animalspress

ΔΕΛΦΙΝΙΑ ΚΑΙ ΔΕΛΦΙΝΑΡΙΟ

από την Καλλιόπη Σιμιτσή

Μαθαίνοντας τις ειδήσεις για το νεοϊδρυθέν δελφινάριο στα Σπάτα, ένα κύμα θυμού αρχίζει να φουσκώνει μέσα μας και να ψάχνει με λύσσα τη στεριά...
Η επιχείρηση Αττικό Ζωολογικό Πάρκο Α.Ε. αποφάσισε να επεκταθεί, επενδύοντας σε θαλάσσια θηλαστικά και σε ένα πρωτοποριακό, για τα ελληνικά δεδομένα, θέαμα ταπείνωσης ζώων και αποβλάκωσης ανθρώπων. Το επιχειρηματικό αυτό άνοιγμα βασικά ποντάρει


στα "χαμογελαστά" κι εκπαιδεύσιμα δελφίνια και φυσικά στην αγάπη των παιδιών για τα ζώα. Με πονηρία καλεί μαθητές και εκπαιδευτικούς να επισκεφθούν το "πάρκο", οργανώνει επιδείξεις για σχολεία και έχει σχέδια να λειτουργήσει σύντομα προγράμματα κολύμβησης μαζί με τα δελφίνια, έτσι για να μη μείνει και κανείς παραπονεμένος.
Σε αυτό το σόου, το νεαρό -και όχι μόνο- κοινό θα θαυμάσει τα πεινασμένα ζώα να κάνουν κωλοτούμπες και θα μάθει ότι τα δελφίνια ζουν μέσα σε πισίνες γεμάτες χλώριο κι όχι στους ωκεανούς, ότι κάνουν 15 στροφές στον αέρα αν τους το ζητήσει ένας άνθρωπος επειδή τον αγαπούν, ότι τους αρέσει ο κόσμος που ζητωκραυγάζει και τους ταΐζει κέρματα για να κάνει χαβαλέ, ότι βρίσκονται σε μία μόνιμη υστερική χαρά κι ότι ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Για μία ακόμη φορά όμως, τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως μας τα λένε στο σχολείο ή στην τηλεόραση..
Για τα δελφίνια η πισίνα δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα κελί. Η μεταχείρισή τους από τους εκπαιδευτές είναι αυτή του θηριοδαμαστή που τιμωρεί τους ανυπάκουους και εκβιάζει την υποταγή με πείνα. Η αιχμαλωσία τους σημαίνει αέναη στέρηση των βασικότερων βιολογικών και ψυχολογικών τους αναγκών. Σημαίνει ότι θα ζήσουν όπου και όπως επιλέξουν τα αφεντικά τους και θα πεθάνουν όταν πια δεν θα τους προσφέρουν κέρδος. Σημαίνει ότι δεν θα ζήσουν μία ζωή όπως τη θέλουν. Ελεύθερη. Για να πάρουμε τα πράγματα όμως ένα- ένα...
Η φυσική διάρκεια ζωής ενός δελφινιού στη θάλασσα είναι 45-50 χρόνια. Σε συνθήκες αιχμαλωσίας ένα στα δύο δελφίνια πεθαίνει μέσα στα 2 πρώτα χρόνια της φυλάκισής του, από το στρες, τις αρρώστιες ή τη μόλυνση εντός της δεξαμενής. Το στρες είναι ένα μόνιμο στοιχείο της ζωής σε δελφινάριο. Ξεκινάει από τη στιγμή που το δελφίνι θα αποκοπεί βίαια από το κοπάδι του, συνεχίζεται με τη στέρηση τροφής κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης και είναι συνυφασμένο με τη ζωή εντός πισίνας. Ο περιορισμός στην ακτίνα κολύμβησης είναι ακραίος και βασανιστικός καθώς τα ελεύθερα δελφίνια κολυμπούν αποστάσεις μέχρι 160 χιλιόμετρα τη μέρα και καταδύονται έως τα 100 μέτρα βάθος. Χρησιμοποιούν υπερήχους για να πάρουν πληροφορίες για το περιβάλλον τους όπως η απόσταση ή το σχήμα αντικειμένων (ηχοεντοπισμός) και σε μία δεξαμενή η αλλεπάλληλη αντήχηση του σόναρ τους από τα τοιχώματα τα οδηγεί πολλές φορές στην τρέλα.
Επιπλέον, αυτή η ιδιαιτερότητα της ακουστικής αντίληψης των δελφινιών χρησιμοποιείται από την Αττικό Πάρκο Α.Ε. ως άλλοθι για "επιστημονικά" πειράματα, καθώς τα πειραματόζωα επιβάλλεται να βρίσκονται σε ελεγχόμενο περιβάλλον για την έρευνα. Και παρόλα αυτά τολμά να επικαλείται την προστασία των ζώων, του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας! Τα δελφινάρια (και οι παντός τύπου εκθέσεις ζώων, όπως ζωολογικοί κήποι, ερπετάρια κ.α.) επικαλούνται με την πρώτη ευκαιρία την προστασία των ειδών προς υπεράσπιση των μαγαζιών τους, και ισχυρίζονται ότι συμβάλλουν στη διατήρηση του είδους, εν προκειμένω των δελφινιών. Αυτό είναι ένα σκανδαλώδες ψέμα. Τα δελφίνια σε χώρες όπως η Ιαπωνία εξοντώνονται με άδεια της κυβέρνησης κατά χιλιάδες, παρόλο που οι πληθυσμοί τους απειλούνται. Αυτές οι επιχειρήσεις σπλάτερ που εφοδιάζουν την αγορά με κρέας δελφινιών, ουσιαστικά συντηρούνται επειδή προμηθεύουν τους καλοπληρωτές με ζωντανά δελφίνια για παραστάσεις δελφιναρίων, προγράμματα Κολύμπι με δελφίνια (swim with dolphins), δελφινοθεραπεία (dolphin assistance therapy) κλπ.
Το μεν κρέας δελφινιών θα διοχετευτεί στην αγορά, παρά τα ακραία επίπεδα υδραργύρου που περιέχει (λόγω της ιδιαίτερης φυσιολογίας τους τα δελφίνια αποθηκεύουν στο σώμα τους υψηλές συγκεντρώσεις τοξικών μετάλλων από τις μολυσμένες θάλασσες) και εν συνεχεία θα πωληθεί τυποποιημένο με άλλη ονομασία για να πιάσει καλύτερη τιμή. Τα δε ζωντανά δελφίνια που θα επιλεγούν από εκπαιδευτές και κτηνιάτρους ως "κατάλληλα" για παραστάσεις θα πουληθούν στη βιομηχανία της διασκέδασης.
Οι ψαράδες σφάζουν τα δελφίνια επειδή στην πραγματικότητα τα θεωρούν επιζήμιο είδος για την αλιεία. Αυτή είναι η ίδια ακριβώς λογική που έχει φέρει τόσα ζώα στο χείλος (ή και πέρα από αυτό) της εξαφάνισης. Όπως η πιο γνωστή στην Ελλάδα περίπτωση με τη φώκια Μοναχό που έχει εξολοθρευτεί από τους "λεβεντοψαράδες" μας. Αυτούς που δηλώνουν πρωτοπαλίκαρα στην προστασία της θάλασσας και στα κρυφά πυροβολούν φώκιες από τα καΐκια και τις μηχανότρατες. Κατ' αντιστοιχία της άλλης "ελληνικής λεβεντιάς" που "προστατεύει" την ηπειρωτική φύση πυροβολώντας όποιο ζώο έχει απομείνει, προς ικανοποίηση των κυνηγετικών και άλλων απωθημένων τους.
Και εμείς.. αν κι όχι αφεντικά ή επιχειρηματίες, μαθαίνουμε να το δεχόμαστε αυτό. Εκπαιδευόμαστε από μικρή ηλικία να δίνουμε συγκατάθεση στην εκμετάλλευση και τη βία, αρκεί να κρατούνται τα προσχήματα. Μαθαίνουμε ότι η άσκηση εξουσίας δεν είναι κακή εφόσον γίνεται για το δικό μας όφελος. Είτε αυτό είναι το τι θα φάμε, τι θα πιούμε, τι θα φορέσουμε, πως θα διασκεδάσουμε.
Πίσω όμως από τα προσχήματα, πίσω από τα σόου και τις γελοίες παραστάσεις δεν κρύβεται μόνο η απόγνωση των φυλακισμένων κι η θλίψη των επιζώντων γι' αυτούς που χάθηκαν. Δεν κρύβονται μόνο λεφτά και πτώματα. Κρύβονται αιμοδιψείς πειθήνιοι καταναλωτές με ακρωτηριασμένες συνειδήσεις και λειψή ενσυναίσθηση. Αν κάποτε αισθανθούμε τη βρωμερή ανάσα της εξουσίας πολύ κοντά στο σβέρκο μας, τότε θα ξεσηκωθούμε για να διεκδικήσουμε την ελευθερία μας. Μόνο όμως όταν αισθανθούμε τη βρωμερή ανάσα της εξουσίας βαθιά μες στα πνευμόνια μας θα καταφέρουμε να γκρεμίσουμε συθέμελα αυτή την ανθρωποκεντρική εκπαίδευση, να δείξουμε γνήσια αλληλεγγύη σε όλους τους καταπιεσμένους και να πολεμήσουμε για την ελευθερία όλων των ζώων, ανθρώπινων και μη.


Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.
Μία ακόμη φυλακή δεν θα γίνει ανεκτή.

Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση
http://www.antispe.gr/