Tα ζώα στο τσίρκο , τα ζώα σε βασανιστήρια ...
Στο παρασκήνιο , τσίρκο σημαίνει βία, αιχμαλωσία, εγκλεισμός, βασανιστήρια, δίψα, πείνα, ξύλο και τρόμος για τα ζώα που είχαν την ατυχία να αιχμαλωτιστούν από λαθροθήρες ή να γεννηθούν στην αιχμαλωσία.
Έστω κι αν έχουν γίνει μεγάλα βήματα για την πλήρη απαγόρευση των τσίρκο στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης , αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο, δυστυχώς εμφανίζονται παρόμοιες παραστάσεις σε αρκετά μέρη. Επιχείρημα που προτάθηκε , πολλές φορές , ήταν η «ελεύθερη παροχή υπηρεσιών». Ωστόσο, έπρεπε να εξασφαλιστεί ότι η ευημερία των ζώων έχει προτεραιότητα. Στις περισσότερες χώρες της ΕΕ έχει απαγορευτεί η παρουσία τσίρκο με άγρια ζώα, ενώ και η χώρα μας έχει υπογράψει τη Συνθήκη του Αμστερνταμ του 1997 και άλλες διεθνείς Συνθήκες, με τις οποίες δεσμεύεται να λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα για την προστασία και το σεβασμό όλων των ζώων.
H E.E.
Στο παρασκήνιο , τσίρκο σημαίνει βία, αιχμαλωσία, εγκλεισμός, βασανιστήρια, δίψα, πείνα, ξύλο και τρόμος για τα ζώα που είχαν την ατυχία να αιχμαλωτιστούν από λαθροθήρες ή να γεννηθούν στην αιχμαλωσία.
Έστω κι αν έχουν γίνει μεγάλα βήματα για την πλήρη απαγόρευση των τσίρκο στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης , αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο, δυστυχώς εμφανίζονται παρόμοιες παραστάσεις σε αρκετά μέρη. Επιχείρημα που προτάθηκε , πολλές φορές , ήταν η «ελεύθερη παροχή υπηρεσιών». Ωστόσο, έπρεπε να εξασφαλιστεί ότι η ευημερία των ζώων έχει προτεραιότητα. Στις περισσότερες χώρες της ΕΕ έχει απαγορευτεί η παρουσία τσίρκο με άγρια ζώα, ενώ και η χώρα μας έχει υπογράψει τη Συνθήκη του Αμστερνταμ του 1997 και άλλες διεθνείς Συνθήκες, με τις οποίες δεσμεύεται να λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα για την προστασία και το σεβασμό όλων των ζώων.
H E.E.
Την 1.1.2005 άρχισε να ισχύει ο νόμος της Ευρωπαϊκήσ Επιτροπής για την απαγόρευση χρήσης άγριων ζώων στα τσίρκο, όπου υπήρξαν διαμαρτυρίες..., ειδικά με την Αυστρία, θέματα που είναι ήδη γνωστά. Τότε, οι επιχειρήσεις των τσίρκο απασχόλησαν το ευρωκοινοβούλιο (άδειες εργασίες των καλλιτεχνών, Trafficking, κλπ). Θεωρήθηκε δεδομένο το χαμηλότατο μορφωτικό επίπεδο και η έλλειψη παιδείας των εργαζομένων στο τσίρκο ανθρώπων και των παιδιών τους. Η Επιτροπή Πολιτισμού και Παιδείας πρότεινε να θεσπιστούν μηχανισμοί συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών, προκειμένου να διασφαλίσουν και να προσφέρουν στα παιδιά αυτά την κατάλληλη αγωγή και παιδεία.
Πολλές τσιρκο -επιχειρήσεις είναι αναμιγμένες σε θέματα παράνομης απόκτησης, μεταφοράς αλλά και λαθρεμπόριο ζώων υπό εξαφάνιση, που προστατεύονται από την εθνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία. (Διεθνή Συνθήκη για το Εμπόριο Απειλούμενων Ειδών Πανίδας και Χλωρίδας CITES, η οποία ορίζει ειδικούς κανονισμούς για την διακίνηση των ζώων αυτών). Είναι πλέον ευρύτατα γνωστές και επανειλημμένα διαπιστωμένες οι άθλιες συνθήκες μεταφοράς και διαβίωσης των ζώων, οι συχνές μετακινήσεις τους, καθώς και οι βάρβαρες μέθοδοι εκπαίδευσης που υφίστανται για να μάθουν να εκτελούν τα «νούμερά» τους. Θεάματα τέτοιου είδους εθίζουν τα παιδιά σε σκηνές αιχμαλωσίας και εξευτελισμού της άγριας ζωής.
Εκτιμώντας ότι γενικά δεν υπάρχουν ειδικοί νόμοι για την ρύθμιση των υποθέσεων των τσίρκο και ότι ως εκ τούτου, τα τσίρκο συνήθως υπάγονται στην νομολογία άλλων τομέων όπως είναι η παιδεία, η διασκέδαση, η υποδομή, οι μεταφορές, ο εξοπλισμός, οι καλλιτέχνες, η κινητικότητα, οι δημόσιες συγκεντρώσεις, η πυροπροστασία και η προστασία των ζώων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κλήθηκε να εκδώσει μία εναρμονισμένη κατευθυντήρια γραμμή που θα περιλαμβάνει σαφείς και κατανοητές ελάχιστες προδιαγραφές για την προστασία των ζώων που δεν είναι ζώα προς εκμετάλλευση και δεν ζουν σε ζωολογικούς κήπους σύμφωνα με την οδηγία 1999/22/ΕΚ
Ωστόσο σύμφωνα με τις ζωοφιλικές οργανώσεις, η έκδοση από την Επιτροπή της αποκαλούμενης "εναρμονισμένης κατευθυντήριας γραμμής η οποία θα περιλαμβάνει σαφείς και κατανοητές ελάχιστες προδιαγραφές για την προστασία των ζώων που δεν είναι ζώα προς εκμετάλλευση και δεν ζουν σε ζωολογικούς κήπους σύμφωνα με την οδηγία 1999/22/ΕΚ" , εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα κάποιων επαγγελματιών που δεν θέλουν να συμμορφωθούν με τη λειτουργία των τσίρκο χωρίς ζώα. Είναι δηλαδή μονομερής, προκλητική και ασυμβίβαστη με τις ευρωπαϊκές Οδηγίες για την προστασία των άγριων ζώων. Έρχεται δε σε αντίφαση με την Οδηγία 1999/22 την οποία επικαλούνται. Αυτό αποδείχτηκε περίτρανα, αφού οι ευρωβουλευτές δεν κατέληξαν σε συμφωνία σχετικά με την ευημερία των ζώων που χρησιμοποιούνται στα τσίρκο.
Απόσπασμα από ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής Φιλοζωικών και Οικολογικών Οργανώσεων Θεσσαλονίκης :
- Το παράνομο κυνήγι ειδών υπό εξαφάνιση είναι από τους κύριους προμηθευτές των τσίρκο. Για να συλληφθεί ένα μικρό εξοντώνεται η μητέρα του ή και ολόκληρη η αγέλη.
- Τα περισσότερα ζώα που συλλαμβάνονται πεθαίνουν, είτε στη μεταφορά είτε στη διάρκεια της εκπαίδευσης.
- Οι συνήθεις μέθοδοι εκπαίδευσης είναι: πείνα, δίψα και ανελέητο ξύλο.
- Ο παγκόσμιος παράνομος τζίρος από το εμπόριο άγριων ζώων και προϊόντων είναι τρίτος μετά το εμπόριο ναρκωτικών και όπλων.
- Οι συνθήκες μεταφοράς και διαβίωσης είναι εντελώς αφύσικες για τα άγρια ζώα (κλουβιά-κατοικίες πολύ μικρών διαστάσεων, πλήρης ακινησία για το 90% της ζωής τους, απότομες κλιματικές αλλαγές, τροφή κακής ποιότητας που συχνά περιλαμβάνει και τα αδέσποτα ζώα της περιοχής).
- Η παντελής έλλειψη κτηνιατρικής φροντίδας αποδεικνύεται και μόνο από το γεγονός ότι κανένα τσίρκο δεν περιλαμβάνει κτηνίατρο στο προσωπικό του.
- Τα ζώα που γερνώντας είναι ανίκανα να εργασθούν, πωλούνται για να γίνουν πειραματόζωα ή κονσέρβες ή εγκαταλείπονται οπουδήποτε ή εκτελούνται.
- Όπου η εκπαίδευση δεν τρομοκρατεί αρκετά το ζώο ώστε να εκτελέσει τα εντελώς έξω από τη φύση του νούμερα (π.χ. φλεγόμενο στεφάνι για τις τίγρεις, ισορρόπηση στο ένα ή τα δύο πόδια για τους ελέφαντες) τότε η λύση για τους εκπαιδευτές είναι οι ναρκωτικές ουσίες.»
Πριν λίγους μήνες είχα δει τυχαία στην ΕΤ-3 την παράσταση από ένα τσίρκο, στην οποία αρκούδες χόρευαν φορώντας πάνες!!! Ειλικρινά αηδίασα... Έστειλα e-mail στην ΕΤ3, αλλά το αυτί τους δεν ίδρωσε...
Πολλές τσιρκο -επιχειρήσεις είναι αναμιγμένες σε θέματα παράνομης απόκτησης, μεταφοράς αλλά και λαθρεμπόριο ζώων υπό εξαφάνιση, που προστατεύονται από την εθνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία. (Διεθνή Συνθήκη για το Εμπόριο Απειλούμενων Ειδών Πανίδας και Χλωρίδας CITES, η οποία ορίζει ειδικούς κανονισμούς για την διακίνηση των ζώων αυτών). Είναι πλέον ευρύτατα γνωστές και επανειλημμένα διαπιστωμένες οι άθλιες συνθήκες μεταφοράς και διαβίωσης των ζώων, οι συχνές μετακινήσεις τους, καθώς και οι βάρβαρες μέθοδοι εκπαίδευσης που υφίστανται για να μάθουν να εκτελούν τα «νούμερά» τους. Θεάματα τέτοιου είδους εθίζουν τα παιδιά σε σκηνές αιχμαλωσίας και εξευτελισμού της άγριας ζωής.
Εκτιμώντας ότι γενικά δεν υπάρχουν ειδικοί νόμοι για την ρύθμιση των υποθέσεων των τσίρκο και ότι ως εκ τούτου, τα τσίρκο συνήθως υπάγονται στην νομολογία άλλων τομέων όπως είναι η παιδεία, η διασκέδαση, η υποδομή, οι μεταφορές, ο εξοπλισμός, οι καλλιτέχνες, η κινητικότητα, οι δημόσιες συγκεντρώσεις, η πυροπροστασία και η προστασία των ζώων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κλήθηκε να εκδώσει μία εναρμονισμένη κατευθυντήρια γραμμή που θα περιλαμβάνει σαφείς και κατανοητές ελάχιστες προδιαγραφές για την προστασία των ζώων που δεν είναι ζώα προς εκμετάλλευση και δεν ζουν σε ζωολογικούς κήπους σύμφωνα με την οδηγία 1999/22/ΕΚ
Ωστόσο σύμφωνα με τις ζωοφιλικές οργανώσεις, η έκδοση από την Επιτροπή της αποκαλούμενης "εναρμονισμένης κατευθυντήριας γραμμής η οποία θα περιλαμβάνει σαφείς και κατανοητές ελάχιστες προδιαγραφές για την προστασία των ζώων που δεν είναι ζώα προς εκμετάλλευση και δεν ζουν σε ζωολογικούς κήπους σύμφωνα με την οδηγία 1999/22/ΕΚ" , εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα κάποιων επαγγελματιών που δεν θέλουν να συμμορφωθούν με τη λειτουργία των τσίρκο χωρίς ζώα. Είναι δηλαδή μονομερής, προκλητική και ασυμβίβαστη με τις ευρωπαϊκές Οδηγίες για την προστασία των άγριων ζώων. Έρχεται δε σε αντίφαση με την Οδηγία 1999/22 την οποία επικαλούνται. Αυτό αποδείχτηκε περίτρανα, αφού οι ευρωβουλευτές δεν κατέληξαν σε συμφωνία σχετικά με την ευημερία των ζώων που χρησιμοποιούνται στα τσίρκο.
Απόσπασμα από ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής Φιλοζωικών και Οικολογικών Οργανώσεων Θεσσαλονίκης :
- Το παράνομο κυνήγι ειδών υπό εξαφάνιση είναι από τους κύριους προμηθευτές των τσίρκο. Για να συλληφθεί ένα μικρό εξοντώνεται η μητέρα του ή και ολόκληρη η αγέλη.
- Τα περισσότερα ζώα που συλλαμβάνονται πεθαίνουν, είτε στη μεταφορά είτε στη διάρκεια της εκπαίδευσης.
- Οι συνήθεις μέθοδοι εκπαίδευσης είναι: πείνα, δίψα και ανελέητο ξύλο.
- Ο παγκόσμιος παράνομος τζίρος από το εμπόριο άγριων ζώων και προϊόντων είναι τρίτος μετά το εμπόριο ναρκωτικών και όπλων.
- Οι συνθήκες μεταφοράς και διαβίωσης είναι εντελώς αφύσικες για τα άγρια ζώα (κλουβιά-κατοικίες πολύ μικρών διαστάσεων, πλήρης ακινησία για το 90% της ζωής τους, απότομες κλιματικές αλλαγές, τροφή κακής ποιότητας που συχνά περιλαμβάνει και τα αδέσποτα ζώα της περιοχής).
- Η παντελής έλλειψη κτηνιατρικής φροντίδας αποδεικνύεται και μόνο από το γεγονός ότι κανένα τσίρκο δεν περιλαμβάνει κτηνίατρο στο προσωπικό του.
- Τα ζώα που γερνώντας είναι ανίκανα να εργασθούν, πωλούνται για να γίνουν πειραματόζωα ή κονσέρβες ή εγκαταλείπονται οπουδήποτε ή εκτελούνται.
- Όπου η εκπαίδευση δεν τρομοκρατεί αρκετά το ζώο ώστε να εκτελέσει τα εντελώς έξω από τη φύση του νούμερα (π.χ. φλεγόμενο στεφάνι για τις τίγρεις, ισορρόπηση στο ένα ή τα δύο πόδια για τους ελέφαντες) τότε η λύση για τους εκπαιδευτές είναι οι ναρκωτικές ουσίες.»
Πριν λίγους μήνες είχα δει τυχαία στην ΕΤ-3 την παράσταση από ένα τσίρκο, στην οποία αρκούδες χόρευαν φορώντας πάνες!!! Ειλικρινά αηδίασα... Έστειλα e-mail στην ΕΤ3, αλλά το αυτί τους δεν ίδρωσε...
Βασανιστήρια στα ζώα
Μια γνωστή μέθοδος για να λυγίσουν τη θέληση μιας τίγρης είναι να τη ξαπλώνουν με κάθε πόδι δεμένο και να της ρίχνουν πάρα πολύ ξύλο.
Στην αρχή το ζώο φωνάζει και βρυχάται όλο και περισσότερο αδύναμο μέχρι που καταλαβαίνει οτι κάθε αντίσταση του είναι άχρηστη. Στα άλογα φοράνε σκληρές κάλτσες που τους ματώνουν τα πόδια, για να αναγκάζονται να μάθουν τον "ωραίο" βηματισμό και τους χτυπούν τη μουσούδα για να σηκώνονται στα δυο τους πόδια.
Τα ζώα δεν δίνουν παράσταση!!!
Αυτό που συμβαίνει είναι ένα βρώμικο τρυκ καμουφλαρισμένο με πολύχρωμα φώτα και χαρούμενη μουσική.
Η παγκόσμια κοινή γνώμη έχει υπάρξει μάρτυρας των αποδείξεων για τις ανυπόφορες συνθήκες διαβίωσης των ζώων στα περιοδεύοντα τσίρκο και έχει επισημάνει ότι δεν παρέχεται απολύτως καμία φροντίδα για την ευζωία και ευημερία τους.
Ας λάβουμε υπ’ όψιν τις ατέλειωτες ώρες που αναγκάζονται τα ζώα στα τσίρκο να ταξιδεύουν σε συνθήκες ανείπωτης αιχμαλωσίας, άρρωστα, πληγωμένα, κυοφορούντα. Ας αναλογιστούμε τις απάνθρωπες μεθόδους εκπαίδευσης που αναγκάζουν τα ζώα να πραγματοποιούν εξευτελιστικά για την φύση τους ‘νούμερα’ στις παραστάσεις. Πιστεύουμε ότι με δεδομένες τις συνθήκες συνεχούς κίνησης και ταλαιπωρίας, είναι αναπόφευκτο τα περιοδεύοντα τσίρκο να προκαλούν μεγάλη δυστυχία στα ζώα που κατέχουν.
Η βία είναι κρυμμένη πίσω από τη λάμψη του τσίρκου και όλα γίνονται στο όνομα της διασκέδασης. Είναι καιρός να σταματήσει αυτό.
ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ
Είναι τόσο θλιβερό να βλέπεις ζώα όπως ελέφαντες, τίγρεις, λιοντάρια να φέρονται σαν σκυλάκια του καναπέ.
Σκεφτείτε με τι βασανιστήρια, με τι ξύλο, με τι πείνα και δίψα, μάθανε τα νούμερα που εσύ θα δεις μέσα στα φώτα και στις μουσικές.
ΜΗΝ κλείνεις τα μάτια σου, μην διδάξεις στο παιδί σου ότι άγριο ζώο είναι αυτό που βλέπει στο τσίρκο. ΔΙΔΑΞΕ του ότι το λιοντάρι , ο ελέφαντας και κάθε άλλο άγριο ζώο γεννήθηκε ελεύθερο και υπερήφανο όπως και κάθε άλλο πλάσμα σε αυτήν την γη. ΔΕΙΞΕ του ντοκιμαντέρ από ζώα που ελεύθερα τρέχουν στην γη που γεννήθηκαν. ΔΕΙΞΕ του την πραγματικότητα και όχι τα βασανισμένα ή τρελά ζώα από το πολύ ξύλο που μας δείχνουν τα τσίρκο.
Το τσίρκο δεν είναι ... γιορτή ούτε show
Τσίρκο ΔΕΝ σημαίνει φώτα, μουσικές, ακροβατικά, ζογκλέρ, εξωτικά ζώα και κλόουν.
Σκεφτείτε πως τα άσχημα ποτέ δεν τα δείχνουν!
Τα ζώα αισθάνονται, πονάνε, χαίρονται και λυπούνται όπως και οι άνθρωποι.. Ο πόνος είναι ίδιος για όλους.
Η εκπαίδευση των ζώων σε ειδικά μεγάλα αγροκτήματα-εκπαιδευτήρια της Ευρώπης, την οποία καμία οργάνωση δεν κατάφερε να παρακολουθήσει επισήμως, γίνεται με τρόπους βάρβαρους και βασανιστικούς.
Κατά την πρώτη φάση, πρέπει να εξουδετερωθεί η φυσική δύναμη του ζώου. Δηλ. να μην "διανοηθεί" να την χρησιμοποιήσει, και αυτό επιτυγχάνεται με την πλήρη τρομοκράτησή του.
Συνήθεις μέθοδοι: πείνα, δίψα και ανελέητο ξύλο με σιδερολοστούς του καθηλωμένου με αλυσίδες ζώου. Σ αυτή τη φάση πάρα πολλά ζώα εξοντώνονται με ή χωρίς τη θέλησή τους (μή φυσική αντοχή τους στους βασανισμούς, στρες από τον εγκλεισμό ή εθελούσια άρνηση τροφής).
Στο επόμενο στάδιο, που είναι και η κύρια εκπαίδευση, το ζώο "μαθαίνει" να κινείται στην πίστα κυκλικά (μέθοδος : τάπητας με αναμμένα κάρβουνα) βρίσκοντας καταφύγιο στα σκαμνιά. Τα σημάδια από το κάψιμο στις πατούσες είναι αδιάψευστοι μάρτυρες της τακτικής αυτής.
Για το πέρασμα από φλεγόμενο στεφάνι ή την ισορρόπηση του ελέφαντα στο ένα ή στα δύο μπροστινά πόδια, την αρκούδα σε ποδήλατο ή σε φάσεις πατινάζ, δηλ. στάσεις και κινήσεις εντελώς ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΖΩΟΥ, δεν έγινε δυνατό ακόμη να καταγραφούν οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται, σίγουρα το ίδιο αποτρόπαιοι και βασανιστικοί.
Το πέπλο της σιωπής που καλύπτει το θέμα αυτό, εκ μέρους των τσίρκο, σε συνδυασμό με την πλήρη απαγόρευση στην δυνατότητα των Οργανώσεων να παρακολουθήσουν την "εκπαίδευση", μας κάνει να φοβόμαστε για τις "επινοήσεις" του ανθρώπου, προκειμένου να βγάλει το ζώο από τη φύση του.
Γενικότερα για όλα τα ζώα (φυτοφάγα και κατοικίδια) που πρέπει να εκτελέσουν "νούμερο" δηλ. συγκεκριμένες κινήσεις με την εντολή του ανθρώπου, η "εκπαίδευση" στηρίζεται στην πείνα και την δίψα, ώστε να φαίνεται ανταμοιβή το "κέρασμα" του πεινασμένου ζώου.
Η θέα του μαστιγίου ή του μπαστουνιού με τις κορδέλες, που κρύβει τον γάντζο ή το καρφί λειτουργεί ως "υπενθύμιση" των μαρτυρίων που προηγήθηκαν και το ζώο ενεργεί με τα εξαρτημένα αντανακλαστικά : εκτελεί αυτόματα πλέον τις κινήσεις που πρέπει, ώστε να αποφύγει την επανάληψή τους.
Ο Χένρυ Νόρθ Ρίνγκλιν, ιδιοκτήτης τσίρκο λέει στο βιβλίο του «Ο Βασιλιάς του τσίρκο»:
Δεν είναι και τόσο όμορφο να βλέπεις τις μεγάλες γάτες (τίγρεις) να εκπαιδεύονται… Όταν ο εκπαιδευτής αρχίζει, δένονται όλες με αλυσίδες στο βάθρο τους και σχοινιά τυλίγονται γύρω από το λαιμό τους έτσι ώστε να τις πνίγουν και να τις κάνουν να υπακούν. Όλα τα είδη βαρβαρότητας χρησιμοποιούνται για να τις αναγκάσουν να φοβούνται τον εκπαιδευτή και να μάθουν τα «κόλπα» τους. Δουλεύουν από φόβο.
Το 1993 η Τζιν πρώην υπάλληλος του τσίρκο Αφοι Ρίνγκιν είπε:
«Υπάρχει μία μικρή, γλυκιά, αθώα καφετιά αρκούδα που ποτέ δεν έβλαψε κανένα…..αλλά μερικές φορές είχε πρόβλημα ισορροπίας στο ψηλό σχοινί. Τότε τη δέρνανε με μακριά μεταλλικά ραβδιά μέχρι που φώναζε και αιμοραγούσε. Έγινε τόσο νευρωτική που χτυπούσε το κεφάλι της στο μικρό κλουβί της».
Τα τσίρκο συνεχώς μετακινούνται από την μία πρόχειρη κατασκήνωση στην άλλη και είναι αδύνατο για τα τσίρκο να ακολουθούνε τις ανάγκες των ζώων τους. Εννέα στους δέκα μήνες το χρόνο αυτό το ταξιδιωτικό θηριοτροφείο πρέπει να τα βγάλει πέρα με ότι χώρο βρίσκει διαθέσιμο. Τη γωνιά ενός αγρού ή το πάρκινγκ αυτοκινήτων.
Οι ελέφαντες για παράδειγμα σε άγρια κατάσταση μπορούν να ταξιδεύουν μέχρι 20 μίλια την ημέρα, να πλένονται στη λάσπη και να ζούνε σε οικογενειακές ομάδες. Στο τσίρκο είναι αλυσοδεμένοι με το ένα μπροστινό και πίσω πόδι και στέκονται μόνο όρθιοι, σέρνοντας τα πόδια τους λίγα βήματα μπροστά και πίσω.
Ζώα που ζούνε σε αγέλες όπως οι ζέβρες, τα λάμας και οι καμήλες είναι συνήθως απομονωμένα από τα είδη τους, κλεισμένα σε μικροσκοπικές μάνδρες και δεσμά.
Όσο αφορά την επιμόρφωση, τα τσίρκο διδάσκουν την χειρότερη συμπεριφορά στα ζώα. Το να παίρνεις όμορφα πλάσματα και να τα ξεγυμνώνεις από κάθε αξιοπρέπεια βάζοντάς τα να εκτελούν γελοία κόλπα για να γελά ο κόσμος, είναι η χειρότερη «επιμόρφωση». Θα έπρεπε να διδάσκουμε σεβασμό και εκτίμηση του κόσμου όπου ζούμε και όχι να τον χρησιμοποιούμε για να διασκεδάζουμε περιστασιακά.
Απόσπασμα από το βιβλίο «παγίδα ελεφάντων» του εκπαιδευτή ζώων τσίρκο Τζώρτζ Λιούις.
«…μένουν μόνο δύο εβδομάδες να ετοιμαστούμε για ν΄ ανοίξουμε το τσίρκο. Έπρεπε να δουλέψουμε γρήγορα για να ετοιμάσουμε τους ελέφαντες. Η Σάντη ο νεότερος ελέφαντας ήταν πολύ φοβισμένη. Μια μέρα την είχαμε στη σκηνή για εκπαίδευση. Δεν μπορούσε να εκτελέσει τα «κόλπα της» και έφυγε από τη σκηνή φοβούμενη για τιμωρία. Την πιάσαμε, την φέραμε πίσω, την ρίξαμε στο πάτωμα και αρχίσαμε να την τιμωρούμε που φέρθηκε τόσο ανόητα. Ξαφνικά σταματήσαμε και κοιταχτήκαμε. Καθόταν στα πλάγια, δάκρυα έτρεχαν στο προσωπό της και λυγμοί βασάνιζαν το κορμί της……»
ΑΠΟΨΕ ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΟΥΜΕ;
Το τσίρκο είναι φυλακή για τα ζώα
Της ΛΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΑΡΟΥ
Η εκμετάλλευση των ζώων είναι μια επικερδής επιχείρηση. Τι έχει προηγηθεί, όμως, πριν φτάσει ένας ελέφαντας ή μια τίγρης να κάνουν την «παράστασή» τους; Το ΟΙΚΟ επισκέφθηκε το τσίρκο που βρίσκεται στην Αθήνα και πήρε μια γεύση των συνθηκών που γεννούν προβληματισμό σε ολόκληρο τον κόσμο.
Tα φώτα σβήνουν, η μουσική αρχίζει. Ακούγεται μια φωνή: «Κυρίες και κύριοι, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ένα μοναδικό υπερθέαμα με άλογα. Υποδεχθείτε τον Τόμι και την παρτενέρ του και χειροκροτήστε το πρώτο άλογο-χορευτή!» Δυνατός καλπασμός και δύο υπέροχα, τεράστια άλογα βγαίνουν στη σκηνή• οι αναβάτες τους φορούν ρούχα εποχής. Με γρήγορο βηματισμό, κάνουν πολλές φορές το γύρο της πίστας, ο κόσμος ξεσπά σε χειροκροτήματα. Mε σιγανές προσταγές και χαλαρά τραβήγματα από τα γκέμια, οι αναβάτες φέρνουν τα άλογα δίπλα δίπλα. Ταυτόχρονα, τα δύο όμορφα ζώα αρχίζουν να πισωπατούν γέρνοντας το σώμα τους μια δεξιά και μια αριστερά. Κι άλλα χειροκροτήματα. Ο σταρ είναι όμως το άλογο του Τόμι. Τώρα κάνει μόνο του το γύρο της πίστας. Ο ρυθμός σιγά σιγά πέφτει και ο αναβάτης δίνει την προσταγή για το τελευταίο κόλπο. Το άλογο κοντοστέκεται για λίγο και έπειτα αρχίζει το «χορευτικό» βηματισμό - προχωράει ανασηκώνοντας πότε το ένα πόδι πότε το άλλο. Σαν ένα «αλογίσιο» καν καν. Για μια στιγμή μπερδεύεται, κάνει μάλιστα μια απότομη κίνηση προς τα πίσω. Ο Τόμι όμως είναι επαγγελματίας, το επαναφέρει γρήγορα στην τάξη. Το άλογο συνεχίζει το νούμερο και στη συνέχεια χάνεται στα παρασκήνια. «Μπράβο!» φωνάζει το πλήθος.
Βρισκόμαστε στο ιταλικό τσίρκο Mundial που βρέθηκε τις τελευταίες ημέρες στην Αθήνα, στην παραλία Μοσχάτου (εκεί, ανάμεσα στα ολυμπιακά ακίνητα), στο πλαίσιο μιας μεγάλης περιοδείας ανά την Ελλάδα. Στη συνέχεια θα βλέπαμε τίγρεις να πηδούν από σκαμπό σε σκαμπό -ακόμα και να σχοινοβατούν-, κροκόδειλους, καμήλες και λάμα να κάνουν απίθανα κόλπα, αλλά ήταν η εικόνα των αλόγων-κλόουν αυτή που θα μου έμενε καρφωμένη στο μυαλό. Αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που μας κάνει να εξακολουθούμε να θέλουμε να βλέπουμε τα περήφανα αυτά ζώα να εξευτελίζονται - τόσους αιώνες μετά την εξημέρωσή τους από τον άνθρωπο. Εχουν υπάρξει οι πιο πολύτιμοι σύντροφοί μας, το μεταφορικό μας μέσο, τα έχουμε σελώσει, τα έχουμε πεταλώσει, γιατί πρέπει να τα βάλουμε και να χορεύουν;
Το τσίρκο, βέβαια, αυτός ο μυστηριώδης πολύχρωμος περιοδεύων θίασος, με τους δικούς του νόμους και κανόνες, έχει μια περίεργη γοητεία - κυρίως έξω από την τέντα των παραστάσεων. Στη συγκεκριμένη δε περίπτωση, οι άνθρωποι που γνωρίσαμε ήταν φιλικοί, φιλόξενοι, οι χώροι καθαροί και τα ζώα έμοιαζαν να είναι σε καλή κατάσταση. «Μα σκεφτείτε το κι έτσι. Τα ζώα αυτά είναι το ψωμί μας, δεν μας συμφέρει να τα κακοποιούμε», λένε οι άνθρωποι του τσίρκο, απαντώντας στο σάλο που δημιουργήθηκε από τις φιλοζωικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις με την άφιξή του στην Αθήνα. Οπως τονίζουν επίσης, τα ζώα παρακολουθούνται από κτηνίατρο που ακολουθεί σε μόνιμη βάση το τσίρκο.
Στη Φύση, οι ελέφαντες δεν κάνουν ποδήλατο
Το θέμα όμως δεν είναι αυτό. Είναι ότι, εν έτει 2007, εκατοντάδες ζώα, τα περισσότερα μάλιστα άγρια, μερικά ακόμα και απειλούμενα με εξαφάνιση, κάνουν καριέρα στο χώρο της διασκέδασης. Δεν βρίσκονται «απλώς» σε αιχμαλωσία, όπως στους ζωολογικούς κήπους (αξίζει να σημειωθεί πάντως πως έχει ανοίξει ο διάλογος και για τη «χρησιμότητα» των ζωολογικών κήπων). Αναγκάζονται να πραγματοποιούν καθημερινά αφύσικες, συχνά επικίνδυνες ασκήσεις, καθώς και να υπομένουν τις συνεχείς μετακινήσεις του τσίρκο, εγκλωβισμένα για μέρες στα κλουβιά τους. Τι κι αν τα περισσότερα από αυτά τα ζώα χρειάζονται άπλετο χώρο για τη σωστή ανάπτυξη και ευημερία τους; Τι κι αν, στη Φύση, δεν θα ζούσαν απομονωμένα, αλλά σε πολυπληθείς ομάδες;
Ως γνωστόν επίσης, «κανονικά» οι ελέφαντες δεν κάνουν ποδήλατο ούτε ισορροπούν πάνω σε μπάλες, τα λιοντάρια δεν περνούν μέσα από φλεγόμενα στεφάνια, ούτε οι μπαμπουίνοι φορούν φουστάνια. Για να τα μάθουν όλα αυτά, έχουν περάσει από σκληρή εκπαίδευση. Πολύ σκληρή, καταγγέλλουν οι οργανώσεις. «Για να εκπαιδευτούν τα ζώα, οι δαμαστές χρησιμοποιούν μεθόδους και αντικείμενα βασανισμού απίστευτης σκληρότητας. Συχνά τους προκαλούν πόνο, πληγές, φόβο και πάντα είναι το αποτέλεσμα εξαντλητικής άσκησης», αναφέρουν. «Για τον καλύτερο έλεγχο των ζώων, η συνήθης πρακτική επιβάλλει τη χορήγηση ναρκωτικών ουσιών».
Οι άνθρωποι του τσίρκο Mundial τόνισαν στο «ΟΙΚΟ» ότι δεν χρησιμοποιούν τη σωματική τιμωρία ως «εργαλείο» εκπαίδευσης, αλλά τη μέθοδο της επιβράβευσης με την τροφή. Βίντεο και φωτογραφίες, ωστόσο, που έχουν ληφθεί κατά καιρούς στα παρασκήνια πολλών τσίρκο από όλο τον κόσμο αποτυπώνουν μια πολύ διαφορετική εικόνα. Μεγάλη μυστική έρευνα που πραγματοποίησε το περασμένο καλοκαίρι η οργάνωση Captive Animals σε διάφορα τσίρκο της Ιρλανδίας, έδειξε ότι τα χτυπήματα με μαστίγιο και αλυσίδες είναι το… λιγότερο που υφίστανται τα ζώα. Συχνά, οι δαμαστές χρησιμοποιούν μεταλλικά εργαλεία, όπως αγκίστρια, τα οποία μπήγουν στη σάρκα τους προκειμένου να έχουν την προσοχή τους και να μάθουν τα κόλπα ή τα υποβάλλουν σε ηλεκτροσόκ. Στον κοινό παρονομαστή βρίσκουμε τον εκφοβισμό. Και βέβαια τον εξευτελισμό. (Πώς αλλιώς ονομάζεται η περιφορά στο διάλειμμα της παράστασης που παρακολουθήσαμε, μιας τίγρης, τριών μόλις μηνών, προκειμένου τα παιδιά-θεατές να φωτογραφηθούν με αυτήν στην αγκαλιά τους; Με το αζημίωτο βέβαια.)
Προφανώς, οι περισσότεροι αρνούνται αυτές τις κατηγορίες, ισχυριζόμενοι παράλληλα ότι καλύπτουν τις απαιτήσεις διαβίωσης του κάθε είδους. Οπως όμως ανέφερε σχετική επιστημονική μελέτη του Γραφείου Υπεράσπισης του Περιβάλλοντος στη Βιέννη, «θα επιθυμούσαμε να επισημάνουμε ρητώς πως σε ό,τι αφορά τα άγρια ζώα, είναι αξιωματικά αδύνατο να υπάρξει συμμόρφωση με αυτές τις απαιτήσεις».
Μια γνωστή μέθοδος για να λυγίσουν τη θέληση μιας τίγρης είναι να τη ξαπλώνουν με κάθε πόδι δεμένο και να της ρίχνουν πάρα πολύ ξύλο.
Στην αρχή το ζώο φωνάζει και βρυχάται όλο και περισσότερο αδύναμο μέχρι που καταλαβαίνει οτι κάθε αντίσταση του είναι άχρηστη. Στα άλογα φοράνε σκληρές κάλτσες που τους ματώνουν τα πόδια, για να αναγκάζονται να μάθουν τον "ωραίο" βηματισμό και τους χτυπούν τη μουσούδα για να σηκώνονται στα δυο τους πόδια.
Τα ζώα δεν δίνουν παράσταση!!!
Αυτό που συμβαίνει είναι ένα βρώμικο τρυκ καμουφλαρισμένο με πολύχρωμα φώτα και χαρούμενη μουσική.
Η παγκόσμια κοινή γνώμη έχει υπάρξει μάρτυρας των αποδείξεων για τις ανυπόφορες συνθήκες διαβίωσης των ζώων στα περιοδεύοντα τσίρκο και έχει επισημάνει ότι δεν παρέχεται απολύτως καμία φροντίδα για την ευζωία και ευημερία τους.
Ας λάβουμε υπ’ όψιν τις ατέλειωτες ώρες που αναγκάζονται τα ζώα στα τσίρκο να ταξιδεύουν σε συνθήκες ανείπωτης αιχμαλωσίας, άρρωστα, πληγωμένα, κυοφορούντα. Ας αναλογιστούμε τις απάνθρωπες μεθόδους εκπαίδευσης που αναγκάζουν τα ζώα να πραγματοποιούν εξευτελιστικά για την φύση τους ‘νούμερα’ στις παραστάσεις. Πιστεύουμε ότι με δεδομένες τις συνθήκες συνεχούς κίνησης και ταλαιπωρίας, είναι αναπόφευκτο τα περιοδεύοντα τσίρκο να προκαλούν μεγάλη δυστυχία στα ζώα που κατέχουν.
Η βία είναι κρυμμένη πίσω από τη λάμψη του τσίρκου και όλα γίνονται στο όνομα της διασκέδασης. Είναι καιρός να σταματήσει αυτό.
ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ
Είναι τόσο θλιβερό να βλέπεις ζώα όπως ελέφαντες, τίγρεις, λιοντάρια να φέρονται σαν σκυλάκια του καναπέ.
Σκεφτείτε με τι βασανιστήρια, με τι ξύλο, με τι πείνα και δίψα, μάθανε τα νούμερα που εσύ θα δεις μέσα στα φώτα και στις μουσικές.
ΜΗΝ κλείνεις τα μάτια σου, μην διδάξεις στο παιδί σου ότι άγριο ζώο είναι αυτό που βλέπει στο τσίρκο. ΔΙΔΑΞΕ του ότι το λιοντάρι , ο ελέφαντας και κάθε άλλο άγριο ζώο γεννήθηκε ελεύθερο και υπερήφανο όπως και κάθε άλλο πλάσμα σε αυτήν την γη. ΔΕΙΞΕ του ντοκιμαντέρ από ζώα που ελεύθερα τρέχουν στην γη που γεννήθηκαν. ΔΕΙΞΕ του την πραγματικότητα και όχι τα βασανισμένα ή τρελά ζώα από το πολύ ξύλο που μας δείχνουν τα τσίρκο.
Το τσίρκο δεν είναι ... γιορτή ούτε show
Τσίρκο ΔΕΝ σημαίνει φώτα, μουσικές, ακροβατικά, ζογκλέρ, εξωτικά ζώα και κλόουν.
Σκεφτείτε πως τα άσχημα ποτέ δεν τα δείχνουν!
Τα ζώα αισθάνονται, πονάνε, χαίρονται και λυπούνται όπως και οι άνθρωποι.. Ο πόνος είναι ίδιος για όλους.
Η εκπαίδευση των ζώων σε ειδικά μεγάλα αγροκτήματα-εκπαιδευτήρια της Ευρώπης, την οποία καμία οργάνωση δεν κατάφερε να παρακολουθήσει επισήμως, γίνεται με τρόπους βάρβαρους και βασανιστικούς.
Κατά την πρώτη φάση, πρέπει να εξουδετερωθεί η φυσική δύναμη του ζώου. Δηλ. να μην "διανοηθεί" να την χρησιμοποιήσει, και αυτό επιτυγχάνεται με την πλήρη τρομοκράτησή του.
Συνήθεις μέθοδοι: πείνα, δίψα και ανελέητο ξύλο με σιδερολοστούς του καθηλωμένου με αλυσίδες ζώου. Σ αυτή τη φάση πάρα πολλά ζώα εξοντώνονται με ή χωρίς τη θέλησή τους (μή φυσική αντοχή τους στους βασανισμούς, στρες από τον εγκλεισμό ή εθελούσια άρνηση τροφής).
Στο επόμενο στάδιο, που είναι και η κύρια εκπαίδευση, το ζώο "μαθαίνει" να κινείται στην πίστα κυκλικά (μέθοδος : τάπητας με αναμμένα κάρβουνα) βρίσκοντας καταφύγιο στα σκαμνιά. Τα σημάδια από το κάψιμο στις πατούσες είναι αδιάψευστοι μάρτυρες της τακτικής αυτής.
Για το πέρασμα από φλεγόμενο στεφάνι ή την ισορρόπηση του ελέφαντα στο ένα ή στα δύο μπροστινά πόδια, την αρκούδα σε ποδήλατο ή σε φάσεις πατινάζ, δηλ. στάσεις και κινήσεις εντελώς ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΖΩΟΥ, δεν έγινε δυνατό ακόμη να καταγραφούν οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται, σίγουρα το ίδιο αποτρόπαιοι και βασανιστικοί.
Το πέπλο της σιωπής που καλύπτει το θέμα αυτό, εκ μέρους των τσίρκο, σε συνδυασμό με την πλήρη απαγόρευση στην δυνατότητα των Οργανώσεων να παρακολουθήσουν την "εκπαίδευση", μας κάνει να φοβόμαστε για τις "επινοήσεις" του ανθρώπου, προκειμένου να βγάλει το ζώο από τη φύση του.
Γενικότερα για όλα τα ζώα (φυτοφάγα και κατοικίδια) που πρέπει να εκτελέσουν "νούμερο" δηλ. συγκεκριμένες κινήσεις με την εντολή του ανθρώπου, η "εκπαίδευση" στηρίζεται στην πείνα και την δίψα, ώστε να φαίνεται ανταμοιβή το "κέρασμα" του πεινασμένου ζώου.
Η θέα του μαστιγίου ή του μπαστουνιού με τις κορδέλες, που κρύβει τον γάντζο ή το καρφί λειτουργεί ως "υπενθύμιση" των μαρτυρίων που προηγήθηκαν και το ζώο ενεργεί με τα εξαρτημένα αντανακλαστικά : εκτελεί αυτόματα πλέον τις κινήσεις που πρέπει, ώστε να αποφύγει την επανάληψή τους.
Ο Χένρυ Νόρθ Ρίνγκλιν, ιδιοκτήτης τσίρκο λέει στο βιβλίο του «Ο Βασιλιάς του τσίρκο»:
Δεν είναι και τόσο όμορφο να βλέπεις τις μεγάλες γάτες (τίγρεις) να εκπαιδεύονται… Όταν ο εκπαιδευτής αρχίζει, δένονται όλες με αλυσίδες στο βάθρο τους και σχοινιά τυλίγονται γύρω από το λαιμό τους έτσι ώστε να τις πνίγουν και να τις κάνουν να υπακούν. Όλα τα είδη βαρβαρότητας χρησιμοποιούνται για να τις αναγκάσουν να φοβούνται τον εκπαιδευτή και να μάθουν τα «κόλπα» τους. Δουλεύουν από φόβο.
Το 1993 η Τζιν πρώην υπάλληλος του τσίρκο Αφοι Ρίνγκιν είπε:
«Υπάρχει μία μικρή, γλυκιά, αθώα καφετιά αρκούδα που ποτέ δεν έβλαψε κανένα…..αλλά μερικές φορές είχε πρόβλημα ισορροπίας στο ψηλό σχοινί. Τότε τη δέρνανε με μακριά μεταλλικά ραβδιά μέχρι που φώναζε και αιμοραγούσε. Έγινε τόσο νευρωτική που χτυπούσε το κεφάλι της στο μικρό κλουβί της».
Τα τσίρκο συνεχώς μετακινούνται από την μία πρόχειρη κατασκήνωση στην άλλη και είναι αδύνατο για τα τσίρκο να ακολουθούνε τις ανάγκες των ζώων τους. Εννέα στους δέκα μήνες το χρόνο αυτό το ταξιδιωτικό θηριοτροφείο πρέπει να τα βγάλει πέρα με ότι χώρο βρίσκει διαθέσιμο. Τη γωνιά ενός αγρού ή το πάρκινγκ αυτοκινήτων.
Οι ελέφαντες για παράδειγμα σε άγρια κατάσταση μπορούν να ταξιδεύουν μέχρι 20 μίλια την ημέρα, να πλένονται στη λάσπη και να ζούνε σε οικογενειακές ομάδες. Στο τσίρκο είναι αλυσοδεμένοι με το ένα μπροστινό και πίσω πόδι και στέκονται μόνο όρθιοι, σέρνοντας τα πόδια τους λίγα βήματα μπροστά και πίσω.
Ζώα που ζούνε σε αγέλες όπως οι ζέβρες, τα λάμας και οι καμήλες είναι συνήθως απομονωμένα από τα είδη τους, κλεισμένα σε μικροσκοπικές μάνδρες και δεσμά.
Όσο αφορά την επιμόρφωση, τα τσίρκο διδάσκουν την χειρότερη συμπεριφορά στα ζώα. Το να παίρνεις όμορφα πλάσματα και να τα ξεγυμνώνεις από κάθε αξιοπρέπεια βάζοντάς τα να εκτελούν γελοία κόλπα για να γελά ο κόσμος, είναι η χειρότερη «επιμόρφωση». Θα έπρεπε να διδάσκουμε σεβασμό και εκτίμηση του κόσμου όπου ζούμε και όχι να τον χρησιμοποιούμε για να διασκεδάζουμε περιστασιακά.
Απόσπασμα από το βιβλίο «παγίδα ελεφάντων» του εκπαιδευτή ζώων τσίρκο Τζώρτζ Λιούις.
«…μένουν μόνο δύο εβδομάδες να ετοιμαστούμε για ν΄ ανοίξουμε το τσίρκο. Έπρεπε να δουλέψουμε γρήγορα για να ετοιμάσουμε τους ελέφαντες. Η Σάντη ο νεότερος ελέφαντας ήταν πολύ φοβισμένη. Μια μέρα την είχαμε στη σκηνή για εκπαίδευση. Δεν μπορούσε να εκτελέσει τα «κόλπα της» και έφυγε από τη σκηνή φοβούμενη για τιμωρία. Την πιάσαμε, την φέραμε πίσω, την ρίξαμε στο πάτωμα και αρχίσαμε να την τιμωρούμε που φέρθηκε τόσο ανόητα. Ξαφνικά σταματήσαμε και κοιταχτήκαμε. Καθόταν στα πλάγια, δάκρυα έτρεχαν στο προσωπό της και λυγμοί βασάνιζαν το κορμί της……»
ΑΠΟΨΕ ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΟΥΜΕ;
Το τσίρκο είναι φυλακή για τα ζώα
Της ΛΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΑΡΟΥ
Η εκμετάλλευση των ζώων είναι μια επικερδής επιχείρηση. Τι έχει προηγηθεί, όμως, πριν φτάσει ένας ελέφαντας ή μια τίγρης να κάνουν την «παράστασή» τους; Το ΟΙΚΟ επισκέφθηκε το τσίρκο που βρίσκεται στην Αθήνα και πήρε μια γεύση των συνθηκών που γεννούν προβληματισμό σε ολόκληρο τον κόσμο.
Tα φώτα σβήνουν, η μουσική αρχίζει. Ακούγεται μια φωνή: «Κυρίες και κύριοι, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ένα μοναδικό υπερθέαμα με άλογα. Υποδεχθείτε τον Τόμι και την παρτενέρ του και χειροκροτήστε το πρώτο άλογο-χορευτή!» Δυνατός καλπασμός και δύο υπέροχα, τεράστια άλογα βγαίνουν στη σκηνή• οι αναβάτες τους φορούν ρούχα εποχής. Με γρήγορο βηματισμό, κάνουν πολλές φορές το γύρο της πίστας, ο κόσμος ξεσπά σε χειροκροτήματα. Mε σιγανές προσταγές και χαλαρά τραβήγματα από τα γκέμια, οι αναβάτες φέρνουν τα άλογα δίπλα δίπλα. Ταυτόχρονα, τα δύο όμορφα ζώα αρχίζουν να πισωπατούν γέρνοντας το σώμα τους μια δεξιά και μια αριστερά. Κι άλλα χειροκροτήματα. Ο σταρ είναι όμως το άλογο του Τόμι. Τώρα κάνει μόνο του το γύρο της πίστας. Ο ρυθμός σιγά σιγά πέφτει και ο αναβάτης δίνει την προσταγή για το τελευταίο κόλπο. Το άλογο κοντοστέκεται για λίγο και έπειτα αρχίζει το «χορευτικό» βηματισμό - προχωράει ανασηκώνοντας πότε το ένα πόδι πότε το άλλο. Σαν ένα «αλογίσιο» καν καν. Για μια στιγμή μπερδεύεται, κάνει μάλιστα μια απότομη κίνηση προς τα πίσω. Ο Τόμι όμως είναι επαγγελματίας, το επαναφέρει γρήγορα στην τάξη. Το άλογο συνεχίζει το νούμερο και στη συνέχεια χάνεται στα παρασκήνια. «Μπράβο!» φωνάζει το πλήθος.
Βρισκόμαστε στο ιταλικό τσίρκο Mundial που βρέθηκε τις τελευταίες ημέρες στην Αθήνα, στην παραλία Μοσχάτου (εκεί, ανάμεσα στα ολυμπιακά ακίνητα), στο πλαίσιο μιας μεγάλης περιοδείας ανά την Ελλάδα. Στη συνέχεια θα βλέπαμε τίγρεις να πηδούν από σκαμπό σε σκαμπό -ακόμα και να σχοινοβατούν-, κροκόδειλους, καμήλες και λάμα να κάνουν απίθανα κόλπα, αλλά ήταν η εικόνα των αλόγων-κλόουν αυτή που θα μου έμενε καρφωμένη στο μυαλό. Αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που μας κάνει να εξακολουθούμε να θέλουμε να βλέπουμε τα περήφανα αυτά ζώα να εξευτελίζονται - τόσους αιώνες μετά την εξημέρωσή τους από τον άνθρωπο. Εχουν υπάρξει οι πιο πολύτιμοι σύντροφοί μας, το μεταφορικό μας μέσο, τα έχουμε σελώσει, τα έχουμε πεταλώσει, γιατί πρέπει να τα βάλουμε και να χορεύουν;
Το τσίρκο, βέβαια, αυτός ο μυστηριώδης πολύχρωμος περιοδεύων θίασος, με τους δικούς του νόμους και κανόνες, έχει μια περίεργη γοητεία - κυρίως έξω από την τέντα των παραστάσεων. Στη συγκεκριμένη δε περίπτωση, οι άνθρωποι που γνωρίσαμε ήταν φιλικοί, φιλόξενοι, οι χώροι καθαροί και τα ζώα έμοιαζαν να είναι σε καλή κατάσταση. «Μα σκεφτείτε το κι έτσι. Τα ζώα αυτά είναι το ψωμί μας, δεν μας συμφέρει να τα κακοποιούμε», λένε οι άνθρωποι του τσίρκο, απαντώντας στο σάλο που δημιουργήθηκε από τις φιλοζωικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις με την άφιξή του στην Αθήνα. Οπως τονίζουν επίσης, τα ζώα παρακολουθούνται από κτηνίατρο που ακολουθεί σε μόνιμη βάση το τσίρκο.
Στη Φύση, οι ελέφαντες δεν κάνουν ποδήλατο
Το θέμα όμως δεν είναι αυτό. Είναι ότι, εν έτει 2007, εκατοντάδες ζώα, τα περισσότερα μάλιστα άγρια, μερικά ακόμα και απειλούμενα με εξαφάνιση, κάνουν καριέρα στο χώρο της διασκέδασης. Δεν βρίσκονται «απλώς» σε αιχμαλωσία, όπως στους ζωολογικούς κήπους (αξίζει να σημειωθεί πάντως πως έχει ανοίξει ο διάλογος και για τη «χρησιμότητα» των ζωολογικών κήπων). Αναγκάζονται να πραγματοποιούν καθημερινά αφύσικες, συχνά επικίνδυνες ασκήσεις, καθώς και να υπομένουν τις συνεχείς μετακινήσεις του τσίρκο, εγκλωβισμένα για μέρες στα κλουβιά τους. Τι κι αν τα περισσότερα από αυτά τα ζώα χρειάζονται άπλετο χώρο για τη σωστή ανάπτυξη και ευημερία τους; Τι κι αν, στη Φύση, δεν θα ζούσαν απομονωμένα, αλλά σε πολυπληθείς ομάδες;
Ως γνωστόν επίσης, «κανονικά» οι ελέφαντες δεν κάνουν ποδήλατο ούτε ισορροπούν πάνω σε μπάλες, τα λιοντάρια δεν περνούν μέσα από φλεγόμενα στεφάνια, ούτε οι μπαμπουίνοι φορούν φουστάνια. Για να τα μάθουν όλα αυτά, έχουν περάσει από σκληρή εκπαίδευση. Πολύ σκληρή, καταγγέλλουν οι οργανώσεις. «Για να εκπαιδευτούν τα ζώα, οι δαμαστές χρησιμοποιούν μεθόδους και αντικείμενα βασανισμού απίστευτης σκληρότητας. Συχνά τους προκαλούν πόνο, πληγές, φόβο και πάντα είναι το αποτέλεσμα εξαντλητικής άσκησης», αναφέρουν. «Για τον καλύτερο έλεγχο των ζώων, η συνήθης πρακτική επιβάλλει τη χορήγηση ναρκωτικών ουσιών».
Οι άνθρωποι του τσίρκο Mundial τόνισαν στο «ΟΙΚΟ» ότι δεν χρησιμοποιούν τη σωματική τιμωρία ως «εργαλείο» εκπαίδευσης, αλλά τη μέθοδο της επιβράβευσης με την τροφή. Βίντεο και φωτογραφίες, ωστόσο, που έχουν ληφθεί κατά καιρούς στα παρασκήνια πολλών τσίρκο από όλο τον κόσμο αποτυπώνουν μια πολύ διαφορετική εικόνα. Μεγάλη μυστική έρευνα που πραγματοποίησε το περασμένο καλοκαίρι η οργάνωση Captive Animals σε διάφορα τσίρκο της Ιρλανδίας, έδειξε ότι τα χτυπήματα με μαστίγιο και αλυσίδες είναι το… λιγότερο που υφίστανται τα ζώα. Συχνά, οι δαμαστές χρησιμοποιούν μεταλλικά εργαλεία, όπως αγκίστρια, τα οποία μπήγουν στη σάρκα τους προκειμένου να έχουν την προσοχή τους και να μάθουν τα κόλπα ή τα υποβάλλουν σε ηλεκτροσόκ. Στον κοινό παρονομαστή βρίσκουμε τον εκφοβισμό. Και βέβαια τον εξευτελισμό. (Πώς αλλιώς ονομάζεται η περιφορά στο διάλειμμα της παράστασης που παρακολουθήσαμε, μιας τίγρης, τριών μόλις μηνών, προκειμένου τα παιδιά-θεατές να φωτογραφηθούν με αυτήν στην αγκαλιά τους; Με το αζημίωτο βέβαια.)
Προφανώς, οι περισσότεροι αρνούνται αυτές τις κατηγορίες, ισχυριζόμενοι παράλληλα ότι καλύπτουν τις απαιτήσεις διαβίωσης του κάθε είδους. Οπως όμως ανέφερε σχετική επιστημονική μελέτη του Γραφείου Υπεράσπισης του Περιβάλλοντος στη Βιέννη, «θα επιθυμούσαμε να επισημάνουμε ρητώς πως σε ό,τι αφορά τα άγρια ζώα, είναι αξιωματικά αδύνατο να υπάρξει συμμόρφωση με αυτές τις απαιτήσεις».
Το εμπόριο ζώων, τρίτο σε τζίρο μετά τα ναρκωτικά και τα όπλα
Ενα άλλο θέμα είναι από πού προέρχονται όλα αυτά τα ζώα; Επισήμως, το τσίρκο Mundial αναφέρει ότι τα περισσότερα από τα άγρια ζώα που φιλοξενεί είναι οι απόγονοι ζώων που είχαν αγοραστεί παλιότερα από ζωολογικούς κήπους και στη συνέχεια αναπαραχθεί μέσα στο τσίρκο. Φιλοζωικές οργανώσεις, ωστόσο, υποστηρίζουν ότι τα περισσότερα ζώα των τσίρκων προέρχονται από παράνομο εμπόριο ζώων (ο παγκόσμιος τζίρος του οποίου βρίσκεται στην τρίτη θέση μετά το εμπόριο ναρκωτικών και όπλων). Πέρυσι, άλλωστε, άλλο ιταλικό τσίρκο που είχε επισκεφθεί τη χώρα μας «διαφήμιζε» ως τη μεγάλη του ατραξιόν μια τίγρη της Βεγγάλης, είδος που απειλείται με αφανισμό! Εκτιμάται μάλιστα ότι για κάθε ζώο που φθάνει σε τσίρκο, άλλα τέσσερα κατά μέσο όρο έχουν πεθάνει κατά το κυνήγι, την αιχμαλωσία ή την αρχική μεταφορά (από πληγές, ασφυξία στα κοντέινερ, θερμοπληξία, κρύο, δίψα ή πείνα).
Τα τελευταία χρόνια, η χρήση ζώων στα τσίρκο έχει περιοριστεί σημαντικά, λόγω των αντιδράσεων από τις οργανώσεις, αλλά και την αποδοκιμασία του κοινού. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Αγγλία η παρουσία ζώων στα τσίρκο μειώθηκε κατά τα δύο τρίτα μέσα στην τελευταία δεκαετία. Η Σουηδία, η Αυστρία, η Κόστα Ρίκα, η Ινδία, η Φινλανδία και η Σιγκαπούρη είτε έχουν απαγορεύσει είτε έχουν περιορίσει τη χρήση ζώων για ψυχαγωγικούς σκοπούς, με το σκεπτικό ότι η πρακτική αυτή καλλιεργεί τη νοοτροπία ότι τα ζώα αποτελούν αντικείμενο διασκέδασης και όχι πλάσματα με συγκεκριμένες ανάγκες που χρήζουν σεβασμού. Γιατί δεν κάνουμε κι εμείς το ίδιο;
Οταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι…
Η διεθνής φιλοζωική οργάνωση ΡΕΤΑ αναφέρει ότι από το 1990 μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί παγκοσμίως 65 θάνατοι και πάνω από 130 τραυματισμοί θεατών τσίρκο από ζώα που είτε άρπαξαν την ευκαιρία να ξεφύγουν είτε «ξέσπασαν» λόγω της καθημερινής κακοποίησής τους. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Τάικ, ενός αφρικανικού ελέφαντα από το Circus International, ο οποίος σε κατάσταση αμόκ σκότωσε τον εκπαιδευτή του και τραυμάτισε 13 θεατές, πριν οι αστυνομικοί καταφέρουν να τον σκοτώσουν. Οπως είπε τότε ένας από τους αστυνομικούς, «νομίζω ότι αυτοί οι ελέφαντες προσπαθούν να μας πουν ότι οι ζωολογικοί κήποι και τα τσίρκο δεν είναι αυτά που ο Θεός έχει ορίσει γι' αυτούς, αλλά εμείς δεν ακούμε».
Ενα άλλο θέμα είναι από πού προέρχονται όλα αυτά τα ζώα; Επισήμως, το τσίρκο Mundial αναφέρει ότι τα περισσότερα από τα άγρια ζώα που φιλοξενεί είναι οι απόγονοι ζώων που είχαν αγοραστεί παλιότερα από ζωολογικούς κήπους και στη συνέχεια αναπαραχθεί μέσα στο τσίρκο. Φιλοζωικές οργανώσεις, ωστόσο, υποστηρίζουν ότι τα περισσότερα ζώα των τσίρκων προέρχονται από παράνομο εμπόριο ζώων (ο παγκόσμιος τζίρος του οποίου βρίσκεται στην τρίτη θέση μετά το εμπόριο ναρκωτικών και όπλων). Πέρυσι, άλλωστε, άλλο ιταλικό τσίρκο που είχε επισκεφθεί τη χώρα μας «διαφήμιζε» ως τη μεγάλη του ατραξιόν μια τίγρη της Βεγγάλης, είδος που απειλείται με αφανισμό! Εκτιμάται μάλιστα ότι για κάθε ζώο που φθάνει σε τσίρκο, άλλα τέσσερα κατά μέσο όρο έχουν πεθάνει κατά το κυνήγι, την αιχμαλωσία ή την αρχική μεταφορά (από πληγές, ασφυξία στα κοντέινερ, θερμοπληξία, κρύο, δίψα ή πείνα).
Τα τελευταία χρόνια, η χρήση ζώων στα τσίρκο έχει περιοριστεί σημαντικά, λόγω των αντιδράσεων από τις οργανώσεις, αλλά και την αποδοκιμασία του κοινού. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Αγγλία η παρουσία ζώων στα τσίρκο μειώθηκε κατά τα δύο τρίτα μέσα στην τελευταία δεκαετία. Η Σουηδία, η Αυστρία, η Κόστα Ρίκα, η Ινδία, η Φινλανδία και η Σιγκαπούρη είτε έχουν απαγορεύσει είτε έχουν περιορίσει τη χρήση ζώων για ψυχαγωγικούς σκοπούς, με το σκεπτικό ότι η πρακτική αυτή καλλιεργεί τη νοοτροπία ότι τα ζώα αποτελούν αντικείμενο διασκέδασης και όχι πλάσματα με συγκεκριμένες ανάγκες που χρήζουν σεβασμού. Γιατί δεν κάνουμε κι εμείς το ίδιο;
Οταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι…
Η διεθνής φιλοζωική οργάνωση ΡΕΤΑ αναφέρει ότι από το 1990 μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί παγκοσμίως 65 θάνατοι και πάνω από 130 τραυματισμοί θεατών τσίρκο από ζώα που είτε άρπαξαν την ευκαιρία να ξεφύγουν είτε «ξέσπασαν» λόγω της καθημερινής κακοποίησής τους. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Τάικ, ενός αφρικανικού ελέφαντα από το Circus International, ο οποίος σε κατάσταση αμόκ σκότωσε τον εκπαιδευτή του και τραυμάτισε 13 θεατές, πριν οι αστυνομικοί καταφέρουν να τον σκοτώσουν. Οπως είπε τότε ένας από τους αστυνομικούς, «νομίζω ότι αυτοί οι ελέφαντες προσπαθούν να μας πουν ότι οι ζωολογικοί κήποι και τα τσίρκο δεν είναι αυτά που ο Θεός έχει ορίσει γι' αυτούς, αλλά εμείς δεν ακούμε».
Και το βασανιστήριο της TV
Δεν έφθανε η ταλαιπωρία του ταξιδιού και των καθημερινών παραστάσεων, χρειάστηκε να υπομείνουν και το βασανιστήριο της παρουσίας τους στα τηλεοπτικά πλατό. Τα ζώα του τσίρκο Mundial εμφανίστηκαν δύο φορές στην ελληνική τηλεόραση, μία στην πρωινή εκπομπή του Γιώργου Αυτιά στον τηλεοπτικό σταθμό ALPHA και μία στην απογευματινή ζώνη της κρατικής τηλεόρασης («Η ζωή είναι παιχνίδι», με την Αννα Δρούζα). Και τα δύο κανάλια κατακλύστηκαν από επιστολές και emails διαμαρτυρίας για τη φιλοξενία των άγριων ζώων του τσίρκο. «Αδυνατούμε να κατανοήσουμε πώς ειδικά η δημόσια τηλεόραση αναλαμβάνει να διαφημίζει μια τόσο αμφιλεγόμενη δραστηριότητα, που συγκεντρώνει παγκοσμίως τα πυρά φιλοζωικών οργανώσεων και φορέων προστασίας της Φύσης καθώς και κάθε ευαίσθητου πολίτη. Το θέαμα ενός κροκόδειλου που γλιστράει στο παρκέ του στούντιο και ενός ταλαίπωρου κατσιασμένου μικρού λιονταριού που, ίσως εξαιτίας χορήγησης κατασταλτικών φαρμάκων, δεν παρουσιάζει καμία αντίδραση στα εξωτερικά ερεθίσματα, δεν έχει σχέση ούτε με διασκέδαση ούτε, φυσικά, με γνωριμία με την άγρια ζωή», αναφέρει ο Σύλλογος Προστασίας και Περίθαλψης Αγριας Ζωής ΑΝΙΜΑ. Οπως χαρακτηριστικά έγραψε στο email του προς τον ALPHA μια τηλεθεάτρια, «το λιονταράκι έψαχνε μέρος να κρυφτεί και δεν έψαχνε δώρα πίσω από το δέντρο, κ. Αυτιά».
________________________________________
πηγές : vgt.at, ecocrete, Athens voice, EE, arktοuros,kathimerini, ethnos,WMF, G.A.W.F.
Δεν έφθανε η ταλαιπωρία του ταξιδιού και των καθημερινών παραστάσεων, χρειάστηκε να υπομείνουν και το βασανιστήριο της παρουσίας τους στα τηλεοπτικά πλατό. Τα ζώα του τσίρκο Mundial εμφανίστηκαν δύο φορές στην ελληνική τηλεόραση, μία στην πρωινή εκπομπή του Γιώργου Αυτιά στον τηλεοπτικό σταθμό ALPHA και μία στην απογευματινή ζώνη της κρατικής τηλεόρασης («Η ζωή είναι παιχνίδι», με την Αννα Δρούζα). Και τα δύο κανάλια κατακλύστηκαν από επιστολές και emails διαμαρτυρίας για τη φιλοξενία των άγριων ζώων του τσίρκο. «Αδυνατούμε να κατανοήσουμε πώς ειδικά η δημόσια τηλεόραση αναλαμβάνει να διαφημίζει μια τόσο αμφιλεγόμενη δραστηριότητα, που συγκεντρώνει παγκοσμίως τα πυρά φιλοζωικών οργανώσεων και φορέων προστασίας της Φύσης καθώς και κάθε ευαίσθητου πολίτη. Το θέαμα ενός κροκόδειλου που γλιστράει στο παρκέ του στούντιο και ενός ταλαίπωρου κατσιασμένου μικρού λιονταριού που, ίσως εξαιτίας χορήγησης κατασταλτικών φαρμάκων, δεν παρουσιάζει καμία αντίδραση στα εξωτερικά ερεθίσματα, δεν έχει σχέση ούτε με διασκέδαση ούτε, φυσικά, με γνωριμία με την άγρια ζωή», αναφέρει ο Σύλλογος Προστασίας και Περίθαλψης Αγριας Ζωής ΑΝΙΜΑ. Οπως χαρακτηριστικά έγραψε στο email του προς τον ALPHA μια τηλεθεάτρια, «το λιονταράκι έψαχνε μέρος να κρυφτεί και δεν έψαχνε δώρα πίσω από το δέντρο, κ. Αυτιά».
________________________________________
πηγές : vgt.at, ecocrete, Athens voice, EE, arktοuros,kathimerini, ethnos,WMF, G.A.W.F.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου