καθώς όπως παραδέχεται η ίδια η προσφορά τους μπορεί να είναι σημαντική, αλλά χρειάζεται εξειδικευμένο προσωπικό. «Όταν έχω ένα χειρουργείο δεν έχω απλώς δυο μάτια αλλά δεκατέσσερα. Το άτομο που θα είναι μαζί μου θα πρέπει να ξέρει πώς να διαχειριστεί ένα άρρωστο σκυλί ή τι ακριβώς θα πρέπει να κάνει κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Τα περιστατικά είναι πολλά και φυσικά δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν όλα. Σε ένα ιδιωτικό κτηνιατρείο ο σκύλος συγκρατείται από το αφεντικό του, που γνωρίζει τις ιδιαιτερότητες και το χαρακτήρα του ζώου του.
Όταν όμως πρόκειται για αδέσποτα ποτέ δεν μπορείς να γνωρίζεις τις αντιδράσεις» σημειώνει μεταξύ άλλων η κτηνίατρος, η οποία λίγα λεπτά πριν είχε ολοκληρώσει μια χειρουργική επέμβαση με τη βοήθεια ενός φοιτητή.Για τη λειτουργία του κυνοκομείου αλλά και για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει μιλά στην «Ε.τ.Δ» ο κ. Γιάννης Διαμαντούλης σημειώνοντας ότι παρ’ όλες τις δυσχέρειες καταβάλλεται μεγάλη προσπάθεια για την εύρυθμη λειτουργία του καταφυγίου και σίγουρα τα πράγματα θα είναι ακόμη καλύτερα με την πρόσληψη επιπλέον προσωπικού που αναμένεται σύντομα.
Ένα από τα προβλήματα που συχνά πυκνά καλείται να αντιμετωπίσει το κυνοκομείο είναι το γεγονός ότι πολύς κόσμος δεν αντιλαμβάνεται ότι η φιλοξενία αδέσποτων και εγκαταλελειμμένων ζώων αφορά μόνο όσα προέρχονται από το Δήμο Λαρισαίων και όχι από όλη τη Θεσσαλία.
Τα ζώα παραμένουν στο καταφύγιο για διάστημα όχι μεγαλύτερο των 2 μηνών και από εκεί και έπειτα εάν δεν υιοθετηθούν απελευθερώνονται. «Πολλές φορές ο κόσμος ενοχλείται ακόμη και στη θέα ενός αδέσποτου ζώου ή απλά φοβάται. Μας καλεί λοιπόν για να τα παραλάβουμε αλλά πολλές φορές πρόκειται για ζώα που ήδη έχουμε περιθάλψει και στειρώσει. Άλλες πάλι φορές μέχρι να φτάσουμε τα σκυλιά έχουν φύγει και είναι λογικό καθώς πρόκειται για αδέσποτα που μπορεί να περιφέρονται σε όλη την πόλη. Όπου υπάρχει δυνατότητα επεμβαίνουμε» σημειώνει ο κ. Διαμαντούλης ενώ διευκρινίζει ότι βασικός στόχος του προσωπικού του Κυνοκομείου Λάρισας, είναι να ενημερώνει τον κόσμο που αποφασίζει να υιοθετήσει ένα σκυλί για τις υποχρεώσεις που έχει ο ιδιοκτήτης ενός ζώου για την καλύτερη διαβίωση ανθρώπων και ζώων μέσα στην πόλη.
ΑΠ’ ΟΛΑ ΕΧΕΙ Ο ΜΠΑΞΕΣ...
Μέσα στο καταφύγιο αδέσποτων ζώων τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί και ένας ιδιαίτερος ζωολογικός κήπος που έχει απ’ όλα. Ελάφι, κουνέλια, πάπιες, παγώνια, φασιανούς, κότες, πέρδικες. Πέρα από το ελάφι που ήταν δωρεά του ζωολογικού κήπου Τρικάλων, τα υπόλοιπα ζώα μεταφέρθηκαν στο χώρο από τους ιδιοκτήτες τους που δεν μπορούσαν να τα κρατήσουν στο σπίτι. «Εμείς κανονικά δεν δεχόμαστε άλλα ζώα αλλά μερικές φορές είτε δεν μπορούμε να αρνηθούμε, είτε απλά τα βρίσκουμε εδώ εγκαταλελειμμένα από τους ιδιοκτήτες τους. Βέβαια, υπάρχει και η θετική πλευρά αφού το Καταφύγιο Αδέσποτων Ζώων έχει καταστεί εκπαιδευτικός προορισμός και πολλά σχολεία το επισκέπτονται και βλέπουν τις εγκαταστάσεις, τον τρόπο λειτουργίας του και φυσικά και το ζωολογικό κήπο» καταλήγει ο κ. Διαμαντούλης.
ΟΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
Το Δημοτικό Καταφύγιο Ζώων βρίσκεται σε μια καταπράσινη έκταση 10 στρεμμάτων στην περιοχή Μεζούρλου. Οι εγκαταστάσεις του ομολογουμένως είναι ιδιαίτερα προσεγμένες και καθαρές ενώ τα φιλοξενούμενα σκυλιά λαμβάνουν όλη τη φροντίδα που χρειάζονται. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την υιοθεσία σκύλων οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στα τηλέφωνα 24130-250.47 και 2410-614.637 και 2410-612.748 (γεωτεχνική υπηρεσία).
adespoto.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου