Συγχαρητηρια στην ομαδα του περιοδικου 18-Τριαντα για την πολυ εξυπνη ιδεα τους, να παρουν συνεντευξη...απο σκυλους! Ο ενας μαλιστα ειναι γνωστος στην πολη του Ηρακλειου (το περιοδικο ειναι απο το Ηρακλειο). Μας αρεσει πολυ να διαβαζουμε τετοια εξυπνα και...
πρωτοτυπα θεματα στα περιοδικα. Οι συνεντευξεις των τετραποδων φιλων μας ειναι φοβερες και συγκινητικες. Πραγματικα συγκινητικες. Τις παραθετω αυτουσιες :
Αποστολης
ο αρχηγος των ατακτων
Στα λιονταρακια ειναι ενας σκυλος, ο Αποστολης. Ο αρχηγος της πλατειας και ο φερομενος ως αρχηγος των ατακτων, ητοι της λοιπης σκυλοπαρεας που σουλατσαρει στους πεζοδρομους του κεντρου. Βαρυς κι ασηκωτος, κυριολεκτικα και μεταφορικα, εχει κερδισει το σεβασμο και την συμπαθεια ολων, τετραποδων και διποδων. Ο υπερφυσικος αλλα γλυκυτατος σκυλος, με την νοχελικη κινηση μας μιλησε για τη ζωη στην πλατεια.
Αποστολη, ποσα χρονια ζεις εδω στην πλατεια;
Εγω ηρθα στην πλατεια πριν απο περιπου πεντε χρονια. Δεν θα με αναγνωριζες βεβαια, ημουν τουλαχιστον 30 κιλα πιο αδυνατος. Ημουν πολυ παιδαρας σκυλος.
Τελικα ποια ειναι η αληθεια; Ποιος ειναι ο πραγματικος λογος που πηρες τοσα κιλα; Εχει ακουστει οτι ειχες μια ερωτικη απογοητευση;
Οπως καθε αρσενικο που σεβεται τον εαυτο του ετσι κι εγω την πατησα μια φορα με μια σκυλιτσα. Δυστυχως καποιος απο τους νενεκους της φαρας σας, ειχε πεταξει μια φολα και την βρηκε η μικρη μου. Ημουν πολυ στεναχωρημενος για αρκετο καιρο, αλλα δεν το ριξα τοτε στο φαι. Με μαζεψαν μια ωραια πρωια και με πηγαν για στειρωση, μετα απο αυτο αρχισα να φουσκωνω πολυ περισσοτερο. Ετρωγα βεβαια...
Εχεις πληγωθει απο τους ανθρωπους;
Πληγωνομαι καθημερινα. Φυσικα τοτε που βρηκα την καλη μου φολιασμενη, εβγαλα πολυ μισος αλλα ακομη και σημερα βλεπω ασχημες συμπεριφορες απο τους νενεκους. Υπαρχουν βεβαια και αυτοι που ειναι καλοπροαιρετοι και που πραγματικα θελουν να βοηθησουν, αλλα δεν εξισωνεται το κακο που προκαλουν οι νενεκοι.
Γιατι τους αποκαλεις νενεκους;
Οποιοσδηποτε αλλος χαρακτηρισμος τους πεφτει λιγος. Ο Νενεκος ηταν ενας προδοτης επι τουρκοκρατιας ο οποιος επικυρηχθηκε απο τον Κολοκοτρωνη και στο τελος εκτελεστηκε. Φαντασου νενεκος ειναι καποιος στο επιπεδο του Ιουδα ή του Εφιαλτη. Ενω λοιπον ο σκυλος ειναι ο καλυτερος φιλος του ανθρωπου πολλες φορες πεφτει θυμα της κακιας και της διαστροφης του. Ο εσχατος χαρακτηρισμος για την εσχατη προδοσια.
Εχεις πολυ μισος μεσα σου για τον ανθρωπο;
Οχι, καθε αλλο. Κοιτα ποση ωρα καθομαστε εδω, σε ολους κουναω την ωρα μου. Αυτο σου εξηγω, ειμαι φιλος του ανθρωπου, απλα ο ανθρωπος ειναι νενεκος.
Τι ειδες τελευταια στην πλατεια και σε στεναχωρησε;
Ειδα ενα ζευγαρι, σχετικα νεα παιδια, και ηρθαν ετσι απλα και παρατησαν ενα μικρο κουταβακι. Εδω λιγο πιο πανω απο την κρεπερι. Ηταν τοσο μικρουλι το καημενο, που ευτυχως δεν καταλαβαινε. Εβλεπες μια κατασπρη μικρη μπαλιτσα που πηγαινε πανω κατω και κουνουσε την ουρα στα παντα.
Τελικα τι απεγινε;
Τι να σου πω, δεν το ξαναειδα. Ειδα δυο κοπελιτσες κι ενα αγορι που επαιζαν μαζι του αρκετη ωρα αλλα δεν ξερω αν το πηραν τελικα και τι απεγινε. Δεν καταλαβαινω τους ανθρωπους ωρες ωρες. Με ποια λογικη αφησαν ενα μικρο παιδι στη μεση του δρομου;
Αρα η γνωμη σου για τον ανθρωπο;
Κοιταξε, οπως ειπα, υπαρχουν ευσυνειδητα διποδα. Τελευταια, γινονται και καλες προσπαθειες απο τη φιλοζωικη. Διοργανωνει εδω στην πλατεια συναντησεις, για ενημερωση του κοινου αλλα φερνουν και κουταβια για υιοθεσια. Νομιζω οτι μονο οι νενεκοι ειναι οι επικινδυνοι. Εχω δει να κλωτσανε φιλους μου χωρις λογο. Εμμενω στη θεση μου, υπαρχουν δυο κατηγοριες διποδων, οι νενεκοι και οι ανθρωποι.
Εσενα γενικα σε σεβονται ομως;
Αλλους τους φοβιζει το μεγεθος, αλλοι με βλεπουν με συμπαθεια κι αλλοι παλι με λυπουνται γιατι κινουμαι αργα και οταν αποφασισω να κατσω περναει κανενα δεκαλεπτο μεχρι να το καταφερω.
Ποια ειναι η σχεση σου με τα υπολοιπα σκυλια της πλατειας; Εισαι οντως ο αρχηγος;
Εμεις τα σκυλια λειτουργουμε σε αγελες και οι σωστες αγελες εχουν αρχηγο. Συνηθως τον πιο γερο, εδω εχουν τον πιο χοντρο.
Πως περνας τη μερα σου;
Εγω να ξερεις παρολο που ειμαι αδεσποτο, οπως λετε εσεις, θεωρω τον εαυτο μου λιγο πιο τυχερο απο αλλα αδεσποτα. Λογω της πλατειας. Εχω παντα καπου να κοιμηθω, μεσα στην Ανδρογεω συνηθως ή κατω απο καποια τεντα καφετεριας. Εχω παρεα, πολλες φορες θα με δεις να παιζω με τα αλλα σκυλια και φυσικα εδω τρωω καλα. Δεν εχετε αδικο καμια φορα εσεις οι ανθρωποι για την σκυλισια ζωη.
Δεν θα ηθελες να ειχες ενα σπιτι;
Εννοεις να ειμαι κατοικιδιο. Δεν ξερω πως ειναι. Δηλαδη δεν μπορω να σου πω αν θα ηθελα. Η μονη εικονα που εχω για τους κατοικιδιους σκυλους ειναι οτι τους δενουν με αυτα τα σχοινακια και τους πανε πανω κατω στην πλατεια. Οποτε, μαλλον οχι, δεν θα ηθελα. Αν ειχα γεννηθει σε σπιτι και ξαφνικα βρισκομουν στο δρομο μπορει να ηθελα.
Εχεις φιλους που πριν ηταν σε σπιτι;
Εχω ναι, καποιοι απο αυτους ειτε χαθηκαν ειτε τους αφησε καποιος νενεκος. Δεν επιβιωνουν, τις περισσοτερες φορες σκοτωνονται σε τροχαιο. Βεβαια εχω και φιλους, λιγοτερους, που ηταν στο δρομο και τωρα ειναι σε σπιτι. Να τα λεμε ολα. Δυστυχως ομως περισσοτεροι ειναι αυτοι που τους εγκατελειψαν στο δρομο.
Τωρα που σου δινεται η ευκαιρια, τι θελεις να πεις στα διποδα;
Στους ανθρωπους θελω να πω ευχαριστω που με ταιζουν, που τσιμπαω και κανενα χαδι που και που και να βοηθουν οσο μπορουν τα αδεσποτα και ανυπερασπιστα ζωακια. Στους νενεκους δεν θελω να πω τιποτα...
Πισσα η ασπρη
Η Πισσα δεν ειναι καμια του δρομου, κι ας βρεθηκε να κοιμαται εκει για πολλα, πολλα βραδια. Στα τρια χρονια που ζει σιγουρα, εχουν χωρεσει περισσοτερα πραγματα απ' οσα χωρανε στη ζωη του δικου σου αγαπημενου κατοικιδιου.
Ποτε γεννηθηκες;
Κανεις δεν ξερει ποτε γεννηθηκα ακριβως- και εγω δε θυμαμαι. Ουτε τη μαμα μου ξερω, για να μου πει εκεινη.
Τι θυμασαι απο την κουταβισια σου ηλικια;
Καποτε, οταν ημουν κουταβι, μ' αγαπουσανε και μενα. Ημουν σε καποιο σπιτι. Το θυμαμαι αυτο. Δεν ξερω που ηταν, ομως ξερω οτι μ' αγαπουσαν πολυ. Μετα κατι πρεπει να εκανα. Δεν ξερω τι. Ισως τους πειραζε που αν και μεγαλωσα συνεχισα να ανεβαινω στα επιπλα (που αυτοι με εβαζαν οταν ημουν μικρη), να πηδαω πανω τους (ποσο γελουσαν παλια οταν το εκανα αυτο!) ή κατι αλλο. Στ' αληθεια, δεν ξερω, δεν μου εξηγησαν ποτε στη γλωσσα που καταλαβαινω.
Δυσκολη η ζωη στους δρομους;
Καπως ετσι βρεθηκα στον δρομο. Ημουν βρωμικη, πεινουσα και δεν ειχα κανενα αρχηγο. Κανεις δε μου παρειχε τιποτα. Επρεπε να τα βρω ολα μονη μου. Ξερετε τι δυσκολο ειναι για ενα μικρο κοριτσακι να το κανει αυτο; Που να σας τα λεω! Εζησα στο δρομο πολυ καιρο. Τοσο πολυ που φοβαμαι ακομα τους αποτομους θορυβους, που τρεμω οταν βλεπω κονταρια και οταν καποιος μου υψωνει τη φωνη. Ευτυχως ομως οι δρομοι τελειωσαν πια για μενα. Γιατι, ενα πρωι ανοιξε τις πορτες του ενα σπιτι.
Η ζωη στο σπιτι πως σου φαινεται;
Μπορει το σπιτι να μην ειναι τεραστιο, να μην ειναι το πιο πλουσιο και να μην εχει αυλη. Εχει ομως χαδια, φαγητο και καθαρο νερο. Εχει ενα ζευγαρι χερια που μου τα παρεχουν ολα. Και αυτο μου φτανει!
Τυφλα
η τυφλα
Η Τυφλα εφαγε πακετο και ηρθε πακετο. Καποιος την εδεσε στη σκαλα μιας πολυκατοικιας κι εμεινε εκει για αρκετες ωρες μονη, φοβισμενη και φανερα ταλαιπωρημενη. Το τατουαζ στο αυτι της και το σημαδι απο την στειρωση δειχνουν οτι ηταν καποτε σε κυνοκομειο.
Γιατι σε λενε Τυφλα;
Ακριβως δεν εχω καταλαβει αλλα οποτε ακουω αυτη τη λεξη σηκωνω τα αυτια μου και τρεχω προς τα εκει. Μαλλον με λενε ετσι γιατι δεν βλεπω καλα απο το αριστερο μου ματι και καμια φορα κουτουλαω στα επιπλα και κλαιω.
Που γεννηθηκες;
Γεννηθηκα σε ενα μερος με πολλα σκυλακια, κατι σαν ορφανοτροφειο. Που και που ερχονταν ανθρωποι και επαιρναν κουταβια. Εγω στεναχωριομουν που εχανα τους φιλους μου αλλα χαιρομουν που βρισκανε σπιτι. Περιμενα με ανυπομονησια τη σειρα μου.
Εσενα ποιος σε υιοθετησε;
Μια μερα ηρθε ενα παιδακι και με εσφιξε τοσο δυνατα που θα σκαγα! Υπεθεσα οτι ετσι κανουν τα παιδικια και χαρηκα. Με πηρε σπιτι κι επαιζε μαζι μου συνεχεια ή τελος παντων για λιγη ωρα, λιγες μερες δεν εχω καλη συναισθηση του χρονου. Μετα καποιος πιο μεγαλος με εβγαλε εξω σε ενα μπαλκονι και μια φορα τη μερα μου εδινε φαγητο.
Ηταν δυσκολα;
Κρυωνα πολυ και δεν ημουν καθολου ευτυχισμενη. Καμια φορα μου φωναζανε κιολας γιατι γαβγιζα. Δεν αντεχα καθολου. Θυμαμαι κι οτι καπου χτυπησα ή κατι με χτυπησε και πονουσε το ματι μου μερες. Ενα βραδυ με πηρανε απο κει και με αφησανε καπου που δεν καταλαβα τι ηταν. Με δεσανε ομως εκει και με αφησανε μονη μου.
Τωρα που ζεις;
Ημουν πολυ τυχερη. Εμφανιστηκε ενας πολυ ψηλος κυριος και με ελυσε. Μετα ηρθε μια πολυ κοντη κυρια και με εβαλε μεσα σε ενα σπιτι. Εδω και πεντε μηνες ζω μαζι τους σε ενα ομορφο μικρο σπιτι με τα παιχνιδια μου, το ζεστο μου κρεβατακι, το φαγητο μου και τα χαδια τους. Γαβγιζω ακομα που και που και με μαλωνουν αλλα τωρα εχει πλακα!
πηγή : mag-gr.blogspot
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου