animalspress

Οι φίλοι μας τα (πειραματο)ζωα

Απόσπασμα από παλαιότερο δημοσίευμα του περιοδικού ΓΥΝΑΙΚΑ
της Κατερίνας Παπαγεωργίου

Είναι γνωστό ότι τα φάρμακα που κυκλοφορούν στο εμπόριο είναι ήδη δοκιμασμένα σ΄ ένα σκύλο, σε μια γάτα, ένα κουνέλι. Λιγότερο γνωστό είναι ότι το ρίμελ που χρησιμοποιούν οι γυναίκες για να γίνουν πιο όμορφες έχει προηγουμένως δοκιμαστεί στα μάτια κάποιου πιθήκου, κι ότι τα χρωμοσαμπουάν που χρησιμοποιούμε για να γίνουμε ξανθές ή για να κρύψουμε τις άσπρες τρίχες, δοκιμάζονται κι αυτά στα μάτια των κουνελιών, με αποτέλεσμα την τύφλωση τους. Είναι φανερό γιατί χρησιμοποιούνται ζώα σε ιατρικά πειράματα. Ίσως ...



το γεγονός ότι τυφλώνονται ζώα για να βάφουμε τις βλεφαρίδες μας, να βάζει σε σκέψεις προς στιγμήν. Εν πάση περιπτώσει, το θέμα δεν είναι (τώρα) αυτό. Το θέμα είναι τι είδους μεταχείριση έχουν αυτά τα έρημα ζώα, ζωντανά πλάσματα κι αυτά, που θυσιάζονται θέλοντας και μη για την ανθρώπινη υγεία, αλλά και την καλλονή του ανθρώπινου είδους. Πως γίνονται τα πειράματα και οι επεμβάσεις; Ποια μέτρα παίρνονται για να απαλυνθούν οι πόνοι των πειραματόζωων και πως αντιμετωπίζονται, όταν σακατεύονται από τα πειράματα;
Στις σελίδες που ακολουθούν μιλάει πρώτα η δ. Ισμήνη Δοντά, κτηνίατρος, υπεύθυνη στο εργαστήριο πειραματικής χειρουργικής και χειρουργικής ερεύνης «Ν. Χρηστέας», της Β Προπαιδευτικής Κλινικής του Παν/μίου Αθηνών.
- Τα πειραματόζωα επιζούν μετά από κάθε πείραμα;
- Όχι, όταν θέλουμε να εξετάσουμε τις αλλοιώσεις που έχουν προκληθεί στα όργανα τους από τη χορήγηση διαφόρων φαρμάκων. Όταν πρόκειται όμως για βιοχημικές εξετάσεις, δηλαδή όταν τους παίρνουμε ούρα ή αίμα, τότε επιζούν. Θα χρησιμοποιηθούν σε άλλα πειράματα και αναπαραγωγή.
- Από πού προμηθεύεστε τα ζώα που χρησιμοποιείτε στα πειράματα;
- Όσον αφορά τα ποντίκια, τα πρώτα τα είχαμε φέρει από την Αγγλία. Λέω τα πρώτα, γιατί τώρα τα αναπαράγουμε στο εργαστήριο μας. Τα ινδικά χοιρίδια, τα κουνέλια και τα χάμστερ τα εξασφαλίζουμε από εμπόρους. Τα σκυλιά από τον μπόγια. Χρησιμοποιούμε, δηλαδή, αδέσποτα σκυλιά. Αν κάποιο απ΄ αυτά είναι ράτσας, το κρατάμε αρκετό καιρό μήπως και το αναζητήσει ο ιδιοκτήτης του.
- Πως μπορείτε να είστε σίγουροι για την επιτυχία ενός πειράματος, όταν χρησιμοποιείτε για πειραματόζωα αδέσποτα σκυλιά, που πιθανόν να μην είναι υγιή;
- Κοιτάξτε, ξέρουμε βέβαια, πως η σωστή έρευνα πρέπει να γίνεται σε υγιείς οργανισμούς. Και είναι προφανές πως η «ποιότητα» των αδέσποτων σκύλων είναι αμφίβολη, κι ίσως αυτό επηρεάζει τα αποτελέσματα της έρευνας. Εμείς, για να βεβαιωθούμε για την υγεία τους, τα κρατάμε δεκαπέντε μέρες. Τα ταϊζουμε και τα παρακολουθούμε, μολονότι αντιμετωπίζουμε έτσι πρόβλημα διατροφής και χώρου. Κι αυτό γιατί ήδη αρχίσαμε, σε δοκιμαστικό στάδιο, τη δημιουργία δικής μας αποικίας σκύλων.

Μια νεαρή κοπέλα διακόπτει τη συζήτηση μας. Έχει χάσει εδώ κι έξι μήνες το σκύλο της και την έστειλαν από την Εταιρία Προστασίας Ζώων, να κοιτάξει μήπως και βρίσκεται στο εργαστήριο πειραματικής χειρουργικής. Κατεβήκαμε, λοιπόν, κι οι τρεις στο υπόγειο, που έβγαζε σ΄ έναν μακρόστενο διάδρομο με πόρτες δεξιά κι αριστερά. Απ΄ έξω είχαν την ετικέτα «Πειραματόζωα». Μέσα, το κάθε κελί - δωμάτιο ήταν μακρόστενο, χωρισμένο σε οχτώ κλουβιά. Το καθένα απ΄ αυτά φιλοξενούσε ένα σκύλο, χειρουργημένο ή όχι. Μερικοί ούρλιαζαν σπαρακτικά κάθε φορά που άνοιγε η πόρτα. Η κοπέλα γονάτισε δίπλα σ΄ ένα κλουβί. Το σκυλί -που το πέρασε στην αρχή για δικό της- ήταν μεγάλο με τρομαγμένα μάτια. Δεν αντιδρούσε καθόλου στα λόγια της και γενικά στην παρουσία μας. Ακόμη δεν το είχαν χρησιμοποιήσει σε πειράματα, αλλά είχε, λες, παραλύσει από τον πανικό.
- Δεν σας επηρεάζει αρνητικά η δουλειά σας; ρώτησα λίγο αργότερα την κτηνίατρο.
- Ναι, γιατί αγαπώ πολύ τα ζώα. Σπούδασα για να τα θεραπεύω και όχι για να τους κάνω πειράματα. Αλλά αντιλαμβάνομαι ότι τα πειραματόζωα υπάρχουν για την πρόοδο της επιστήμης και φυσικά για το καλό όλων μας. Δεν μπορούμε βέβαια να πειραματιζόμαστε πάνω στον άνθρωπο.
Ο κτηνίατρος κ. Αθανάσιος Βέλτσος, Πρόεδρος της Φιλοζωικής Εταιρίας και εκπρόσωπος του Παγκόσμιου Οργανισμού για τα Δικαιώματα των Ζώων, παρακολουθεί όσο γίνεται τη διαβίωση των πειραματόζωων στις διάφορες κλινικές κι έχει κάνει ως τώρα αρκετά διαβήματα, συμβάλλοντας σε μια πιο ανθρώπινη μεταχείριση τους. Στο παρελθόν, μάλιστα, αναγκάστηκε να κάνει συστάσεις, αλλά και μηνύσεις σε πανεπιστημιακές, χειρουργικές κλινικές ή σε διάφορα νοσοκομεία. Συχνά το προσωπικό της Φιλοζωικής πηγαίνει και φροντίζει πειραματόζωα χειρουργημένα ή όχι, λόγω της ελλείψεως προσωπικού που αντιμετωπίζουν μερικά νοσοκομεία.
- Σήμερα μας λέει, γίνεται κατάχρηση στα πειραματόζωα, αφ΄ ενός γιατί τα εργαστήρια όπου γίνονται τα πειράματα δεν είναι κατάλληλα εξοπλισμένα και τα ζώα που χρησιμοποιούνται δεν είναι πάντα υγιή και αφ΄ ετέρου γιατί συχνά, τα πειράματα που διαλέγουν να κάνουν οι ερευνητές έχουν επαναληφθεί στο παρελθόν. Κάτι που στο εξωτερικό απαγορεύουν πολλά ιδρύματα.

» Επίσης, κάτι άλλο: Γίνεται ένα πείραμα και κατόπιν το ζώο εγκαταλείπεται να πεθάνει χωρίς καμία φροντίδα, λόγω έλλειψης προσωπικού και οργάνωσης. Ποιος θα φροντίσει να δώσει στα χειρουργημένα ζώα παυσίπονα; Ο γιατρός ξέρει ότι μετά από μία εγχείρηση ένα σκυλί πονάει όπως και ένας άνθρωπος. Πολλά, μάλιστα, πειράματα είναι εξαιρετικά επώδυνα.

- Πιστεύετε ότι ένας επιστήμονας χρησιμοποιεί τα πειραματόζωα για να επιδειχθεί ή για την πρόοδο της επιστήμης;
- Κοιτάξτε, έχω περάσει κι εγώ απ΄ αυτά τα στάδια των πειραμάτων και ξέρω. Στην ουσία, πολλοί κάνουν ένα πείραμα για να παρουσιάσουν μια εργασία τους. Και σημειώστε ότι το πανεπιστήμιο -χωρίς να ξέρω το λόγο- δίνει βαρύτητα στα πειράματα που οι φοιτητές κάνουν χρησιμοποιώντας πειραματόζωα. Ακόμα κι αν αυτό το πείραμα έχει γίνει χιλιάδες φορές στο παρελθόν. Που βρίσκεται η πρόοδος της επιστήμης, όταν αυτό που αποδεικνύεται είναι ήδη γνωστό;
- Δεν θα μπορούσαν τα πειράματα να γίνονται με άλλον τρόπο κι όχι με την χρησιμοποίηση πειραματόζωων;
- Έχει βρεθεί ότι σε πολλούς τομείς μπορούν να αντικαταστήσουν τα ζώα κάνοντας τα πειράματα σε καλλιέργειες κυττάρων ή καλλιέργειες βακτηριδίων ή χρησιμοποιώντας τελειότατους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.

» Δυστυχώς, στην Ελλάδα κάνουν συχνά πειράματα τα Σάββατα, ενώ ξέρουν πως την Κυριακή δεν θα πάει κανένας γιατρός στο νοσοκομείο να παρακολουθήσει την κατάσταση των χειρουργημένων ζώων. Αυτό που μας χρειάζεται είναι οργάνωση, χώρος, (στο παρελθόν υπήρξαν νοσοκομεία που άφηναν τα χειρουργημένα σκυλιά να ουρλιάζουν στις ταράτσες τους!), προσωπικό και ανθρωπιά. Σκεφθείτε, στο βιβλίο του κτηνίατρου Richard Wrider «Τα θύματα της Επιστήμης», αναφέρεται ότι το 86% των πειραματόζωων χειρουργούνται χωρίς νάρκωση!

- Εσείς έχετε δουλέψει με πειραματόζωα;
- Ναι, κι έχω μετανοιώσει γι αυτό. Θα σας διηγηθώ τι έπαθε ένας γνωστός λαρυγγολόγος, φίλος μου. Έφτασε σε κάποια ηλικία που έπρεπε να εγκαταλείψει το επάγγελμα. Αφοσιώθηκε, λοιπόν, σε δυο σκυλιά που είχε αγοράσει. Και τότε μου εκμηστηρεύτηκε ότι τις νύχτες άκουγε στον ύπνο του τις κραυγές των πειραματόζωων. Πολλοί γιατροί, ξέρετε, έτσι αισθάνονται. Στην αρχή είναι μεθυσμένοι από τον πόθο να διακριθούν και να γίνουν διάσημοι και δεν υπολογίζουν τον πόνο του ζώου. Αργότερα, όταν αναδειχθούν και ηρεμήσουν, σκέφτονται πως δεν ήταν απαραίτητα όλα όσα έκαναν.

Η Σταυρούλα Δουράκη τέλειωσε πέρυσι την Φαρμακευτική Θεσσαλονίκης. Τα πειράματα που έκανε όταν ήταν τεταρτοετής στο εργαστήριο Φαρμακολογίας, δεν θέλει να τα θυμάται.
- Παίρναμε λέει, βατραχάκια, ένα ο καθένας και τους βγάζαμε το δέρμα από τα δύο πίσω ποδαράκια τους. Περνάγαμε στους μυς ένα καλώδιο, απ΄ όπου διοχετεύαμε ηλεκτρικό ρεύμα. Τα ζωάκια τινάζονταν και τότε τους δίναμε ένα φάρμακο που σταματούσε κάθε αντίδραση τους. Θέλαμε, δηλαδή, να διαπιστώσουμε τι επίδραση -σ΄ αυτή την περίπτωση- μπορούσε να έχει το φάρμακο. Φυσικά το ζώο μετά ήταν άχρηστο και οι βοηθοί του έκοβαν το κεφάλι.
- Ήταν απαραίτητο κατά τη γνώμη σου να γίνεται αυτό το πείραμα;
- Όχι, βέβαια. Κανένας από τους φοιτητές της Φαρμακευτικής δεν σκόπευε να ασχοληθεί μελλοντικά με εγχειρήσεις. Άρα, το πείραμα δεν είχε κανένα νόημα. Θα μπορούσαν να αρκεστούν σε μια επίδειξη, χρησιμοποιώντας ένα βατραχάκι, αντί για είκοσι ή τριάντα κάθε φορά. Υποθέτω πως τα βατραχάκια δεν τους ένοιαζαν γιατί ήταν πολύ φτηνά. Τα άλλα ζώα, που κόστιζαν ακριβότερα, όπως τα χάμστερ τα πρόσεχαν. Δεν μας τα έδιναν και επιπλέον φρόντιζαν να τα διατηρούν στη ζωή.

Ο κ. Δημήτρης Παπαδημητρίου, χειρουργός, Υφηγητής του Παν/μίου Αθηνών, λέει για τα πειραματόζωα:
- Στην πανεπιστημιακή κλινική έκανα πολλά πειράματα με σκύλους. Πολλά σκυλιά έχαναν τη ζωή τους, ώσπου να πάρει το πείραμα το σωστό δρόμο.

» Τους έκανα γενική νάρκωση γιατί τα λυπόμουν. Υπήρχαν μερικοί που δεν έμπαιναν στον κόπο. Κάποτε είχα πάρει κι έναν πίθηκο. Τον είχα πάρει από το ινστιτούτο Παστέρ.

Σκύλοι βασανίζονται σε πειράματα Βρετανών

Όσο σκληρά κι αν είναι αυτά τα βίντεο, πρέπει να τα υπενθυμίζουμε για να τα βλέπουμε (όσοι αντέχουν) , προκειμένου να σταματήσει ΤΩΡΑ αυτό το αίσχος, αυτή η αποτρόπαια διαδικασία βασανισμού.






Stop animals testing