τα νέα δεν είναι καθησυχαστικά

Άνθρωποι Vs Ζώα

Πολλές φορές έχουμε γράψει και άλλες τόσες έχουμε πει για την κακοποίηση των ζώων, πολλές φορές έχουμε γράψει για το πώς πρέπει να είναι ένας υπεύθυνος ιδιοκτήτης ζώου. Αποτέλεσμα έχουμε όμως; Μας ακούει κανείς;;
Λίγο πολύ όσοι ασχολούνται με τα ζώα γνωρίζουν.. τι γίνεται όμως με τους υπόλοιπους; Με αυτούς που αγοράζουν ένα κατοικίδιο απλά και μόνο για «παρέα»; Για δώρο σε κάποιο παιδάκι; Για να δείξουν ότι είναι «κάποιοι»; Με αυτούς που σκοτώνουν τα ζώα;
Τα τελευταία νέα δεν είναι ...



καθόλου καθησυχαστικά. Νεαρή κοπέλα σκοτώνει κουτάβια, ενήλικες ανεγκέφαλοι καίνε ζωντανή γάτα, απλά για την πλάκα τους, μόνο και μόνο για να δείξουν ότι έχουν γερό στομάχι… και όπως αναφέρουν σε συγκεκριμένο blog “ 13 χρονος έριχνε βιτριόλι σε σκυλιά και σούβλιζε γάτες! Πρέπει να είναι μεγάλο ταλέντο το τυπάκι.. μου θυμίζει τα νιάτα μου.. αχχχ.. άλλες εποχές τότε!”, κρεμασμένα ζώα σε δέντρα και πολλά άλλα… που δεν έχει νόημα να τα πούμε..
Μήπως τελικά το να φωνάζουμε για στειρώσεις, για τσιπάκια και για υπεύθυνους ιδιοκτήτες δεν είναι αρκετό; Μήπως το να μαζεύουμε όσα ζώα μπορούμε από τους δρόμους και να ψάχνουμε για υιοθεσίες δεν φτάνει; Μήπως πρέπει να επικεντρωθούμε σε όλους αυτούς που δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να σκοτώσουν ένα ζώο, απλά και μόνο είτε γιατί έτσι τους αρέσει, είτε γιατί πολύ απλά δεν κάνει για την δουλειά που το είχαν.
Η πολιτεία έτσι κι αλλιώς είναι απών, παρόλο που υπάρχει νόμος. Και; Δεν εφαρμόζεται παρά σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Τι κι αν ο Κιλτίδης το 2008, έστελνε οδηγίες προς τους Δήμους της χώρας για την καθολική συμμετοχή των Δήμων και Κοινοτήτων σε δράσεις και προγράμματα που απορρέουν από την κείμενη νομοθεσία (Ν. 3170/2003, Απόφαση 280239/12.11.2003, Ν. 3463), τι κι αν υπάρχει ποινικό αδίκημα για όσους σκοτώνουν τα ζώα (Ν. 3170/2003, Άρθρο 13), αποτέλεσμα δυστυχώς δεν υπάρχει..
Πουθενά δεν έχουμε δει στα ΜΜΕ μια διαφήμιση ενάντια στην κακοποίηση, μια μεγάλη αφίσα στους δρόμους.
Τι πρέπει να γίνει;;
Η ενημέρωση είναι ο καλύτερος τρόπος για να μάθουμε να συμβιώνουμε καλύτερα μαζί τους και να μην τυράννιονται και τα ίδια τα αδέσποτα από εμάς. Όσο και να φωνάζουμε για στειρώσεις, όσο και να λέμε ότι δεν πρέπει να εγκαταλείπουμε τα ζώα, δεν κάνουμε τίποτα. Γιατί; Γιατί αυτά τα ακούνε μόνο όσοι έχουν κατοικίδιο.
Πρέπει να επικεντρώσουμε τις φωνές μας σε όλους τους άλλους. Σε αυτούς που θα δουν ένα ζώο και θα το κλοτσήσουν, σε αυτούς που φτιάχνουν γκρουπάκια στο facebook για θανάτωση των αδέσποτων, σε όλους αυτούς που δεν γνωρίζουν, αλλά πρέπει να μάθουν..
Τι κι αν φωνάζουμε να δημιουργηθεί αστυνομία ζώων; Τι κι αν μαζεύουμε υπογραφές για απαγόρευση δηλητηρίων; Τι κι αν στέλνουμε επιστολές στους αρμόδιους;
Φωνή βοώντος εν τη ερήμω….
Όλοι μαζί πρέπει να δράσουμε, να καταγγείλουμε, να διαδώσουμε, να διδάξουμε, να ενημερώσουμε…
Μόνο έτσι ίσως να γίνει κάτι…. Μόνο έτσι θα γίνουμε άνθρωποι…
Όπως είπε και ο Εμμανουήλ Καντ: «Ο άνθρωπος που δεν θέλει να καταπνίγει τα ανθρώπινα αισθήματά του, πρέπει να φέρεται με καλοσύνη στα ζώα, γιατί αυτός που είναι απάνθρωπος στα ζώα γίνεται σκληρός και στην επαφή του με τον άνθρωπο. Μπορούμε να κρίνουμε την ψυχή ενός ανθρώπου από τη συμπεριφορά του στα ζώα».

Himaira